Öz
Örgütsel bağlılık, örgütün başarısında önemli rol oynayan unsurlardan biridir. Çalışanların örgütün amaç ve
değerleriyle uyumlu hareket etmesi örgütte verimliliği artırırken aynı zamanda örgütün imajına da olumlu katkılar
yapabilecektir. Örgütsel bağlılığı etkileyen birçok faktörün olduğu ve hangi faktörlerin örgütsel bağlılığa daha çok etkisinin
olduğu konusunda ise farklı sonuçlar elde edilmiştir.
Giresun Üniversitesi akademik ve idari personellerinin örgütsel bağlılık düzeyinin ölçülmesi amaçlanan bu
çalışmada veriler 5’li likert ölçeğinde anket yoluyla toplanmıştır. Daha sonra parametrik analiz teknikleri kullanılarak,
varyans analizi (One-Way Anova) ve t-testi (independent sample test) uygulanmıştır. Ayrıca, standart sapma ve ortalamalar
üzerinden yorumlamalar yapılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Allen, N.J. ve Meyer, J.P., (1990). Organizational Commitment: Evidence of Career Stage Effects. Journal of Business Research, 26, 1, 46-91.
- Basyiğit, A. (2006). Örgütsel İletişimin Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kütahya: Dumlupınar Üniversitesi.
- Bayram, Levent; (2006), “Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık” Sayıştay Dergisi, (59), ss. 125-139.
- Baysal, A. C. ve Paksoy, M. (1999). Mesleğe ve Örgüte Bağlılığın Çok Yönlü İncelenmesinde Meyer Allen Modeli. İ.Ü.İsletme Fakültesi Dergisi, 28, 1, 7-15.
- Çekmecelioğlu, H. (2006), “İş Tatmini ve Örgütsel Bağlılık Tutumlarının isten Ayrılma Niyeti ve Verimlilik Üzerindeki Etkilerinin Değerlendirilmesi: Bir Araştırma”, İş, Güç – Endüstri İlişkileri ve insan Kaynakları Dergisi, Haziran, 8(2),
- Çırpan, H. (1999). Örgütsel Öğrenme İklimi ve Örgüte Bağlılık İlişkisi: Bir Alan Araştırması, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Gül, Hasan; (2003), “Davranışsal Bağlılık Yaklaşımı ve Değerlendirmesi”, Celal Bayar Üniversitesi,İ.İ.B.F. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 10(1), ss. 73-83.
- İbicioğlu, H. (2000). Örgütsel Bağlılıkta Paradigmatik Uyumun Yeri, Dokuz Eylül Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, 15, (1), 13-22.
- İlsev, A. (1997). Örgütsel Bağlılık: Hizmet Sektöründe Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi. Journal of International Management, Educational and Economics Perspectives 2 (2) (2014) 19–32.
- İnce, M. ve Gül, H. (2005). Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık, İleri Giden Ofset, Ankara.
- McGee, G. W. ve Ford, R. C. (1987). Two (or more ?) Dimensions of Organizational Commitment:Reexamination of the Affective and Continuance Commitment Scales. Journal of Applied Psychology, 72, (4), 638-642.
- Meyer, John P. ve Natalie J. Allen; (1991), “A Three-Component Conceptualization of Organizational Commitment”, Human Resource Management Review, 1(1), ss. 61-89.
- Meyer, J. P, Allen, N. J. ve Smith, C. A. (1993). Commitment to Organizations and Occupations:Extension and Test of a Three-Component
- Mowday, R. T., Porter, L. W. ve Steers, R. M. (1982). Employee - Organization Linkages: The Psychology of Commitment, Absenteeism, and Turnover. New York, Academic Press.
- Mowday, R. T., Steers, R. M. ve Porter, L. W. (1979). The Measurement of Organizational Commitment.Journal of Vocational Behavior.
- Morrow, Paula C.; (1983), “Concept Redundancy in Organizational Research, the Case of Work Commitment”, Journal of Occupational Behavior, 34.
- Northcraft, G. B. ve Neale, M. A. (1990). Organizational Behavior Management Challege. The Dryden Pres., USA.
- Powell, D. M. ve Meyer, J. P. (Ağustos 2004). Side-Bet Theory and the Three Component Model of Organizational Commitment.Journal of Vocational Behavior, 65, (1), 157-177.
- Salancik, G. R. (1977). Commitment and The Control of Organization Behavior and Belief, New Directions in Organization Behavior. Chicago, Illionis.St. Clair Press.
- Samadov, S. (2006). İş Doyumu ve Örgütsel Bağlılık: Özel Sektörde Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, İsletme Ana Bilim Dalı, Yönetim ve Organizasyon Programı.
- Schermerhorn, J. R., Hunt, J. G. ve Osborn, R. N. (1994). Managing Organization Behavior. Fifth Edition, John Willey&Sons, Inc: NewYork.
- Schwenk, C. R. (1986). Information, Cognitive Biases and Commitment to a Course of Action. academy of Management Review, 11, (2), 298-310.
- Wasti, S. A. (2000). Örgütsel Bağlılığı Belirleyen Evrensel ve Kültürel Etmenler: Türk Kültürüne Bir Bakış. (Derleyen: Z. Ayçan). Akademisyenler ve Profesyoneller Bakıs Açısıyla Türkiye'de Yönetim, Liderlik ve İnsan Kaynakları Uygulamaları. Türk Psikologlar DerneğiYayınları, 21, 201-224, Ankara.
- Yıldırım, F. (2002). Çalışma Yaşamında Örgüte Bağlılık ve Örgütsel Adalet İlişkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Conceptualization. Journal of Applied Psychology, 78, (4), 538-551.
Öz
Organizational commitment is one of the factors that play an important role in the organization's success. Moving
employees in harmony with the goals and values of the organization will increase productivity in the organization, while at
the same time it will be able to make positive contributions to the image of the organization. Different results have been
obtained regarding the many factors that affect organizational commitment and which factors are more influential on
organizational commitment.
In this study aiming to measure the level of organizational commitment of the academic and administrative staff of
Giresun University the data were collected through questionnaires on a 5-point Likert scale. Variance analysis (One-Way
Anova) and t-test (independent sample test) were then applied using parametric analysis techniques. In addition, standard
deviations and averages are interpreted.
Anahtar Kelimeler
Organizational Commitment Affective Commitment ContinuancE Commitment
Kaynakça
- Allen, N.J. ve Meyer, J.P., (1990). Organizational Commitment: Evidence of Career Stage Effects. Journal of Business Research, 26, 1, 46-91.
- Basyiğit, A. (2006). Örgütsel İletişimin Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kütahya: Dumlupınar Üniversitesi.
- Bayram, Levent; (2006), “Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık” Sayıştay Dergisi, (59), ss. 125-139.
- Baysal, A. C. ve Paksoy, M. (1999). Mesleğe ve Örgüte Bağlılığın Çok Yönlü İncelenmesinde Meyer Allen Modeli. İ.Ü.İsletme Fakültesi Dergisi, 28, 1, 7-15.
- Çekmecelioğlu, H. (2006), “İş Tatmini ve Örgütsel Bağlılık Tutumlarının isten Ayrılma Niyeti ve Verimlilik Üzerindeki Etkilerinin Değerlendirilmesi: Bir Araştırma”, İş, Güç – Endüstri İlişkileri ve insan Kaynakları Dergisi, Haziran, 8(2),
- Çırpan, H. (1999). Örgütsel Öğrenme İklimi ve Örgüte Bağlılık İlişkisi: Bir Alan Araştırması, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Gül, Hasan; (2003), “Davranışsal Bağlılık Yaklaşımı ve Değerlendirmesi”, Celal Bayar Üniversitesi,İ.İ.B.F. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 10(1), ss. 73-83.
- İbicioğlu, H. (2000). Örgütsel Bağlılıkta Paradigmatik Uyumun Yeri, Dokuz Eylül Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, 15, (1), 13-22.
- İlsev, A. (1997). Örgütsel Bağlılık: Hizmet Sektöründe Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi. Journal of International Management, Educational and Economics Perspectives 2 (2) (2014) 19–32.
- İnce, M. ve Gül, H. (2005). Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık, İleri Giden Ofset, Ankara.
- McGee, G. W. ve Ford, R. C. (1987). Two (or more ?) Dimensions of Organizational Commitment:Reexamination of the Affective and Continuance Commitment Scales. Journal of Applied Psychology, 72, (4), 638-642.
- Meyer, John P. ve Natalie J. Allen; (1991), “A Three-Component Conceptualization of Organizational Commitment”, Human Resource Management Review, 1(1), ss. 61-89.
- Meyer, J. P, Allen, N. J. ve Smith, C. A. (1993). Commitment to Organizations and Occupations:Extension and Test of a Three-Component
- Mowday, R. T., Porter, L. W. ve Steers, R. M. (1982). Employee - Organization Linkages: The Psychology of Commitment, Absenteeism, and Turnover. New York, Academic Press.
- Mowday, R. T., Steers, R. M. ve Porter, L. W. (1979). The Measurement of Organizational Commitment.Journal of Vocational Behavior.
- Morrow, Paula C.; (1983), “Concept Redundancy in Organizational Research, the Case of Work Commitment”, Journal of Occupational Behavior, 34.
- Northcraft, G. B. ve Neale, M. A. (1990). Organizational Behavior Management Challege. The Dryden Pres., USA.
- Powell, D. M. ve Meyer, J. P. (Ağustos 2004). Side-Bet Theory and the Three Component Model of Organizational Commitment.Journal of Vocational Behavior, 65, (1), 157-177.
- Salancik, G. R. (1977). Commitment and The Control of Organization Behavior and Belief, New Directions in Organization Behavior. Chicago, Illionis.St. Clair Press.
- Samadov, S. (2006). İş Doyumu ve Örgütsel Bağlılık: Özel Sektörde Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, İsletme Ana Bilim Dalı, Yönetim ve Organizasyon Programı.
- Schermerhorn, J. R., Hunt, J. G. ve Osborn, R. N. (1994). Managing Organization Behavior. Fifth Edition, John Willey&Sons, Inc: NewYork.
- Schwenk, C. R. (1986). Information, Cognitive Biases and Commitment to a Course of Action. academy of Management Review, 11, (2), 298-310.
- Wasti, S. A. (2000). Örgütsel Bağlılığı Belirleyen Evrensel ve Kültürel Etmenler: Türk Kültürüne Bir Bakış. (Derleyen: Z. Ayçan). Akademisyenler ve Profesyoneller Bakıs Açısıyla Türkiye'de Yönetim, Liderlik ve İnsan Kaynakları Uygulamaları. Türk Psikologlar DerneğiYayınları, 21, 201-224, Ankara.
- Yıldırım, F. (2002). Çalışma Yaşamında Örgüte Bağlılık ve Örgütsel Adalet İlişkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Conceptualization. Journal of Applied Psychology, 78, (4), 538-551.
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 22 Aralık 2014 |
| Kabul Tarihi | 10 Ağustos 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 2 Sayı: 2 |