Bu makalenin konusu Nisâ Suresi 34. ayet-i kerimesinde yer alan “kadınların dövülmesi” meselesidir. İslam dini aile bütünlüğünün korunmasını esas almış ve bu çerçevede de bazı düzenlemeler getirmiştir. Toplumun temeli sağlam aile yapısıdır. Aile yapısı ne kadar sağlıklı olursa toplumda o kadar sağlıklı olacaktır. Aile yapısı bozulan toplumlar uzun süre varlıkla-rını devam ettiremezler. Onun için İslam, önce ailenin sağlam temeller üzerine kurulması tavsiye etmiştir. Aile sağlam temeller üzerine kurulduktan sonra aile bütünlüğüne zarar verebilecek tutum ve davranışlardan uzak durulması istenmiştir. Ailenin devamı her şeyin üstünde tutulmuştur. Aile bütünlüğüne zarar verebilecek her türlü davranış yasaklanmıştır. Aile bütünlüğüne zarar verebilecek davranışlar ya erkekten kaynaklanabilir ya kadından kaynaklanabilir ya da hem kadından hem de erkekten kaynaklanabilir. Sorunun kaynağına göre düzenleme getirilmiştir. Aile bütünlüğüne zarar veren kadın veya erkeklere karşı gerekli düzenlemeler getirilmiştir. Nisâ Suresi 34. Ayet-i kerimesinde de aile bütünlüğüne zarar veren kadına karşı yapılması gereken hususlar zikredilmiştir. Bu durumda üç farklı çözüm yolu sunulmuştur. Önce nasihat edilmesi ve öğüt verilmesi emredilmiştir. İkinci aşamada ayrı kalınması istenmiş. Son aşamada ise dövülmesi tavsiye edilmiştir. İlgili yaptırımlardan biri ise “onları dövün” şeklindeki ifadedir. Bu çalışmada ilgili ayet-i kerime ve içerisinde yar alan “kadınların dövülmesi meselesi” incelenmiştir. Konu hem ayet bütünlüğü hem de Kur’an-Sünnet bütünlüğü çerçevesinde ela alınarak geniş açıdan değerlendirilmiştir. İlgili ayeti Hz. Peygamberin nasıl anladığı ve uyguladığı araştırılmış ve “dövün” şeklindeki ifadenin bir emir değil tavsiye olduğu tespit edilmiştir. Temel amacın kadının dövülmesi değil ailenin kurtarıl-ması olduğu görülmüştür. İlgili ayette kadının değil, davranışları ile aile yuvasının dağılmasına sebep olan kadının terbiye edilmesi istenmiştir. Amaç kadının dövülmesi veya rencide edil-mesi değil, yıkılma noktasına gelen ailenin kurtarılmasıdır.
Cüzeyy, Ebu’l-Kasım Muhammed b. Ahmed. et-Tehsîl li Ulûmi’t-Tenzîl. Beyrut: Daru’l-Kutubi’l-İlmiyye, 1995.
Dârimî, Ebû Muhammed Abdullah b Abdurrahman b Fazl ed-. Sünen-i Dârimî. 2 Cilt. İstanbul, 2. Basım, 1992.
Ebu Davud, Süleyman b. el-Eşâs. Sünen-ü Ebî Davud. 5 Cilt. İstanbul: Çağrı Yayınları, 2. Basım, 1992.
Ebu Hayyan, Muhammed b. Yusuf. el-Bahru’l-Muhît. 9 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-Ilmıyye, 2. Basım, 2010.
Ebu’s-Suûd, Muhammed b. Muhammed el-Amâdî. İrşâdu’l-Aklı’s-Selîm ilâ Mezâyâ’l-Kur’anı’l-Kerîm. Beyrut: Dar-u İhyâi’t-Turâs, t.y.
Eyüpoğlu, Osman. “Bilgi ve Sahip Olma Arzusu Arasındaki İlişki Bağlamında kadın ve Çocuğa Karşı Şiddet Söyleminin İrdelenmesi”. On-dokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 24-25 (2007), 245-271.
Firuzabâdî, Mecidüddin Muhammed b. Yakûb. el-Kâmûsu’l-Muhît. 1 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Ma’rifeti, 1. Basım, ts.
Hanefi Şola. “En-Nisa 4/34. Ayeti Balamında ‘Nuşûz’ ve ‘Darb’ Kelimelerinin Anlam Kronolojisi”. Mecmua Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi 12 (2021), 149-176.
Merağî, Ahmed Mustafa el-. Tefsîru’l-Merağî. 30 Cilt. Beyrut: Dâr-u İhyâi’t-Turâsi’l-Arabiyyi, ts.
Nesâî, Ebu Abdurrahman Ahmed b. Şuayb. Sünenü’n-Nesâî. 8 Cilt. İstanbul: Çağrı Yayınları, 2. Basım, 1992.
Okuyan, Mehmet. “Kadına Yönelik Şiddete Kur’an’ın Bakışı”. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 23 (2007), 93-133.
Razî, Ebu Abdillâh (Ebü’l-Fazl) Fahrüddîn Muhammed b Ömer b Hüseyn Fahreddin. et-Tefsirü’l-Kebir = Mefatihü’l-gayb. 29 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Fikr, 2005.
Şerbînî, Muhammed b. Ahmed el-Hatîb eş-. es-Sırâcu’l-Munîr fi’l-İâneti alâ Ma’rifeti ba’dı meânî Kelâmı Rabbına’l-Hakîmı’l-Habîr. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-Ilmıyye, 1. Basım, 2004.
Şevkânî, Muhammed b. Ali b. Muhammed. Fethü’l-Kadîr el-Câmiu beyne Fenniyi’r-Rivâyeti ve’d-Dirâyeti min Ilmı’t-Tefâsîr. 1 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Ma’rifeti, 4. Basım, 2007.
Taberi, Ebû Cafer İbn Cerir Muhammed b Cerir b Yezid. Câmiu’l-Beyân fî Te’vîli’l-Kur’ân. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-Ilmıyye, 2005.
Tabersî, Ebû Alî el-Fazl b. el-Hasen b. el-Fazl. Mecmau’l-Beyân fî Tefsîrı’l-Kur’an. 10 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-Ilmıyye, 1. Basım, 1997.
Ünal, İsmail Hakkı. “Kur’an’da Aile Kurumu” 40/2 (2004), 7-20.
Yazır, M. Hamdi. Hak Dinî Kur’an Dili. 9 Cilt. İstanbul: Eser Kitapevi, 1. Basım, 1971.
Zemahşeri, Ebü’l-Kasım Carullah Mahmûd b Ömer b Muhammed. el-Keşşâf an Hakâikı Gavâmîzi’t-Tenzil ve Uyûni’l-Ekâvîl fî Vucûhi’t-Te’vîl. Lübnan: Daru’l-Kutubi’l-İlmiyye, 2009.
The subject of this article is the issue of women’s being beaten which is the 34th Ayat of Surat An-Nisâ. Islam Religion is based on the unity of family and has some rules and regula-tıons about it. the basis of society is a solid family structure. The healthier the family struc-ture, the healthier it will be in society. Societies with a deteriorating family structure cannot maintain their existence for a long time. For him, islam has recommended that the family be established on solid foundations first. After the family is established on strong a basis, ıt has been asked to avoid habits and behaviours which may ruin the unity of the family. The continuation of the family has been kept above everything. Any behavior that may damage the integrity of the family is prohibited. Behaviors that may damage to the integrity of the family can cause either by man or caused by female or both man. Regulation has been int-roduced according to the source of the problem. Necessary regulations have been intro-duced against men or women who may harm family integrity. In the 34th Ayat of Surat An-Nisâ, the things that should be done against the women who harm the family unity have been mentioned. İn this case, three different solutions have been completed. First, he is commanded to give advice. At the second stage, he was asked to remain separate. at the final stage, it is recommended to beat it. In this study, the issue of women’s being beaten which is in mentioned Ayat has been analyzed. The issue has been assessed both in the unity of Ayat and Qur’an–Sunnah Integrity in a broad aspect. Related verse how the prophet un-derstand and implemented it was researched and it was determined that the expression in the shape of " beat it" is not an order, but advice. it has been seen that the main goal is not to beat the woman, but to save the family. İn the related verse, it is asked to educate not the woman, but the woman whose behavior caused the disintegration of the family nest with her behavior. The goal is not to beat or offend a woman, but to save a family that has reac-hed the point of destruction.
Cüzeyy, Ebu’l-Kasım Muhammed b. Ahmed. et-Tehsîl li Ulûmi’t-Tenzîl. Beyrut: Daru’l-Kutubi’l-İlmiyye, 1995.
Dârimî, Ebû Muhammed Abdullah b Abdurrahman b Fazl ed-. Sünen-i Dârimî. 2 Cilt. İstanbul, 2. Basım, 1992.
Ebu Davud, Süleyman b. el-Eşâs. Sünen-ü Ebî Davud. 5 Cilt. İstanbul: Çağrı Yayınları, 2. Basım, 1992.
Ebu Hayyan, Muhammed b. Yusuf. el-Bahru’l-Muhît. 9 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-Ilmıyye, 2. Basım, 2010.
Ebu’s-Suûd, Muhammed b. Muhammed el-Amâdî. İrşâdu’l-Aklı’s-Selîm ilâ Mezâyâ’l-Kur’anı’l-Kerîm. Beyrut: Dar-u İhyâi’t-Turâs, t.y.
Eyüpoğlu, Osman. “Bilgi ve Sahip Olma Arzusu Arasındaki İlişki Bağlamında kadın ve Çocuğa Karşı Şiddet Söyleminin İrdelenmesi”. On-dokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 24-25 (2007), 245-271.
Firuzabâdî, Mecidüddin Muhammed b. Yakûb. el-Kâmûsu’l-Muhît. 1 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Ma’rifeti, 1. Basım, ts.
Hanefi Şola. “En-Nisa 4/34. Ayeti Balamında ‘Nuşûz’ ve ‘Darb’ Kelimelerinin Anlam Kronolojisi”. Mecmua Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi 12 (2021), 149-176.
Merağî, Ahmed Mustafa el-. Tefsîru’l-Merağî. 30 Cilt. Beyrut: Dâr-u İhyâi’t-Turâsi’l-Arabiyyi, ts.
Nesâî, Ebu Abdurrahman Ahmed b. Şuayb. Sünenü’n-Nesâî. 8 Cilt. İstanbul: Çağrı Yayınları, 2. Basım, 1992.
Okuyan, Mehmet. “Kadına Yönelik Şiddete Kur’an’ın Bakışı”. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 23 (2007), 93-133.
Razî, Ebu Abdillâh (Ebü’l-Fazl) Fahrüddîn Muhammed b Ömer b Hüseyn Fahreddin. et-Tefsirü’l-Kebir = Mefatihü’l-gayb. 29 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Fikr, 2005.
Şerbînî, Muhammed b. Ahmed el-Hatîb eş-. es-Sırâcu’l-Munîr fi’l-İâneti alâ Ma’rifeti ba’dı meânî Kelâmı Rabbına’l-Hakîmı’l-Habîr. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-Ilmıyye, 1. Basım, 2004.
Şevkânî, Muhammed b. Ali b. Muhammed. Fethü’l-Kadîr el-Câmiu beyne Fenniyi’r-Rivâyeti ve’d-Dirâyeti min Ilmı’t-Tefâsîr. 1 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Ma’rifeti, 4. Basım, 2007.
Taberi, Ebû Cafer İbn Cerir Muhammed b Cerir b Yezid. Câmiu’l-Beyân fî Te’vîli’l-Kur’ân. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-Ilmıyye, 2005.
Tabersî, Ebû Alî el-Fazl b. el-Hasen b. el-Fazl. Mecmau’l-Beyân fî Tefsîrı’l-Kur’an. 10 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-Ilmıyye, 1. Basım, 1997.
Ünal, İsmail Hakkı. “Kur’an’da Aile Kurumu” 40/2 (2004), 7-20.
Yazır, M. Hamdi. Hak Dinî Kur’an Dili. 9 Cilt. İstanbul: Eser Kitapevi, 1. Basım, 1971.
Zemahşeri, Ebü’l-Kasım Carullah Mahmûd b Ömer b Muhammed. el-Keşşâf an Hakâikı Gavâmîzi’t-Tenzil ve Uyûni’l-Ekâvîl fî Vucûhi’t-Te’vîl. Lübnan: Daru’l-Kutubi’l-İlmiyye, 2009.