Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

CUMHURİYETİN KURULUŞUNDAN GÜNÜMÜZE TÜRKİYE’DE YASAMA BAĞIŞIKLIKLARI VE İSTİSNALARI

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: Cumhuriyet Özel Sayısı, 346 - 371, 29.10.2023

Rengül Ekizceleroğlu

https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1348179

Öz

Türkiye’de 1923 yılında Cumhuriyetin ilan edilmesiyle birlikte hemen hemen her alanda büyük dönüşümler yaşanmıştır. Bu süreçte devletin öncelikli hedeflerinden biri olan çağdaş bir hukuk devleti olma gayesi hukuksal anlamda çok sayıda yeni düzenleme yapılmasını da beraberinde getirmiştir. Devletin monarşiden çıkıp Cumhuriyet biçimine geçmesiyle yasama bağışıklıklarının önemi de artmıştır. Kökleri 1876 Kanun-u Esasi’sine dayanan yasama bağışıklıkları da Cumhuriyetin ilanından sonraki ilk Anayasa olan 1924 Anayasası ile geliştirilerek düzenlenmiştir. Zira seçimle göreve gelmiş milletvekillerinden oluşan meclislerde yasama işlevini demokratik ilkelere uygun şekilde yerine getirebilmesi için milletvekillerinin hukuka uygun olmak kaydıyla tam bir serbesti içinde hareket edebilmeleri gerekmektedir. Bu amaçla milletvekillerine bazı parlamenter bağışıklıkların sağlanması çoğu demokratik ülkede yaygın bir uygulamadır. Bu çalışmada Türkiye’de yasama bağışıklıkları ve istisnalarının ayrıntılı olarak incelenmesi ve konuya ilişkin eksikliklerin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Bu doğrultuda konu sistematik biçimde incelenmiş ve Türkiye’de yasama bağışıklıkları hususundaki mevzuatın hangi hususlarda geliştirilebileceği ortaya konmuştur.

Anahtar Kelimeler

parlamenter muafiyetler yasama sorumsuzluğu yasama dokunulmazlığı

Destekleyen Kurum

Çalışma için destek alınmamıştır.

Proje Numarası

Çalışma proje kapsamında değildir

Teşekkür

teşekkür yazısı bulunmamaktadır

Kaynakça

  • AİHM. (2009). Case of Kart v. Turkey, Karar Tarihi: 03.12.2009, Strasbourg, (Application no. 8917/5), 16 Mayıs 2022 tarihinde https://hudoc.echr.coe.int/tur#{%22fulltext%22:[%22\%22CASE%20OF%20KART%20v.%20TURKEY\%22%22],%22documentcollectionid2%22:[%22GRANDCHAMBER%22,%22CHAMBER%22],%22itemid%22:[%22001-96007%22]} adresinden edinilmiştir.
  • Aktaş, K. (2009). Yasama dokunulmazlığının kapsamı. TBB Dergisi, (84), 260-297.
  • Aktaş, K. (2006). Yasama dokunulmazlığı kurumunun Türkiye’deki gelişimi. Yasama, (3), 85-114.
  • Arıkan, C. (2016). Yasama dokunulmazlığı tartışmaları (Amaca uygun çözüm yolu). International Journal of Legal Progress, Yıl 2015, 1(2), 247-265. http://dx.doi.org/10.20978/ijlp.65893
  • Arslan, Ç. (2008). Yasama dokunulmazlığının zamanaşımına etkisi. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 57(1), 35-93.
  • Arslan, M. (2021). Yasama dokunulmazlığı. Hasan Kalyoncu Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 11(21), 71-105.
  • Artuk, M. E. & Gökçen, A. & Yenidünya, A. C. (2011). Ceza hukuku genel hükümler. Turhan Kitabevi. Anayasa Mahkemesi. (1998). Resmî Gazete 23641 (16.03.1999). Karar Tarihi: 31.017.1998. Esas Sayısı: 1998/38. Karar Sayısı 1998/50. 12 Ekim 2022 tarihinde https://anayasa.gov.tr/media/6848/1998-50-nrm.pdf adresinden edinilmiştir.
  • Balo, Y. S. (2012). Yasama dokunulmazlığı. TBB Dergisi, (100), 13-44.
  • Bilgili, M. S. & Ruhi, M. E. (2018). 1982 Anayasası’nda yasama dokunulmazlığının kaldırılması usulü. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(1), 67-84.
  • Bill Of Rights (1688). 10 Kasım 2022 tarihinde https://www.legislation.govt.nz/act/imperial/1688/0002/latest/DLM4663807.html adresinden edinilmiştir.
  • Centel, N. & Zafer, H. (2013). Ceza muhakemesi hukuku. Beta Basım Yayım.
  • Ceza Muhakemesi Kanunu. (2004). Resmî Gazete 25673 (17.12.2004). Kanun No: 5271, Kabul Tarihi: 4.12.2004, Tertip 5, Cilt 44.
  • Constitution of the Italian Republic, 10 Kasım 2022 tarihinde https://www.senato.it/documenti/repository/istituzione/costituzione_inglese.pdf adresinden edinilmiştir.
  • Döner, A. (2004). Parlamenter bağışıklıklar. Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 8(1-2), 49-72.
  • Dursun, İ. (2013). Yasama sorumsuzluğunun hakaret suçu bakımından değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 19(1), 73-97.
  • Feyzioğlu, M. (1992). Yasama dokunulmazlığı. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 42(1), 21-45.
  • Gönenç, L. & Ergül, O. (t.y.). 1982 Anayasası’na göre yasama sorumsuzluğu ve yasama dokunulmazlığı. 13 Mayıs 2022 tarihinde http://www.yasayananayasa.ankara.edu.tr/belgeler/analizler/yasa_sor_yasa_dok.pdf adresinden edinilmiştir.
  • Gözler, K. (2018). Anayasa hukukuna giriş, genel esaslar ve Türk anayasa hukuku. Ekin Yayınları.
  • Gözler, K. (2001). Yasama dokunulmazlığı: Bir karşılaştırmalı anayasa hukuku incelemesi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 56(3), 71-101.
  • Gözübüyük, Ş. (2000). Anayasa hukuku. Turhan Kitapevi.
  • Kabahatler Kanunu. (2005). Resmî Gazete 25772 (31.03.2005). Kanun No: 5326, Kabul Tarihi: 30.03.2005. Tertip 5, Cilt: 44.
  • Kânûn-i Esâsî. (1876). 13 Haziran 2023 tarihinde https://www.anayasa.gov.tr/tr/mevzuat/onceki-anayasalar/1876-k%C3%A2n%C3%BBn-i-es%C3%A2s%C3%AE/ adresinden edinilmiştir.
  • Özbudun, E. (2005). Yasama sorumsuzluğu ve yasama dokunulmazlığı: hukuki mahiyetleri ve farkları. TBB Dergisi, (59), 109-115.
  • Özbudun, E. (2005a). Constitutional debates on parliamentary inviolability in Turkey. European Constitutional Law Review, (1), 272-280.
  • Özdemir, E. N. (2022). Yasama dokunulmazlığının kaldırılmasının yargısal denetimi, SDÜHFD, 12(2), 799-865.
  • Özgen, E. (1960). Yeni Anayasamız ve milletvekili dokunulmazlığı, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 17(1), 249-254.
  • Özkul, F. (2017). Türk Anayasalarında yasama dokunulmazlığı. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, (32), 95-149.
  • Sağlam, M. (2002). Ekim 2001 tarihinde yapılan Anayasa değişiklikleri sonrasında, düzenlendikleri maddede hiçbir sınırlama nedenine yer verilmemiş olan temel hak ve özgürlüklerin sınırı sorunu. Anayasa Yargısı, 18(1).
  • Sevinç, M. (2007). 22. Yasama Dönemi’nin (2002-2007) ardından yasama bağışıklıkları konusu. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 62(3), 319-347.
  • Tanör, B. & Yüzbaşıoğlu, N. (2002). 1982 Anayasasına göre Türk anayasa hukuku (2001 Anayasa değişikliklerine göre). YKY.
  • TBMM İçtüzüğü. (1973). Resmî Gazete 14506 (13.04.1973). Kabul Tarihi: 5.3.1973, No: 584, Tertip 5, Cilt 12, S. 1850, 13 Haziran 2023 tarihinde https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/17.5.584.pdf adresinden edinilmiştir.
  • Türk Ceza Kanunu. (2004). Resmî Gazete 25611 (12.10.2004). Kanun No: 5237, Kabul Tarihi: 26.09.2004. Tertip 5, Cilt 43.
  • Türk Ceza Kanunu (Mülga). (1926). Resmî Gazete 320 (13.03.1926). Kanun No: 765, Kabul Tarihi: 01.03.1926, 17 Mayıs 2023 tarihinde https://www.lexpera.com.tr/mevzuat/kanunlar/turk-ceza-kanunu-765?gclid=Cj0KCQjwj5mpBhDJARIsAOVjBdoRnXh5aX8Rr9N0x-TCp87mYjhT7BcXIUHyISBLBkimtDwvDmz15RgaAi5MEALw_wcB# adresinden edinilmiştir.
  • Türkiye Cumhuriyeti Anayasasında Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. (2017). Resmî Gazete 29976 (11.02.2017). Kanun No: 6771, Kabul Tarihi: 21.01.2017, 10 Aralık 2022 tarihinde https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/02/20170211-1.htm adresinden edinilmiştir.
  • Türkiye Cumhuriyeti Anayasasında Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. (2016). Resmî Gazete 29736 (08.06.2016). Kanun No: 6718, Kabul Tarihi: 20.05.2016, 10 Nisan 2023 tarihinde https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/06/20160608-1.htm adresinden edinilmiştir.
  • Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinin Değiştirilmesi Hakkında Kanun. (2001). Resmî Gazete 24556 (17.10.2001). Kanun No: 4709, Kabul Tarihi: 03.10.2001, 12 Aralık 2022 tarihinde https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2001/10/20011017m1.htm adresinden edinilmiştir.
  • Wigley, S. (2009). Parliamentary immunity in democratizing countries: The case of Turkey. Human Rights Quarterly, 31(3), 567-59. https://doi.org/10.1353/hrq.0.0087
  • Yolcu, S. (2011). Adil yargılanma hakkı karşısında yasama dokunulmazlığını yeniden düşünmek: Atilla Kart olayı üzerine bir deneme. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 60(2), 367-414.

LEGISLATIVE IMMUNITIES AND THEIR EXCLUSIONS IN TÜRKİYE FROM THE FOUNDATION OF THE REPUBLIC TO THE PRESENT

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: Cumhuriyet Özel Sayısı, 346 - 371, 29.10.2023

Rengül Ekizceleroğlu

https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1348179

Öz

With the proclamation of the Republic in 1923 in Türkiye, great transformations were experienced in almost every field. In this process, the aim of being a modern state of law, which was one of the primary goals of the state, has bought along many new regulations in the legal sense. With the transition of the state from monarchy to the republic, the importance of legislative immunity has also increased. Parliamentary immunities whose roots are based on the first Ottoman Constitution of 1876, was developed, and regulated by the 1924 Constitution which was the first Constitution after the proclamation of Republic. In order to carry out the legislative duties in accordance with democratic principles, the deputies that elected by the people must be able to act in full freedom, provided that they comply with the law. It is common practice in most democratic countries to grant some parliamentary immunities to MPs for this purpose. In this study, it is aimed to examine in detail the legislative immunities and their exceptions in Türkiye and to reveal the deficiencies related to the subject. In this direction, the subject has been systematically examined and it has been revealed in which aspects the legislation on legislative immunity in Türkiye can be improved.

Anahtar Kelimeler

parliamentary priviliges legislative non-liability legislative immunity

Proje Numarası

Çalışma proje kapsamında değildir

Kaynakça

  • AİHM. (2009). Case of Kart v. Turkey, Karar Tarihi: 03.12.2009, Strasbourg, (Application no. 8917/5), 16 Mayıs 2022 tarihinde https://hudoc.echr.coe.int/tur#{%22fulltext%22:[%22\%22CASE%20OF%20KART%20v.%20TURKEY\%22%22],%22documentcollectionid2%22:[%22GRANDCHAMBER%22,%22CHAMBER%22],%22itemid%22:[%22001-96007%22]} adresinden edinilmiştir.
  • Aktaş, K. (2009). Yasama dokunulmazlığının kapsamı. TBB Dergisi, (84), 260-297.
  • Aktaş, K. (2006). Yasama dokunulmazlığı kurumunun Türkiye’deki gelişimi. Yasama, (3), 85-114.
  • Arıkan, C. (2016). Yasama dokunulmazlığı tartışmaları (Amaca uygun çözüm yolu). International Journal of Legal Progress, Yıl 2015, 1(2), 247-265. http://dx.doi.org/10.20978/ijlp.65893
  • Arslan, Ç. (2008). Yasama dokunulmazlığının zamanaşımına etkisi. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 57(1), 35-93.
  • Arslan, M. (2021). Yasama dokunulmazlığı. Hasan Kalyoncu Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 11(21), 71-105.
  • Artuk, M. E. & Gökçen, A. & Yenidünya, A. C. (2011). Ceza hukuku genel hükümler. Turhan Kitabevi. Anayasa Mahkemesi. (1998). Resmî Gazete 23641 (16.03.1999). Karar Tarihi: 31.017.1998. Esas Sayısı: 1998/38. Karar Sayısı 1998/50. 12 Ekim 2022 tarihinde https://anayasa.gov.tr/media/6848/1998-50-nrm.pdf adresinden edinilmiştir.
  • Balo, Y. S. (2012). Yasama dokunulmazlığı. TBB Dergisi, (100), 13-44.
  • Bilgili, M. S. & Ruhi, M. E. (2018). 1982 Anayasası’nda yasama dokunulmazlığının kaldırılması usulü. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(1), 67-84.
  • Bill Of Rights (1688). 10 Kasım 2022 tarihinde https://www.legislation.govt.nz/act/imperial/1688/0002/latest/DLM4663807.html adresinden edinilmiştir.
  • Centel, N. & Zafer, H. (2013). Ceza muhakemesi hukuku. Beta Basım Yayım.
  • Ceza Muhakemesi Kanunu. (2004). Resmî Gazete 25673 (17.12.2004). Kanun No: 5271, Kabul Tarihi: 4.12.2004, Tertip 5, Cilt 44.
  • Constitution of the Italian Republic, 10 Kasım 2022 tarihinde https://www.senato.it/documenti/repository/istituzione/costituzione_inglese.pdf adresinden edinilmiştir.
  • Döner, A. (2004). Parlamenter bağışıklıklar. Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 8(1-2), 49-72.
  • Dursun, İ. (2013). Yasama sorumsuzluğunun hakaret suçu bakımından değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 19(1), 73-97.
  • Feyzioğlu, M. (1992). Yasama dokunulmazlığı. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 42(1), 21-45.
  • Gönenç, L. & Ergül, O. (t.y.). 1982 Anayasası’na göre yasama sorumsuzluğu ve yasama dokunulmazlığı. 13 Mayıs 2022 tarihinde http://www.yasayananayasa.ankara.edu.tr/belgeler/analizler/yasa_sor_yasa_dok.pdf adresinden edinilmiştir.
  • Gözler, K. (2018). Anayasa hukukuna giriş, genel esaslar ve Türk anayasa hukuku. Ekin Yayınları.
  • Gözler, K. (2001). Yasama dokunulmazlığı: Bir karşılaştırmalı anayasa hukuku incelemesi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 56(3), 71-101.
  • Gözübüyük, Ş. (2000). Anayasa hukuku. Turhan Kitapevi.
  • Kabahatler Kanunu. (2005). Resmî Gazete 25772 (31.03.2005). Kanun No: 5326, Kabul Tarihi: 30.03.2005. Tertip 5, Cilt: 44.
  • Kânûn-i Esâsî. (1876). 13 Haziran 2023 tarihinde https://www.anayasa.gov.tr/tr/mevzuat/onceki-anayasalar/1876-k%C3%A2n%C3%BBn-i-es%C3%A2s%C3%AE/ adresinden edinilmiştir.
  • Özbudun, E. (2005). Yasama sorumsuzluğu ve yasama dokunulmazlığı: hukuki mahiyetleri ve farkları. TBB Dergisi, (59), 109-115.
  • Özbudun, E. (2005a). Constitutional debates on parliamentary inviolability in Turkey. European Constitutional Law Review, (1), 272-280.
  • Özdemir, E. N. (2022). Yasama dokunulmazlığının kaldırılmasının yargısal denetimi, SDÜHFD, 12(2), 799-865.
  • Özgen, E. (1960). Yeni Anayasamız ve milletvekili dokunulmazlığı, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 17(1), 249-254.
  • Özkul, F. (2017). Türk Anayasalarında yasama dokunulmazlığı. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, (32), 95-149.
  • Sağlam, M. (2002). Ekim 2001 tarihinde yapılan Anayasa değişiklikleri sonrasında, düzenlendikleri maddede hiçbir sınırlama nedenine yer verilmemiş olan temel hak ve özgürlüklerin sınırı sorunu. Anayasa Yargısı, 18(1).
  • Sevinç, M. (2007). 22. Yasama Dönemi’nin (2002-2007) ardından yasama bağışıklıkları konusu. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 62(3), 319-347.
  • Tanör, B. & Yüzbaşıoğlu, N. (2002). 1982 Anayasasına göre Türk anayasa hukuku (2001 Anayasa değişikliklerine göre). YKY.
  • TBMM İçtüzüğü. (1973). Resmî Gazete 14506 (13.04.1973). Kabul Tarihi: 5.3.1973, No: 584, Tertip 5, Cilt 12, S. 1850, 13 Haziran 2023 tarihinde https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/17.5.584.pdf adresinden edinilmiştir.
  • Türk Ceza Kanunu. (2004). Resmî Gazete 25611 (12.10.2004). Kanun No: 5237, Kabul Tarihi: 26.09.2004. Tertip 5, Cilt 43.
  • Türk Ceza Kanunu (Mülga). (1926). Resmî Gazete 320 (13.03.1926). Kanun No: 765, Kabul Tarihi: 01.03.1926, 17 Mayıs 2023 tarihinde https://www.lexpera.com.tr/mevzuat/kanunlar/turk-ceza-kanunu-765?gclid=Cj0KCQjwj5mpBhDJARIsAOVjBdoRnXh5aX8Rr9N0x-TCp87mYjhT7BcXIUHyISBLBkimtDwvDmz15RgaAi5MEALw_wcB# adresinden edinilmiştir.
  • Türkiye Cumhuriyeti Anayasasında Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. (2017). Resmî Gazete 29976 (11.02.2017). Kanun No: 6771, Kabul Tarihi: 21.01.2017, 10 Aralık 2022 tarihinde https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/02/20170211-1.htm adresinden edinilmiştir.
  • Türkiye Cumhuriyeti Anayasasında Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. (2016). Resmî Gazete 29736 (08.06.2016). Kanun No: 6718, Kabul Tarihi: 20.05.2016, 10 Nisan 2023 tarihinde https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/06/20160608-1.htm adresinden edinilmiştir.
  • Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinin Değiştirilmesi Hakkında Kanun. (2001). Resmî Gazete 24556 (17.10.2001). Kanun No: 4709, Kabul Tarihi: 03.10.2001, 12 Aralık 2022 tarihinde https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2001/10/20011017m1.htm adresinden edinilmiştir.
  • Wigley, S. (2009). Parliamentary immunity in democratizing countries: The case of Turkey. Human Rights Quarterly, 31(3), 567-59. https://doi.org/10.1353/hrq.0.0087
  • Yolcu, S. (2011). Adil yargılanma hakkı karşısında yasama dokunulmazlığını yeniden düşünmek: Atilla Kart olayı üzerine bir deneme. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 60(2), 367-414.
Toplam 38 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Politika ve Yönetim (Diğer)
Bölüm Tüm Sayı
Yazarlar

Rengül Ekizceleroğlu 0000-0001-6958-5607

Proje Numarası Çalışma proje kapsamında değildir
Yayımlanma Tarihi 29 Ekim 2023
Gönderilme Tarihi 22 Ağustos 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 10 Sayı: Cumhuriyet Özel Sayısı

Kaynak Göster

APA Ekizceleroğlu, R. (2023). CUMHURİYETİN KURULUŞUNDAN GÜNÜMÜZE TÜRKİYE’DE YASAMA BAĞIŞIKLIKLARI VE İSTİSNALARI. Akademik Hassasiyetler, 10(Cumhuriyet Özel Sayısı), 346-371. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1348179
AMA Ekizceleroğlu R. CUMHURİYETİN KURULUŞUNDAN GÜNÜMÜZE TÜRKİYE’DE YASAMA BAĞIŞIKLIKLARI VE İSTİSNALARI. Akademik Hassasiyetler. Ekim 2023;10(Cumhuriyet Özel Sayısı):346-371. doi:10.58884/akademik-hassasiyetler.1348179
Chicago Ekizceleroğlu, Rengül. “CUMHURİYETİN KURULUŞUNDAN GÜNÜMÜZE TÜRKİYE’DE YASAMA BAĞIŞIKLIKLARI VE İSTİSNALARI”. Akademik Hassasiyetler 10, sy. Cumhuriyet Özel Sayısı (Ekim 2023): 346-71. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1348179.
EndNote Ekizceleroğlu R (01 Ekim 2023) CUMHURİYETİN KURULUŞUNDAN GÜNÜMÜZE TÜRKİYE’DE YASAMA BAĞIŞIKLIKLARI VE İSTİSNALARI. Akademik Hassasiyetler 10 Cumhuriyet Özel Sayısı 346–371.
IEEE R. Ekizceleroğlu, “CUMHURİYETİN KURULUŞUNDAN GÜNÜMÜZE TÜRKİYE’DE YASAMA BAĞIŞIKLIKLARI VE İSTİSNALARI”, Akademik Hassasiyetler, c. 10, sy. Cumhuriyet Özel Sayısı, ss. 346–371, 2023, doi: 10.58884/akademik-hassasiyetler.1348179.
ISNAD Ekizceleroğlu, Rengül. “CUMHURİYETİN KURULUŞUNDAN GÜNÜMÜZE TÜRKİYE’DE YASAMA BAĞIŞIKLIKLARI VE İSTİSNALARI”. Akademik Hassasiyetler 10/Cumhuriyet Özel Sayısı (Ekim 2023), 346-371. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1348179.
JAMA Ekizceleroğlu R. CUMHURİYETİN KURULUŞUNDAN GÜNÜMÜZE TÜRKİYE’DE YASAMA BAĞIŞIKLIKLARI VE İSTİSNALARI. Akademik Hassasiyetler. 2023;10:346–371.
MLA Ekizceleroğlu, Rengül. “CUMHURİYETİN KURULUŞUNDAN GÜNÜMÜZE TÜRKİYE’DE YASAMA BAĞIŞIKLIKLARI VE İSTİSNALARI”. Akademik Hassasiyetler, c. 10, sy. Cumhuriyet Özel Sayısı, 2023, ss. 346-71, doi:10.58884/akademik-hassasiyetler.1348179.
Vancouver Ekizceleroğlu R. CUMHURİYETİN KURULUŞUNDAN GÜNÜMÜZE TÜRKİYE’DE YASAMA BAĞIŞIKLIKLARI VE İSTİSNALARI. Akademik Hassasiyetler. 2023;10(Cumhuriyet Özel Sayısı):346-71.
 Kapak Resmi İndir

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.