Öz
This study discussed the changes in the cinema and viewing experience were examined in line with the development of technology and the opportunities created by digitalization. The viewing experience in the movie theater has begun to give way to the viewing experience on digital film platforms with the development of technology and digitalization. The topic of this study is the viewing experience of foreing students. The aim is to make inferences about the changing navigational experiences of foreign students and the reasons for their preference. The sample group is eight foreign students who are actively continuing their education at Karabuk University. Face-to-face interviews were conducted with the students through a form consisting of questions to determine the viewing experiences and demographic information of the students in question. It was received the participants' consent and brief information on the subject was given. Participants were coded as K1, K2, K3 etc. According to the results, the majority of the participants don't prefer to watch movies in movie theaters. Instead of this, they prefer to watch movies on digital movie platforms every day. It has been concluded that the factors determining their preferences are as follows; the fast and easy access to the movie content on digital platforms, the cheaper subscription fees compared to the movie theaters, the existence of free movie watching sites, the user's own control in digital platforms, the enjoyment of individuality instead of crowded environments, the technological inadequacy of the movie theaters in the region where they live.
Anahtar Kelimeler
Cinema Audience Viewing Experience Digitization Convergence.
Kaynakça
- Ak, M. (2022). Dijitalleşme ve Yeni Medya Döneminde Belgesel Film Estetiği. Doruk Yayınları.
- Akgün H., & Arık, E. (2021). İngiliz Kültürel Çalışmalar Ekolü ve Medya Mahallesi Haber Programının Alımlama Analizi. Erciyes İletişim Dergisi, 8(1), 113–128.
- Aziz, A. (2022). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ve Teknikleri (14. b.). Nobel Akademi Yayıncılık.
- Benjamin, W. (2014). Pasajlar. İçinde Tekniğin Olanaklarıyla Yeniden Üretilebildiği Çağda Sanat Yapıtı (A. Cemal, Çev.). (s. 50–86). Yapı Kredi Yayınları.
- Güngör, N. (2013). İletişime Giriş (2. b.). Siyasal Kitabevi.
- Gürbüz, A. (2021). Alımlama Estetiği. İçinde U. Bingöl & E. Yılmaz (Editörler), Edebiyat Yazıları II: Eleştiri Kuramları ve Metin Tahlilleri (s. 153-174). Dün Bugün Yarın Yayınları.
- Hall, S. (2001). Encoding, Decoding. İçinde The Cultural Studies Reader (s. 507–517). Routledge by Taylor and Francis Group.
- Jenkins, H. (2018). Convergence Culture, Revisited. Etkileşim, 2, 10– 19.
- John Fiske. (2019). İletişim Çalışmalarına Giriş (6. b.). (S. İrvan, Çev.) Pharmakon Yayınevi.
- Kavalcı, T. (2017). Üç Önemli Kuramcı Üzerinden Alımlama Estetiğinin İncelenmesi ve Bir Uygulama. Söylem Filoloji Dergisi, 2(3), 52–74.
- Klapper, J. (1960). The Effects of Mass Communication. The Free Press.
- Manovich, L. (2001). The Language of New Media (1. bs). Massachusetts Institute of Technology.
- Manovich, L. (4 Temmuz 2023). What is Digital Cinema. http://manovich.net/content/04-projects/009-what-is-digital-cinema/07_article_1995.pdf
- Ormanlı, O. (2012). Dijitalleşme ve Türk Sineması. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 2(2), 32–38.
- Özçetin, B. (2019). Kitle İletişim Kuramları - Kavramlar, Okullar, Modeller (3. b.). İletişim Yayınları.
- Özen, E., & Çelenk, S. (2006). Sinema Endüstrisinin Ekonomik Yöndeşme Eğilimleri: Hollywood Örneği. İletişim Araştırmaları, 4, 67–96.
- Şentürk, R. (2020). Sinemada Dijital Dönüşüm (1. b.). Pruva Yayınları.
- Sunal, G., & Bağdatlı Kalkan, S. (2020). Üniversite Öğrencilerinin Film İzleme Alışkanlıklarının Covid-19 Pandemisi Sürecinde Değişiminin Belirlenmesi. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 52, 187–200.
- Tokgöz, O. (2015). İletişim Kuramlarına Anlam Vermek - Başlangıcından Günümüze Anglo-Amerikan İletişim Kuramı (1. b.). İmge Kitabevi Yayınları.
- Toros, S. (2016). Reklam İletişiminde Dönüşümler: Çevrimiçi Reklam ve Tüketici. İktisat ve Toplum, 71, 24–33.
- Yanık, A. (2016). Yeni Medya Nedir Ne Değildir? Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(45), 898–910.
- Yaylagül, L. (2006). Kitle İletişim Kuramları Egemen ve Eleştirel Yaklaşımlar. Dipnot Yayınları. Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2021). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (12. b.). Seçkin Yayıncılık. Yüce, S. (2016). Edebiyatta Gerçekçilik ve Alımlama Estetiği. Söylem Filoloji Dergisi, 1(2), 105–117.
Öz
Bu çalışma ile teknolojinin gelişmesi ve dijitalleşmenin yarattığı fırsatlar doğrultusunda, sinema ve seyir deneyiminde yaşanan değişim incelenmiştir. Bireylerin film izleme pratikleri genel itibariyle iyi ve hoş vakit geçirme arzusuyla doğru orantılıdır. Bu arzu doğrultusunda sinema salonlarındaki seyir deneyimi bireyin sosyalleşmesi, kamusal alana çıkması ve boş zamanını değerlendirmesiyle ilgilidir. Teknolojinin gelişmesi ve dijitalleşmeyle birlikte sinema salonundaki seyir deneyimi yerini dijital film platformlarında seyir deneyimine bırakmaya başlamıştır. Bu kapsamda birey için sosyalleşme ve kamusal alana çıkma arzusundan ziyade filme kolay ve hızlı ulaşma ile bireysel aktivite gerçekleştirme söz konusu olmaya başlamıştır. Teknolojik gelişmeler bireyin film izlemek için tercih ettiği mekanlardan hangi araç aracılığıyla film izlediğine ve hangi platformları kullandığına kadar pek çok alanı etkilemiştir. Bu doğrultuda çalışmanın konusu yabancı uyruklu öğrencilerin seyir deneyimleriyken; amacı yabancı uyruklu öğrencilerin değişen seyir deneyimleri ve bu bağlamdaki tercih sebeplerine yönelik çıkarımlarda bulunabilmektedir. Örneklem Karabük Üniversitesinde eğitim hayatına aktif şekilde devam eden sekiz yabancı uyruklu öğrencidir. Çalışma kapsamında söz konusu öğrencilerin seyir deneyimlerini ve demografik bilgilerini belirlemeye yönelik sorulardan oluşan bir form aracılığıyla öğrencilerle yüz yüze görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Görüşme öncesinde katılımcıların rızası alınmış ve konuyla ilgili kısaca bilgi verilmiştir. Katılımcılar K1, K2, K3 vb. şekillerde kodlanmıştır. Yapılan görüşmeler doğrultusunda çalışma sonucuna göre katılımcıların çoğunluğu sinema salonlarında film izlemeyi tercih etmemekte, bunun yerine hepsi her gün dijital film platformlarında film izlemeyi tercih etmektelerdir. Tercihlerini belirleyen etkenlerin dijital platformlarda film içeriklerine hızlı ve kolay ulaşılması, sinema salonlarına göre abonelik ücretlerinin daha ucuz olması, ücretsiz film izleme sitelerinin varlığı, dijital ortamlarda kontrolün kullanıcının kendisinde olması, kalabalık ortamlar yerine bireysellikten hoşlanılması, yaşanılan bölgedeki sinema salonlarının teknolojik açıdan yetersizliği gibi sebepler olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ak, M. (2022). Dijitalleşme ve Yeni Medya Döneminde Belgesel Film Estetiği. Doruk Yayınları.
- Akgün H., & Arık, E. (2021). İngiliz Kültürel Çalışmalar Ekolü ve Medya Mahallesi Haber Programının Alımlama Analizi. Erciyes İletişim Dergisi, 8(1), 113–128.
- Aziz, A. (2022). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ve Teknikleri (14. b.). Nobel Akademi Yayıncılık.
- Benjamin, W. (2014). Pasajlar. İçinde Tekniğin Olanaklarıyla Yeniden Üretilebildiği Çağda Sanat Yapıtı (A. Cemal, Çev.). (s. 50–86). Yapı Kredi Yayınları.
- Güngör, N. (2013). İletişime Giriş (2. b.). Siyasal Kitabevi.
- Gürbüz, A. (2021). Alımlama Estetiği. İçinde U. Bingöl & E. Yılmaz (Editörler), Edebiyat Yazıları II: Eleştiri Kuramları ve Metin Tahlilleri (s. 153-174). Dün Bugün Yarın Yayınları.
- Hall, S. (2001). Encoding, Decoding. İçinde The Cultural Studies Reader (s. 507–517). Routledge by Taylor and Francis Group.
- Jenkins, H. (2018). Convergence Culture, Revisited. Etkileşim, 2, 10– 19.
- John Fiske. (2019). İletişim Çalışmalarına Giriş (6. b.). (S. İrvan, Çev.) Pharmakon Yayınevi.
- Kavalcı, T. (2017). Üç Önemli Kuramcı Üzerinden Alımlama Estetiğinin İncelenmesi ve Bir Uygulama. Söylem Filoloji Dergisi, 2(3), 52–74.
- Klapper, J. (1960). The Effects of Mass Communication. The Free Press.
- Manovich, L. (2001). The Language of New Media (1. bs). Massachusetts Institute of Technology.
- Manovich, L. (4 Temmuz 2023). What is Digital Cinema. http://manovich.net/content/04-projects/009-what-is-digital-cinema/07_article_1995.pdf
- Ormanlı, O. (2012). Dijitalleşme ve Türk Sineması. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 2(2), 32–38.
- Özçetin, B. (2019). Kitle İletişim Kuramları - Kavramlar, Okullar, Modeller (3. b.). İletişim Yayınları.
- Özen, E., & Çelenk, S. (2006). Sinema Endüstrisinin Ekonomik Yöndeşme Eğilimleri: Hollywood Örneği. İletişim Araştırmaları, 4, 67–96.
- Şentürk, R. (2020). Sinemada Dijital Dönüşüm (1. b.). Pruva Yayınları.
- Sunal, G., & Bağdatlı Kalkan, S. (2020). Üniversite Öğrencilerinin Film İzleme Alışkanlıklarının Covid-19 Pandemisi Sürecinde Değişiminin Belirlenmesi. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 52, 187–200.
- Tokgöz, O. (2015). İletişim Kuramlarına Anlam Vermek - Başlangıcından Günümüze Anglo-Amerikan İletişim Kuramı (1. b.). İmge Kitabevi Yayınları.
- Toros, S. (2016). Reklam İletişiminde Dönüşümler: Çevrimiçi Reklam ve Tüketici. İktisat ve Toplum, 71, 24–33.
- Yanık, A. (2016). Yeni Medya Nedir Ne Değildir? Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(45), 898–910.
- Yaylagül, L. (2006). Kitle İletişim Kuramları Egemen ve Eleştirel Yaklaşımlar. Dipnot Yayınları. Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2021). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (12. b.). Seçkin Yayıncılık. Yüce, S. (2016). Edebiyatta Gerçekçilik ve Alımlama Estetiği. Söylem Filoloji Dergisi, 1(2), 105–117.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Yeni Medya |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 22 Ocak 2024 |
| Gönderilme Tarihi | 30 Ekim 2023 |
| Kabul Tarihi | 20 Aralık 2023 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 8 Sayı: 1 |
All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)