ZAMAN HIRSIZLIĞI ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇE UYARLAMASININ GEÇERLİLİĞİNİN YENİDEN DEĞERLENDİRİLMESİ VE KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE ZAMAN HIRSIZLIĞI ARASINDAKİ İLİŞKİ

Mustafa Babadağ; Gökhan Kerse

doi:10.11616/basbed.v19i47045.523976

Araştırma Makalesi

ZAMAN HIRSIZLIĞI ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇE UYARLAMASININ GEÇERLİLİĞİNİN YENİDEN DEĞERLENDİRİLMESİ VE KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE ZAMAN HIRSIZLIĞI ARASINDAKİ İLİŞKİ

Yıl 2019, Cilt: 19 Sayı: 2, 419 - 438, 12.07.2019

Mustafa Babadağ Gökhan Kerse

https://doi.org/10.11616/basbed.v19i47045.523976

Cited By: 4

Öz

Bu
araştırmanın iki temel amacı bulunmaktadır. Araştırmanın ilk amacı daha önce
Türkçe yazın açısından uygunluğu
belirlenmiş olan zaman hırsızlığı ölçeğinin, farklı örneklemlerden alınan
verilerle, tekrardan geçerliliğini sınamaktır. Araştırma ikinci olarak
ise çalışanların sorumluluk, duygusal dengelilik ve dışa dönüklük kişilik
özelliklerinin zaman hırsızlığı davranışı üzerindeki etkisini belirlemeyi
amaçlamaktadır. Araştırmada bu iki amaç doğrultusunda finans, tekstil, eğitim ve kamu sektörlerinde çalışan 123 personelden
anket yöntemi ile veri toplanmış ve verilerin analizleri SPSS ve AMOS
programlarıyla gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde Açıklayıcı Faktör
Analizi, Doğrulayıcı Faktör Analizi, Korelasyon Analizi ve Regresyon Analizi
kullanılmıştır. Analizler sonucunda ulaşılan bulgulara göre zaman hırsızlığı
ölçeğinin Türkçe yazın açısından geçerliliği bir kez daha doğrulanmıştır.
Ayrıca kişilik özelliklerinden sadece sorumluluk özelliğinin zaman hırsızlığı
üzerindeki etkisi anlamlı olarak tespit edilmiş ve bu anlamlı etkinin negatif
yönlü olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Zaman Hırsızlığı, Sorumluluk, Duygusal Dengelilik, Dışa Dönüklük

Kaynakça

Akanni, A.A. ve Oduaran, C.A. (2017). Work-Life Balance among Academics: Do Gender and Personality Traits Really Matter?. Gender & Behaviour, 15(4), s.10143-10154.
Alarcon, G., Eschleman, K.J. ve Bowling, N.A. (2009). Relationships between Personality Variables and Burnout: A Meta-Analysis. Work & Stress, 23(3), s.244-263.
Ansari, A.H. ve Talan, A. (2017). Emotional Intelligence and Work Engagement as Mediators of Big Five Personality and Knowledge Sharing. Global Journal of Enterprise Information System, 9(3), s.16-26.
Atak, H. (2013). On-Maddeli Kişilik Ölçeği'nin Türk Kültürü'ne Uyarlanması. Archives of Neuropsychiatry/Noropsikiatri Arsivi, 50(4), s.312-319.
Babadağ, M., Kerse, G. ve Koçak, D. (2018). Zaman Hırsızlığı Ölçeğini Türkçeye Uyarlama Çalışması ve Nepotizm Algısı ile Zaman Hırsızlığı Arasındaki İlişki. 26. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, 10-12 Mayıs 2018, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
Brock, M.E., Martin, L.E. ve Buckley, M.R. (2013). Time Theft in Organizations: The Development of the Time Banditry Questionnaire. International Journal of Selection and Assessment, 21(3), s.309-321.
Brock Baskin, M.E., McKee, V. ve Buckley, M.R. (2017). Time Banditry and Impression Management Behavior: Prediction and Profiling of Time Bandit Types. Journal of Leadership & Organizational Studies, 24(1), s.39-54.
Büyüköztürk Ş. (2002). Sosyal Bilimlere İçin Veri Analizi El Kitabı: İstatistik, Araştırma Deseni, SPSS Uygulamaları ve Yorum. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Costa, P.T. ve McCrae, R.R. (1992). Normal Personality Assessment in Clinical Practice: The NEO Personality Inventory. Psychological Assessment, 4(1), s.5-13.
Çetin, F., Yeloğlu, H.O. ve Basım, H.N. (2015). Psikolojik Dayanıklılığın Açıklanmasında Beş Faktör Kişilik Özelliklerinin Rolü: Bir Kanonik İlişki Analizi. Türk Psikoloji Dergisi, 30(75), s.81-92.
Ding, Z., Liu, W., Zhang, G. ve Wang, H. (2018). Supervisor Narcissism and Time Theft: Investigating the Mediating Roles of Emotional Exhaustion and the Moderating Roles of Attachment Style. Frontiers in Psychology, 9, s.1-10.
Dobos, N. (2017). What’s So Deviant about Production Deviance? The Ethics of ‘Withholding Effort’ in the Workplace. Social Theory and Practice, 43(3), s.519-540.
Ergül, A., Kartal, C. ve Gökdeniz, İ. (2017). Çalışanların Ses Çıkarma Davranışının Zaman Hırsızlığına Olan Etkisi. İş’te Davranış Dergisi, 2(1), s.80-89.
Gosling S.D., Rentfrow P.J. ve Swann Jr., W.B. (2003). A very brief measure of the Big Five personality domains. Journal of Research in Personality, 37(6), s.504-528.
Gültaş, İ. ve Tüzüner, V.L. (2017). Verimlilik Karşıtı İş Davranışlarının Beş Faktör Kişilik Özellikleri ve Bilişsel Yetenek ile İlişkisi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46(1), s.47-61.
Henle, C.A., Reeve, C.L. ve Pitts, V.E. (2010). Stealing Time at Work: Attitudes, Social Pressure, and Perceived Control as Predictors of Time Theft. Journal of Business Ethics, 94, s.53-67.
Hinton, P. R., Brawnlow, C, Mcmurray, I. ve Cozens, B. (2004). SPSS Explained, Great Britain: Routledge.
Huszczo, G. ve Endres, M.L. (2017). Gender Differences in The Importance of Personality Traits in Predicting Leadership Self-Efficacy. International Journal of Training and Development, 21(4), s.304-317.
Jain, L. ve Ansari, A.A. (2018). Effect of Perception of Organisational Politics on Employee Engagement with Personality Traits as Moderating Factors. The South East Asian Journal of Management, 12(1), s.85-104.
Ketchen, D.J., Craighead, C.W., ve Buckley, M.R. (2008). Time Bandits: How They Are Created, Why They Are Tolerated, and What Can Be Done About Them. Business Horizons, 51(2), s.141-149.
Kozako, I.N.A.M.F., Safin, S.Z. ve Rahim, A.R.A. (2013). The Relationship of Big Five Personality Traits on Counterproductive Work Behaviour among Hotel Employees: An Exploratory Study. Procedia Economics and Finance, 7, s.181-187.
Leech, N. L., Barrett, K. C. ve Morgan, G. A. (2005). SPSS for Intermediate Statistics: Use and Interpretation, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Liu, Y. ve Berry, C.M. (2013). Identity, Moral, and Equity Perspectives on the Relationship Between Experienced Injustice and Time Theft. Journal of Business Ethics, 118, s.73-83.
Lorinkova, N.M. ve Perry, S.J. (2017). When Is Empowerment Effective? The Role of Leader-Leader Exchange in Empowering Leadership, Cynicism, and Time Theft. Journal of Management, 43(5), s.1631-1654.
Martin, L.E., Brock, M.E., Buckley, M.R., ve Ketchen Jr, D. J. (2010). Time Banditry: Examining the Purloining of Time in Organizations. Human Resource Management Review, 20, s.26-34.
Mahajan, R. (2018). Impact of Big Five Personality Traits on OCB and Satisfaction. IJBIT, 11(1), s.46-51.
McCrae, R.R. ve John, O.P. (1992). An Introduction to the Five-Factor Model and Its Applications. Journal of Personality, 60, s.175-215.
Morgan G. A. ve Griego, O. V. (1998). Easy Use and Interpretation of SPSS for Windows: Answering Research Quesitons with Statistics. USA: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Morgan, G. A., Leech, N. L., Gloeckner, G. W. ve Barrett, K. C. (2004). SPSS for İntroductory Statistics: Use and İnterpretation. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory (2nd ed.). New York: McGraw-Hill.

Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Bölüm	Araştırma Makaleleri
Yazarlar	Mustafa Babadağ 0000-0002-0198-7105 Gökhan Kerse Bu kişi benim 0000-0002-1565-9110
Yayımlanma Tarihi	12 Temmuz 2019
Gönderilme Tarihi	7 Şubat 2019
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2019 Cilt: 19 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA	Babadağ, M., & Kerse, G. (2019). ZAMAN HIRSIZLIĞI ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇE UYARLAMASININ GEÇERLİLİĞİNİN YENİDEN DEĞERLENDİRİLMESİ VE KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE ZAMAN HIRSIZLIĞI ARASINDAKİ İLİŞKİ. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 419-438. https://doi.org/10.11616/basbed.v19i47045.523976
AMA	Babadağ M, Kerse G. ZAMAN HIRSIZLIĞI ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇE UYARLAMASININ GEÇERLİLİĞİNİN YENİDEN DEĞERLENDİRİLMESİ VE KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE ZAMAN HIRSIZLIĞI ARASINDAKİ İLİŞKİ. ASBİ. Temmuz 2019;19(2):419-438. doi:10.11616/basbed.v19i47045.523976
Chicago	Babadağ, Mustafa, ve Gökhan Kerse. “ZAMAN HIRSIZLIĞI ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇE UYARLAMASININ GEÇERLİLİĞİNİN YENİDEN DEĞERLENDİRİLMESİ VE KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE ZAMAN HIRSIZLIĞI ARASINDAKİ İLİŞKİ”. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 19, sy. 2 (Temmuz 2019): 419-38. https://doi.org/10.11616/basbed.v19i47045.523976.
EndNote	Babadağ M, Kerse G (01 Temmuz 2019) ZAMAN HIRSIZLIĞI ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇE UYARLAMASININ GEÇERLİLİĞİNİN YENİDEN DEĞERLENDİRİLMESİ VE KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE ZAMAN HIRSIZLIĞI ARASINDAKİ İLİŞKİ. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 19 2 419–438.
IEEE	M. Babadağ ve G. Kerse, “ZAMAN HIRSIZLIĞI ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇE UYARLAMASININ GEÇERLİLİĞİNİN YENİDEN DEĞERLENDİRİLMESİ VE KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE ZAMAN HIRSIZLIĞI ARASINDAKİ İLİŞKİ”, ASBİ, c. 19, sy. 2, ss. 419–438, 2019, doi: 10.11616/basbed.v19i47045.523976.
ISNAD	Babadağ, Mustafa - Kerse, Gökhan. “ZAMAN HIRSIZLIĞI ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇE UYARLAMASININ GEÇERLİLİĞİNİN YENİDEN DEĞERLENDİRİLMESİ VE KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE ZAMAN HIRSIZLIĞI ARASINDAKİ İLİŞKİ”. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 19/2 (Temmuz 2019), 419-438. https://doi.org/10.11616/basbed.v19i47045.523976.
JAMA	Babadağ M, Kerse G. ZAMAN HIRSIZLIĞI ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇE UYARLAMASININ GEÇERLİLİĞİNİN YENİDEN DEĞERLENDİRİLMESİ VE KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE ZAMAN HIRSIZLIĞI ARASINDAKİ İLİŞKİ. ASBİ. 2019;19:419–438.
MLA	Babadağ, Mustafa ve Gökhan Kerse. “ZAMAN HIRSIZLIĞI ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇE UYARLAMASININ GEÇERLİLİĞİNİN YENİDEN DEĞERLENDİRİLMESİ VE KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE ZAMAN HIRSIZLIĞI ARASINDAKİ İLİŞKİ”. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c. 19, sy. 2, 2019, ss. 419-38, doi:10.11616/basbed.v19i47045.523976.
Vancouver	Babadağ M, Kerse G. ZAMAN HIRSIZLIĞI ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇE UYARLAMASININ GEÇERLİLİĞİNİN YENİDEN DEĞERLENDİRİLMESİ VE KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE ZAMAN HIRSIZLIĞI ARASINDAKİ İLİŞKİ. ASBİ. 2019;19(2):419-38.