İlaç kaynaklı tıbbi hata / olay bildirimlerin Dünya Sağlık Örgütü “Hasta Güvenliği Uluslararası Sınıflandırması”na göre değerlendirilmesi

Yasemin Aslan

doi:10.32322/jhsm.612510

Araştırma Makalesi

İlaç kaynaklı tıbbi hata / olay bildirimlerin Dünya Sağlık Örgütü “Hasta Güvenliği Uluslararası Sınıflandırması”na göre değerlendirilmesi

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 1, 20 - 25, 15.01.2020

Yasemin Aslan

https://doi.org/10.32322/jhsm.612510

Cited By: 4

Öz

Amaç: Sağlık
kurumlarında etkili bir güvenlik kültürü oluşturmanın temel hedeflerinden biri
tıbbi hataların azaltılmasıdır. Dünya genelinde en sık yapılan tıbbi hata
türlerinden biri ilaç hatalarıdır ve bu hatalar hasta güvenliği açısından önemli
bir tehdit oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı, bir üniversite hastanesindeki
ilaç kaynaklı olay bildirimlerin Dünya Sağlık Örgütü Hasta Güvenliği
Uluslararası Sınıflandırma Sistemi ve zarar derecelerine göre
değerlendirilmesidir.

Gereç ve Yöntem: Araştırmanın evrenini İstanbul Anadolu Yakası’nda yer alan bir üniversite
hastanesinde 01.01.2015-30.06.2017 tarihleri arasında kalite yönetim sistemi
üzerinden elektronik olarak yapılan ilaç kaynaklı olay bildirimler oluşturmaktadır.

Bulgular:
Çalışma bulgularına göre, toplam 369 ilaçla ilgili bildirim yapılmış olup, tüm
bildirimler arasında ilaç kaynaklı olay bildirimlerin oranı %24,67 olarak
bulunmuştur. DSÖ sınıflandırma sistemine göre bu bildirimlerin %27,10’unun
istem/reçeteleme, %20,87’si hazırlık/doz ayarlama, %20,33’ünün izlem, %19,24’ünün
uygulama ve %10,03’ünün depolama aşamalarında meydana geldiği tespit
edilmiştir. Hataların %56,91’inin hastaya zarar vermediği, %24,39’unun hafif
zarar, %18,43’ünün orta dereceli zarar ve %0,27’sinin şiddetli zarar veren
kategoride yer aldığı görülmüştür.

Sonuç: Sonuçlar
değerlendirildiğinde ilaçla ilgili olay bildirimlerin en fazla istem/reçeteleme
ve hazırlık/doz ayarlama aşamalarında meydan geldiği ve hataların büyük bir
kısmının hastaya zarar vermediği belirlenmiştir. Bu kategorilerde yer alan
hatalar hastaya ulaşmayan ramak kala olaylar olduğu için kurum adına
iyileştirme fırsatları yakalamak açısından önemlidir. Alınacak aksiyonlarla uzun
vadede ilaç hatalarının azaltılması mümkündür.

Anahtar Kelimeler

İlaç hatası, sınıflandırma, Dünya Sağlık Örgütü

Kaynakça

1. Comprehensive Accreditation Manual for Hospitals (CAMH). Patient safety systems, 2016: 1-54.
2. Feijter J, Grave W, Muijtjens A, Scherpbier A, Koopmans R. A comprehensive overview of medical error in hospitals using incident reporting systems, patient complaints and chart review of inpatient deaths. Plus One: 2012: 7: 1-7.
3. Institute of Medicine (IOM) Committee on Quality of Health Care. To err is human: building a safer health system. In: Kohn LT, Corrigan JM, Donaldson MS, eds.Washington (DC): National Academies Press (US); 1999.
4. Benjamin DM. Reducing medication errors and increasing patient safety: case studies in clinical pharmacology. Journal of Clinical Pharmacology. 2003; 43 : 768-83.
5. Makary M, Daniel M. Medical error-the third leading cause of death in the US. BMJ. 2016; 353: i2139.
6. Slawomirski L, Auraaen A, Klazinga N. The economics of patient safety. OECD, 2017.
7. Hwang J, Lee S, Park H. Patient safety incident-reporting items in Korean hospitals. International Journal for Quality in Health Care 2013; 25: 300-7.
8. WHO draft guidelines for adverse event reporting and learning system from ınformation to action. 1st edition. Geneva: WHO Press; 2005, p:12-5.
9. WHO. Patient safety research a guide for developing training programmes. WHO Press, Switzerland, 2012.
10. Joint Commission Online, Quality and safety. Published by the Department of Corporate Communications. 2019.
11. Avery A, Barber N, Ghaleb M, et al. Investigating the prevalence and causes of prescribing errors in general practice: the PRACtICe study. A report fort he GMC. London: General Medical Council; May 2012: 71-87.
12. Guthrie B, McCowan C, Davey P, Simpson CR, Dreischulte T. Barnett K. High risk prescribing in primary care patients particularly vulnerable to adverse medication events: cross sectional population database analysis in Scottish general practice. BMJ. 2011; 342: d3514.
13. Caymaz M. Sağlık personelinin tıbbi hata uygulamaları üzerine bir araştırma. Uluslararası Yönetim ve Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2015; 2: 1-14.
14. Özkan S, Kocaman G, Öztürk C. Çocuklarda ilaç uygulama hatalarının önlenmesine yönelik yöntemlerin etkinliği. Türk Ped Arş 2013; 299-302.
15. Bülbül A, Kunt A, Selalamaz M, Sözeri Ş, Uslu S, Nuhoğlu A. Çocuk hemşirelerinin ilaç uygulama ve hazırlama bilgi durumunun değerlendirilmesi. Türk Pediatri Arşivi. 2014; 49: 333-9.
16. Gong Y. Data consistency in a voluntary medical ıncident reporting system. J Med Syst. 2011; 35: 609-15.
17. Hutchinson A, Young TA, Cooper KL, et al. Trends in healthcare incident reporting and relationship to safety and quality data in acute hospitals: results from the National Reporting and Learning System. Qual Saf Health Care. 2009; 18: 5-10.
18. Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü (SHGM) Sağlıkta Kalite ve Akreditasyon Daire Başkanlığı. Güvenlik raporlama sistemi 2016 yılı istatistik ve analiz raporu. 2017.
19. Kantelhardt P, Müller M, Giese A, Rohde V, Kantelhardt S. Implementation of a critical incident reporting system in a neurosurgical department. Cen Eur Neurosurg, 2011; 72: 15-21.
20. Dirnagl U, Przesdzing I, Kurreck C, Major S. A laboratory critical incident and error reporting system for experimental biomedicine. Plos Biology. 2016: 14: 1-8
21. Health Information and Quality Authority (HIQA). International review of patient safety surveillance systems. January, 2016.
22. McElroy LM, Woods DM, Yanes AF, et al. Applying the WHO conceptual framework for the International Classiﬁcation for Patient Safety to a surgical population. International Journal for Quality in Health Care 2016; 28: 166–74.
23. WHO Conceptual framework for the international classification for patient safety. Versiyon 1.1. Final Technical Report. 2009.
24. Sherman H, Castro G, Fletcher M, et al. Towards an International classiﬁcation for patient safety: the conceptual framework. International Journal for Quality in Health Care 2009; 21: 2-8.
25. WHO. Report on the results of the web-based modified delphi survey of the international classification for patient safety overview, 2007.
26. Ernawati DK, Lee YP, Hughes JD. Nature and frequency of medication errors in a geriatric ward: an indonesian experience. Therapeutics and clinical risk management. 2014; 10: 413–21.
27. Saravi BM, Mardanshahi A, Ranjbar M, et al. Rate of medical errors in affiliated hospitals of Mazandaran University of medical sciences. Mater Sociomed. 2015; 27: 31-4.
28. Starmer AJ, Sectish TC, Simon DW, et al. Rates of medical errors and preventable adverse events among hospitalized children following implementation of a resident handoff bundle. JAMA. 2013; 310: 2262-70.
29. Çırpı F, Merih Y, Kocabey M. Hasta güvenliğine yönelik hemşirelik uygulamalarının ve hemşirelerin bu konudaki görüşlerinin belirlenmesi. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi. 2009: 2: 30-2.
30. Gökdoğan F, Yorgun S. Sağlık hizmetlerinde hasta güvenliği ve hemşireler. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi. 2010; 13: 53-9.
31. İstanbullu İ, Yıldız H, Zora H. Kartal Yavuz Selim Devlet Hastanesi’nde uygulanan güvenlik raporlama sisteminin geliştirilmesine yönelik bir araştırma. Sağlıkta Kalite ve Performans Dergisi. 2012; 4: 3-14.
32. Institute of Medicine (IOM). To err is human: Bulding a safer health system. In: Kohn LT, Corrigan JM, Donaldson MS, eds. Washington DC: National Academy Press; 2000. p:26-48.
33. Hicks RW, Cousins DD, Williams RL. Selected medication-error data from USP’s MEDMARX program for 2002. American Journal of Health-System Pharmacy. 2004; 61: 993-1000.
34. Fisun V, Seval Ç, Birol V. Sık karşılaşılan ilaç uygulama hataları ve ilaç güvenliği. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2014; 5: 271-5.
35. Kaushal R, Goldmann DA, Keohane CA, et al. Medication errors in paediatric outpatients. Qual Saf Health Care. 2010; 19: e30.
36. Silva MDG, Rosa MB, Franklin BD, Reis AMM, Anchieta LM, Mota JAC. Concomitant prescribing and dispensing errors at a Brazilian hospital: a descriptive study. Clinics 2011; 66: 1691-7.
37. Ghaleb MA, Barber N, Franklin BD, Wong ICK. The incidence and nature of prescribing and medication administration errors in paediatric inpatients. Arch Dis Child. 2010; 95: 113-8.
38. Cousins DH, Gerrett D, Warner B. A review of medication incidents reported to the National Reporting and Learning System in England and Wales over 6 years. Br J Clin Pharmacol 2011; 74: 597-604.
39. Wundavalli L, Bulkapuram SG, Bhaskar NL, Satyanarayana N. Patient safety at a public hospital in southern India: a hospital administration perspective using a mixed methods approach. The national medical journal of India. 2018; 31: 39-43.
40. Alrwisan A, Ross J, Williams D. Medication incidents reported to an online incident reporting system. European Journal of Clinical Pharmacology. 2011; 67: 527–32.
41. Gudik-Sørensen M. Patient safety – analysing medication-related adverse events. Eur J Hosp Pharm. 2013; 20: A1-238.
42. Elden MK, Ismail A. The importance of medication errors reporting in improving the quality of clinical care services. Global Journal of Health Science. 2016; 8: 243-51.
43. Shehata ZHA, Sabri NA, Elmelegy AA. Descriptive analysis of medication errors reported to the Egyptian national online reporting system during six months. Journal of the American Medical Informatics Association. 2016; 23: 366-74.
44. Merino P, Martin MC, Alonso A, Gutiérrez I, Álvarez J, Becerril F. Medication errors in Spanish intensive care units. Medicana Intensiva 2013; 37: 391-9.
45. Çakmak C, Konca M, Teleş M. Türkiye ulusal güvenlik raporlama sistemi (grs) üzerinden tıbbi hataların değerlendirilmesi. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi. 2018; 21: 423-48
46. Billstein-Leber M, Carrillo JD, Cassano AT, Moline K, Robertson JJ. ASHP guidelines on preventing medication errors in hospitals. Am J Health-Syst Pharm 2018: 75; 1493-517.
47. Aygin D, Cengiz H. İlaç uygulama hataları ve hemşirenin sorumluluğu. Şişli Etfal Hastanesi Tıp Bülteni. 2011; 45: 110-4.
48. Törüner EK, Uysal G. Causes, reporting, and prevention of medication errors from a pediatric nurse perspective. Australian Journal of Advanced Nursing 2012; 29: 29-35.
49. Gök D, Sarı HY. Pediyatride ilaç hataları ve hata bildirimi. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hast. Dergisi 2016; 6: 165-73.
50. Asensi-Vicente J, Jimenez-Ruiz I, Vizcaya-Moreno F. Medication errors ınvolving nursing students. Nurse Educator. 2018; 43: E1-E5.
51. Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü (SHGM) Sağlıkta Kalite ve Akreditasyon Daire Başkanlığı. İlaç güvenliği rehberi. Ankara, 2015.

Evaluation of medication related medical errors / events according to the World Health Organization “International Classification for Patient Safety”

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 1, 20 - 25, 15.01.2020

Yasemin Aslan

https://doi.org/10.32322/jhsm.612510

Cited By: 4

Öz

Aim: The main
objectives of creating an effective safety culture in health institutions is to
reduce medical errors. One of the most common types of medical errors worldwide
is medication errors and these errors are a major threat to patient safety. The
aim of this study is to evaluate medication related events in a university hospital
according to the World Health Organization International Classification for
Patient Safety and degree of harm.

Material and Method: The universe of the research consists of medication related events
notifications made on a quality management system between 01.01.2015 and
30.06.2017 in a university hospital located on the Asian side of Istanbul.

Results: According
to the findings of the study, a total of 369 medication related events were
made, and the rate of medication related events notifications among all reports
was 24.67%. According to the World Health Organization classification system it
was determined to 27.10% of these events are prescribing, 20.87% are
preparation/dispensing, 20.33% monitoring, 19.24% administration and 10.03%
storage. It was found that 56.91% of the errors did not harm the patient,
24.39% of them caused mild harm, 18.43% of them caused moderate harm and 0.27%
of them caused severe harm.

Conclusion: When
the results are evaluated, it is found that medication related events mostly
occurred during the prescribing and preparation/dispensing stages and most of
the errors did not harm the patient. The errors in these categories are
important for finding improvement opportunities on behalf of the institution,
since they are events that do not reach the patient. It is possible to reduce medication
errors in the long term by taking improvement action.

Anahtar Kelimeler

Medication error, classification, World Health Organization

Kaynakça

1. Comprehensive Accreditation Manual for Hospitals (CAMH). Patient safety systems, 2016: 1-54.
2. Feijter J, Grave W, Muijtjens A, Scherpbier A, Koopmans R. A comprehensive overview of medical error in hospitals using incident reporting systems, patient complaints and chart review of inpatient deaths. Plus One: 2012: 7: 1-7.
3. Institute of Medicine (IOM) Committee on Quality of Health Care. To err is human: building a safer health system. In: Kohn LT, Corrigan JM, Donaldson MS, eds.Washington (DC): National Academies Press (US); 1999.
4. Benjamin DM. Reducing medication errors and increasing patient safety: case studies in clinical pharmacology. Journal of Clinical Pharmacology. 2003; 43 : 768-83.
5. Makary M, Daniel M. Medical error-the third leading cause of death in the US. BMJ. 2016; 353: i2139.
6. Slawomirski L, Auraaen A, Klazinga N. The economics of patient safety. OECD, 2017.
7. Hwang J, Lee S, Park H. Patient safety incident-reporting items in Korean hospitals. International Journal for Quality in Health Care 2013; 25: 300-7.
8. WHO draft guidelines for adverse event reporting and learning system from ınformation to action. 1st edition. Geneva: WHO Press; 2005, p:12-5.
9. WHO. Patient safety research a guide for developing training programmes. WHO Press, Switzerland, 2012.
10. Joint Commission Online, Quality and safety. Published by the Department of Corporate Communications. 2019.
11. Avery A, Barber N, Ghaleb M, et al. Investigating the prevalence and causes of prescribing errors in general practice: the PRACtICe study. A report fort he GMC. London: General Medical Council; May 2012: 71-87.
12. Guthrie B, McCowan C, Davey P, Simpson CR, Dreischulte T. Barnett K. High risk prescribing in primary care patients particularly vulnerable to adverse medication events: cross sectional population database analysis in Scottish general practice. BMJ. 2011; 342: d3514.
13. Caymaz M. Sağlık personelinin tıbbi hata uygulamaları üzerine bir araştırma. Uluslararası Yönetim ve Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2015; 2: 1-14.
14. Özkan S, Kocaman G, Öztürk C. Çocuklarda ilaç uygulama hatalarının önlenmesine yönelik yöntemlerin etkinliği. Türk Ped Arş 2013; 299-302.
15. Bülbül A, Kunt A, Selalamaz M, Sözeri Ş, Uslu S, Nuhoğlu A. Çocuk hemşirelerinin ilaç uygulama ve hazırlama bilgi durumunun değerlendirilmesi. Türk Pediatri Arşivi. 2014; 49: 333-9.
16. Gong Y. Data consistency in a voluntary medical ıncident reporting system. J Med Syst. 2011; 35: 609-15.
17. Hutchinson A, Young TA, Cooper KL, et al. Trends in healthcare incident reporting and relationship to safety and quality data in acute hospitals: results from the National Reporting and Learning System. Qual Saf Health Care. 2009; 18: 5-10.
18. Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü (SHGM) Sağlıkta Kalite ve Akreditasyon Daire Başkanlığı. Güvenlik raporlama sistemi 2016 yılı istatistik ve analiz raporu. 2017.
19. Kantelhardt P, Müller M, Giese A, Rohde V, Kantelhardt S. Implementation of a critical incident reporting system in a neurosurgical department. Cen Eur Neurosurg, 2011; 72: 15-21.
20. Dirnagl U, Przesdzing I, Kurreck C, Major S. A laboratory critical incident and error reporting system for experimental biomedicine. Plos Biology. 2016: 14: 1-8
21. Health Information and Quality Authority (HIQA). International review of patient safety surveillance systems. January, 2016.
22. McElroy LM, Woods DM, Yanes AF, et al. Applying the WHO conceptual framework for the International Classiﬁcation for Patient Safety to a surgical population. International Journal for Quality in Health Care 2016; 28: 166–74.
23. WHO Conceptual framework for the international classification for patient safety. Versiyon 1.1. Final Technical Report. 2009.
24. Sherman H, Castro G, Fletcher M, et al. Towards an International classiﬁcation for patient safety: the conceptual framework. International Journal for Quality in Health Care 2009; 21: 2-8.
25. WHO. Report on the results of the web-based modified delphi survey of the international classification for patient safety overview, 2007.
26. Ernawati DK, Lee YP, Hughes JD. Nature and frequency of medication errors in a geriatric ward: an indonesian experience. Therapeutics and clinical risk management. 2014; 10: 413–21.
27. Saravi BM, Mardanshahi A, Ranjbar M, et al. Rate of medical errors in affiliated hospitals of Mazandaran University of medical sciences. Mater Sociomed. 2015; 27: 31-4.
28. Starmer AJ, Sectish TC, Simon DW, et al. Rates of medical errors and preventable adverse events among hospitalized children following implementation of a resident handoff bundle. JAMA. 2013; 310: 2262-70.
29. Çırpı F, Merih Y, Kocabey M. Hasta güvenliğine yönelik hemşirelik uygulamalarının ve hemşirelerin bu konudaki görüşlerinin belirlenmesi. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi. 2009: 2: 30-2.
30. Gökdoğan F, Yorgun S. Sağlık hizmetlerinde hasta güvenliği ve hemşireler. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi. 2010; 13: 53-9.
31. İstanbullu İ, Yıldız H, Zora H. Kartal Yavuz Selim Devlet Hastanesi’nde uygulanan güvenlik raporlama sisteminin geliştirilmesine yönelik bir araştırma. Sağlıkta Kalite ve Performans Dergisi. 2012; 4: 3-14.
32. Institute of Medicine (IOM). To err is human: Bulding a safer health system. In: Kohn LT, Corrigan JM, Donaldson MS, eds. Washington DC: National Academy Press; 2000. p:26-48.
33. Hicks RW, Cousins DD, Williams RL. Selected medication-error data from USP’s MEDMARX program for 2002. American Journal of Health-System Pharmacy. 2004; 61: 993-1000.
34. Fisun V, Seval Ç, Birol V. Sık karşılaşılan ilaç uygulama hataları ve ilaç güvenliği. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2014; 5: 271-5.
35. Kaushal R, Goldmann DA, Keohane CA, et al. Medication errors in paediatric outpatients. Qual Saf Health Care. 2010; 19: e30.
36. Silva MDG, Rosa MB, Franklin BD, Reis AMM, Anchieta LM, Mota JAC. Concomitant prescribing and dispensing errors at a Brazilian hospital: a descriptive study. Clinics 2011; 66: 1691-7.
37. Ghaleb MA, Barber N, Franklin BD, Wong ICK. The incidence and nature of prescribing and medication administration errors in paediatric inpatients. Arch Dis Child. 2010; 95: 113-8.
38. Cousins DH, Gerrett D, Warner B. A review of medication incidents reported to the National Reporting and Learning System in England and Wales over 6 years. Br J Clin Pharmacol 2011; 74: 597-604.
39. Wundavalli L, Bulkapuram SG, Bhaskar NL, Satyanarayana N. Patient safety at a public hospital in southern India: a hospital administration perspective using a mixed methods approach. The national medical journal of India. 2018; 31: 39-43.
40. Alrwisan A, Ross J, Williams D. Medication incidents reported to an online incident reporting system. European Journal of Clinical Pharmacology. 2011; 67: 527–32.
41. Gudik-Sørensen M. Patient safety – analysing medication-related adverse events. Eur J Hosp Pharm. 2013; 20: A1-238.
42. Elden MK, Ismail A. The importance of medication errors reporting in improving the quality of clinical care services. Global Journal of Health Science. 2016; 8: 243-51.
43. Shehata ZHA, Sabri NA, Elmelegy AA. Descriptive analysis of medication errors reported to the Egyptian national online reporting system during six months. Journal of the American Medical Informatics Association. 2016; 23: 366-74.
44. Merino P, Martin MC, Alonso A, Gutiérrez I, Álvarez J, Becerril F. Medication errors in Spanish intensive care units. Medicana Intensiva 2013; 37: 391-9.
45. Çakmak C, Konca M, Teleş M. Türkiye ulusal güvenlik raporlama sistemi (grs) üzerinden tıbbi hataların değerlendirilmesi. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi. 2018; 21: 423-48
46. Billstein-Leber M, Carrillo JD, Cassano AT, Moline K, Robertson JJ. ASHP guidelines on preventing medication errors in hospitals. Am J Health-Syst Pharm 2018: 75; 1493-517.
47. Aygin D, Cengiz H. İlaç uygulama hataları ve hemşirenin sorumluluğu. Şişli Etfal Hastanesi Tıp Bülteni. 2011; 45: 110-4.
48. Törüner EK, Uysal G. Causes, reporting, and prevention of medication errors from a pediatric nurse perspective. Australian Journal of Advanced Nursing 2012; 29: 29-35.
49. Gök D, Sarı HY. Pediyatride ilaç hataları ve hata bildirimi. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hast. Dergisi 2016; 6: 165-73.
50. Asensi-Vicente J, Jimenez-Ruiz I, Vizcaya-Moreno F. Medication errors ınvolving nursing students. Nurse Educator. 2018; 43: E1-E5.
51. Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü (SHGM) Sağlıkta Kalite ve Akreditasyon Daire Başkanlığı. İlaç güvenliği rehberi. Ankara, 2015.

Toplam 51 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Konular	Sağlık Kurumları Yönetimi
Bölüm	Orijinal Makale
Yazarlar	Yasemin Aslan 0000-0001-6292-2332
Yayımlanma Tarihi	15 Ocak 2020
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2020 Cilt: 3 Sayı: 1

Kaynak Göster

AMA	Aslan Y. İlaç kaynaklı tıbbi hata / olay bildirimlerin Dünya Sağlık Örgütü “Hasta Güvenliği Uluslararası Sınıflandırması”na göre değerlendirilmesi. J Health Sci Med /JHSM /jhsm. Ocak 2020;3(1):20-25. doi:10.32322/jhsm.612510

Cited By

A Threat To Patient Safety: Medication Errors, Reporting Of Medication Errors And The Concerns With Regard To Nurses

Journal of Gazi University Health Sciences Institute

https://doi.org/10.59124/guhes.1287029

FONKSİYONEL KALİTE, TEKNİK KALİTE VE SADAKAT ETKİLEŞİMİ

Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi

https://doi.org/10.54831/vanyyuiibfd.1116147

PEDİATRİ HEMŞİRELERİNİN İLAÇ UYGULAMA HATALARI İLE MESLEKİ PROFESYONEL TUTUMLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ

Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi

https://doi.org/10.53490/egehemsire.1111794

HEMŞİRELERİN İLAÇ UYGULAMA HATA DENEYİMLERİ İLE İLAÇ HATA NEDENLERİNE YÖNELİK ALGILARI

Samsun Sağlık Bilimleri Dergisi

https://doi.org/10.47115/jshs.1001431

Makale Dosyaları

Tam Metin

Üniversitelerarası Kurul (ÜAK) Eşdeğerliği: Ulakbim TR Dizin'de olan dergilerde yayımlanan makale [10 PUAN] ve 1a, b, c hariç uluslararası indekslerde (1d) olan dergilerde yayımlanan makale [5 PUAN]

Dahil olduğumuz İndeksler (Dizinler) ve Platformlar sayfanın en altındadır.

Not: Dergimiz WOS indeksli değildir ve bu nedenle Q olarak sınıflandırılmamıştır.

Yüksek Öğretim Kurumu (YÖK) kriterlerine göre yağmacı/şüpheli dergiler hakkındaki kararları ile yazar aydınlatma metni ve dergi ücretlendirme politikasını tarayıcınızdan indirebilirsiniz. https://dergipark.org.tr/tr/journal/2316/file/4905/show

Dergi Dizin ve Platformları

Dizinler; ULAKBİM TR Dizin, Index Copernicus, ICI World of Journals, DOAJ, Directory of Research Journals Indexing (DRJI), General Impact Factor, ASOS Index, WorldCat (OCLC), MIAR, EuroPub, OpenAIRE, Türkiye Citation Index, Türk Medline Index, InfoBase Index, Scilit, vs.

Platformlar; Google Scholar, CrossRef (DOI), ResearchBib, Open Access, COPE, ICMJE, NCBI, ORCID, Creative Commons vs.