Öz
Kaynakça
- Alamur, B. (2005), “Örgüt Kültürü ve Örgüte Bağlılık Ararsındaki İlişkinin İncelenmesi; Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi’ nde Bir Uygulama”, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
- Bayar, Y. (1978), “Örgüt ve Yönetim Bilimi Ögretimi ve Kültürbilim”, A D, C.11, S.1, s.3- 11.
- Colyer, S. (2000), Organizational Culture in Selected Western Australian Sport Organizations, Journal of Sport Management, 14, 321-341.
- Çetin, K. (2002), “Toplam Kalite Yönetimi Felsefesi ve Temel Unsurları”, Milli Eğitim Dergisi, Yaz-Güz 2002, Sayı:155-156.http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/155- 156/kcetin.htm, Erişim Tarihi: 16 Haziran 2011.
- Goffee R. ve Gareth, J. (2002), Kurum Kültürü, Çeviri: K. KUTMANDU, MediaCat Kitapları, Ankara, s.84.
- Goffee, R. ve Gareth J. (1996), “What Holds the Modern Company Together?”, Harvard Business Review, 74(6): 133-148.
- Hasanoğlu, M. (2004), Türk Kamu Yönetiminde Örgüt Kültürü ve Önemi, Sayıştay Dergisi, 52, 43-60.
- İra, N.(2004), Örgütsel Kültür (Dokuz Eylül Üniversitesi Örneği), XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
- Morgan, G. (1998). Yönetim ve Örgüt Teorilerinde Metafor (Çev. Bulut, G.). İstanbul: BZD Yayıncılık.
- Niemann, R., Kotzé, T. (2006), The relationship between leadership practices and organisational culture: an education management perspective, South African Journal of Education, Vol 26(4)609-624.
- Ogbonna, E. ve Harris, L. C. (2000). “Organizational culture and performance: empirical evidence from UK companies”. International Journal of Human Resource Management, 11(4), ss.766-788.
- Ott, J. S. (1989). The Organizational Culture Perspective. Chicago: Dorsey Press. (Chapter 3.Organizational Culture: Concepts, Definitions, and a Typology).
- Özen, Ş. (1995), “Kamu Yönetimi Yazınımız ve Örgütler-Yönetim Çalışma Alanı: Tehlikeli İlişkiler?”, Kamu Yönetimi Disiplini Sempozyumu Bildirileri, C.1, TODAİE Yay., Ankara, s. 71-96.
- Perçin, M. (2008), İşletmenin Örgüt Yapısının İşgörenlerin Örgütsel Bağlılığına Etkisine İlişkin Bir Araştırma, Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
- Schein, E. H. (1985). Defining Organizational Culture İçinde Shwardz and Ott (1996). Organizational Culture and Leadership. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
- Tosun, G. ve Tosun, T. (1997), “Kamu Yönetiminde TKY”, Görüş Dergisi, Ocak-Şubat, s.51- 60.
- Yıldırım, A.ve Şimşek, H. (2005), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayınları, Ankara.
- 3289 sayılı “Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun” 21 Mayıs 1986 tarih ve 19120 sayılı Resmi Gazete.
CULTURAL ORGANIZATION PERCEPTIONS OF THE EMPLOYEES WHO WORK IN IZMIR YOUTH AND SPORTS PROVİNCİAL DİRECTORATE
Öz
This research was done in order to show the employees’ perceptions about organizatıon culture of institution at which they work and submit proposals in developing organizational culture. Within the framework of this purpose data was gathered with the “İnstitutional Culture Test” and it was applied to 62 employees and semi-structured interviewing technique was applied 9 people working in different branches of the administration department of Izmir Youth and Sports Provincial Directorate. The sub dimensions of socialization and, co-operation of organizations were majored on in the study. The collected data was analyzed according to descriptive and content analysis method. In the study, it was revealed that Izmir Youth and Sports Provincial Directorate is a kind of fragmented organizational culture which is a type of Goffee and Jones' cultural model and findings indicate that the organization has low-medium solidarity and low-medium socialization. In the study, it was revealed that Izmir Youth and Sports Provincial Directorate is a kind of fragmented organizational culture which is a type of organization culture and findings indicate that the organization has low-medium solidarity and low-medium socialization. These findings were supported by interviewing method which is one of the qualitative reserach techniques. The data that was obtained from research shows that we a strong organizational culture can not be mentıoned among staff of İzmir Youth And Sports Provincial Directorate. Generally, negative thoughts about the issues such as socialization, co-operation were dominant after the negotiations.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Alamur, B. (2005), “Örgüt Kültürü ve Örgüte Bağlılık Ararsındaki İlişkinin İncelenmesi; Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi’ nde Bir Uygulama”, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
- Bayar, Y. (1978), “Örgüt ve Yönetim Bilimi Ögretimi ve Kültürbilim”, A D, C.11, S.1, s.3- 11.
- Colyer, S. (2000), Organizational Culture in Selected Western Australian Sport Organizations, Journal of Sport Management, 14, 321-341.
- Çetin, K. (2002), “Toplam Kalite Yönetimi Felsefesi ve Temel Unsurları”, Milli Eğitim Dergisi, Yaz-Güz 2002, Sayı:155-156.http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/155- 156/kcetin.htm, Erişim Tarihi: 16 Haziran 2011.
- Goffee R. ve Gareth, J. (2002), Kurum Kültürü, Çeviri: K. KUTMANDU, MediaCat Kitapları, Ankara, s.84.
- Goffee, R. ve Gareth J. (1996), “What Holds the Modern Company Together?”, Harvard Business Review, 74(6): 133-148.
- Hasanoğlu, M. (2004), Türk Kamu Yönetiminde Örgüt Kültürü ve Önemi, Sayıştay Dergisi, 52, 43-60.
- İra, N.(2004), Örgütsel Kültür (Dokuz Eylül Üniversitesi Örneği), XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
- Morgan, G. (1998). Yönetim ve Örgüt Teorilerinde Metafor (Çev. Bulut, G.). İstanbul: BZD Yayıncılık.
- Niemann, R., Kotzé, T. (2006), The relationship between leadership practices and organisational culture: an education management perspective, South African Journal of Education, Vol 26(4)609-624.
- Ogbonna, E. ve Harris, L. C. (2000). “Organizational culture and performance: empirical evidence from UK companies”. International Journal of Human Resource Management, 11(4), ss.766-788.
- Ott, J. S. (1989). The Organizational Culture Perspective. Chicago: Dorsey Press. (Chapter 3.Organizational Culture: Concepts, Definitions, and a Typology).
- Özen, Ş. (1995), “Kamu Yönetimi Yazınımız ve Örgütler-Yönetim Çalışma Alanı: Tehlikeli İlişkiler?”, Kamu Yönetimi Disiplini Sempozyumu Bildirileri, C.1, TODAİE Yay., Ankara, s. 71-96.
- Perçin, M. (2008), İşletmenin Örgüt Yapısının İşgörenlerin Örgütsel Bağlılığına Etkisine İlişkin Bir Araştırma, Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
- Schein, E. H. (1985). Defining Organizational Culture İçinde Shwardz and Ott (1996). Organizational Culture and Leadership. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
- Tosun, G. ve Tosun, T. (1997), “Kamu Yönetiminde TKY”, Görüş Dergisi, Ocak-Şubat, s.51- 60.
- Yıldırım, A.ve Şimşek, H. (2005), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayınları, Ankara.
- 3289 sayılı “Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun” 21 Mayıs 1986 tarih ve 19120 sayılı Resmi Gazete.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Spor Hekimliği |
| Bölüm | SPORT MANAGEMENT |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Eylül 2012 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 3 Sayı: 3 |
