Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2021, Cilt: 26 Sayı: 3, 295 - 311, 31.07.2021

Öz

Kaynakça

  • 1. ACHARYA, P. ve ABHISHEK, N. (2020), “Structural Framework of Environmental Accounting: A Conceptual Analysis of Global Reporting Initiatives (GRIs)”, The Management Accountant, 55(06): 33-36.
  • 2. ARAS, G. ve SARIOĞLU, G. U. (2015), “Kurumsal Raporlamada Yeni Dönem: Entegre Raporlama”, Tusiad.
  • 3. AYDIN, Sevgi. (2015). Entegre Raporlama, Türkmen Kitabevi, İstanbul.
  • 4. BROCKETT, A. ve REZAEE, Z. (2012), “Corporate Sustainability Integrating Performance and Reporting”, Canada: John Wiley and Sons.
  • 5. CHERSAN, I. C. (2015). “Study On Practices And Tendencies in Integrated Reporting”, Audit Financiar, 13(129): 91-101.
  • 6. COLLIN P.H. (2004), “Dictionary of environment & ecology”, EISBN-13: 978-1-4081-0222-0, Bloomsbury publishing plc, London.
  • 7. DEREKÖY, F. (2018), “Entegre Raporlama Uygulamalarının Uluslararası Entegre Raporlama Çerçevesi Bağlamında Değerlendirilmesi”, Journal of Administrative Sciences/ Yönetim Bilimleri Dergisi, 16(32): 589-608.
  • 8. EKERGİL, V. ve GÖDE, M.Ö. (2017). “Küresel Raporlama Girişimi (GRI) Standartlarına Göre Seçilen Otellerin Sürdürülebilirlik Raporlarının Analizi ve Değerlendirilmesi”, Business and Economics Research Journal, 8(4): 859-871.
  • 9. ERCAN, C. ve KESTANE, A. (2017), “Entegre Raporlama ve Türkiye’deki Uygulama Örnekleri Üzerine Bir Araştırma”, Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(4): 73-86.
  • 10. GENÇOĞLU, Ü. G. ve AYTAÇ, A. (2016), “Kurumsal Sürdürülebilirlik Açısından Entegre Raporlamanın Önemi ve BIST Uygulamaları”, Muhasebe ve Finansman Dergisi, (72): 51-66.
  • 11. GRI G4 (2013), “Sürdürülebilirlik Raporlaması Kılavuzları”. https://surdurulebilirlik.garantibbva.com.tr/media/1059/turkish-g4-part-one.pdf Erişim: 18.03.2021
  • 12. GÜNEY, A. (2018), “Entegre Raporlama”, Detay Yayıncılık, Ankara.
  • 13. IIRC, (2021), “Uluslararası Entegre Raporlama Çerçevesi”. https://integratedreporting.org/wp-content/uploads/2021/01/InternationalIntegratedReportingFramework.pdf Erişim: 09.03.2021
  • 14. KARADENİZ, E. ve UZPAK, B.D. (2019), “Dünyada En Yüksek Marka Değerine Sahip Otel Zincirlerinin Sürdürülebilirlik Faaliyetlerinin Küresel Raporlama Girişimi İlkeleri Bağlamında İncelenmesi”, Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 16(1): 6-20.
  • 15. KAYAN, A. (2018), “Çevre Sorunlarına Eğitimle Farkındalık Oluşturma”, Journal of Awareness, Özel Sayı: 481-496.
  • 16. KAYMAK, G. ve SERÇEMELİ, M. (2019), “Faaliyet Raporların Entegre Raporlamaya Uygunluğu Üzerine Bir Araştırma”, Giresun Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5(1): 62-76
  • 17. KOÇAK, F. ve BALCI, V. (2010), “Doğada Yapılan Sportif Etkinliklerde Çevresel Sürdürülebilirlik”, Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi, 2(2): 213-222.
  • 18. KRAJNC, D. and GLAVIČ, P. (2005), “How to compare companies on relevant dimensions of sustainability”, Ecological economics, 55(4): 551-563.
  • 19. KUTER, N. ve ÜNAL, H.E. (2009), “Sürdürülebilirlik Kapsamında Ekoturizmin Çevresel, Ekonomik ve Sosyo-Kültürel Etkileri”, Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 9(2): 146-156.
  • 20. MARRONE, A. and OLIVA, L. (2019), “Measuring the Level of Integrated Reporting Alignment with the <IR> Framework”, International Journal of Business and Management, 14(12): 110-120.
  • 21. MITCHELL, S. (2016), “Entegre Raporlamaya Bir Bakış”, Hissedar Dergisi, 1(19): 38-39.
  • 22. ÖNCE, S., ONAY, A. ve YEŞİLÇELEBİ, G. (2015), “Kurumsal Sürdürülebilirlik Raporlaması ve Türkiye’deki Durum”, Journal of Economics, Finance and Accounting, 2(2): 230-252.
  • 23. SOLOMON, J. and MAROUN, W. (2012), “Integrated Reporting: The Influence of King III on Social, Ethical and Environmental Reporting”, The Association of Chartered Certified Accountants (ACCA), 1-56.
  • 24. SURTY, M., YASSEEN, Y. and PADIA, N. (2018), “Trends in integrated reporting: a stateowned company analysis”, Southern African Business Review, 22(1): 1-22.
  • 25. TIRAŞ, H. H. (2012) “Sürdürülebilir Kalkınma ve Çevre: Teorik Bir İnceleme”, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(2): 57-73.
  • 26. ÜRETEN, A. Ve ERCAN, M. K. (2000), Firma Değerinin Tespiti ve Yönetimi, Gazi Kitabevi, Ankara.
  • 27. VINTRO, C., SANMIQUEL, L. and FREIJO, M. (2014), “Environmental Sustainability in the Mining Sector: Evidence from Catalan Companies”, Journal of Cleaner Production, 84: 155-163.
  • 28. YAZAR, K.H. (2006), “ Sürdürülebilir Kentsel Gelişme Çerçevesinde Orta Ölçekli Kentlere Dönük Kent Planlama Yöntem Önerisi”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.
  • 29. YILDIRIM, G. ve KOCAMIŞ, T.U. (2018), “Entegre Raporlama Sürdürülebilir ve Daha İyi Bir Yönetim İçin Entegre Raporlama”, Türkmen Kitabevi, İstanbul.
  • 30. YÜKSEL, F. ve ARACI, H. (2017), "Hizmet İşletmelerine Ait Raporların Entegre Raporlama İlkeleri Açısından İncelenmesi." Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 729-748.
  • 31. www.globalreporting.org/standarts, 15. 05. 2020
  • 32. http://entegreraporlamatr.org/, 10.06.2020.
  • 33. http://csrforall.eu/tr/icerik/reports/CSR-Ulke-Analiz-RaporuTR-190116.pdf 01.07.2020.

ÇİMENTO SEKTÖRÜNDE ENTEGRE RAPORLAMADA ÇEVRESEL SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK ANALİZİ

Yıl 2021, Cilt: 26 Sayı: 3, 295 - 311, 31.07.2021

Öz

Küreselleşmeyle birlikte bilgi kullanıcılarının istekleri de değişime uğramıştır. Bilgi kullanıcıları işletmelerden yalnızca finansal bilgileri değil, sosyal ve çevresel performanslarına ait bilgileri de talep etmeye başlamıştır. İşletmeler de bu değişimin getirdiği gereklilik konusunda finansal bilgileri içeren finansal tabloların hazırlanmasının yanında finansal olmayan bilgileri de içeren raporlar yayınlamaya başlamışlardır. Hem finansal hem de finansal olmayan bu bilgilerin birlikte üretildiği entegre raporlama ise bu isteğe cevap niteliğindedir.
Bu çalışmada da işletmelerin hazırlamış oldukları entegre raporların çevresel boyutlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Türkiye’de çimento sektöründe faaliyette bulunan ve entegre rapor hazırlayan 4 firma çalışmaya dahil edilmiştir. Bu firmaların hazırladıkları entegre raporların çevresel boyutları, GRI G4 standartlarına göre incelemeye tabii tutulmuştur. Çalışma sonucunda, Türkiye’de çimento sektöründe faaliyette bulunan ve entegre rapor yayınlayan firmaların genel olarak hazırladıkları entegre raporların çevresel boyutlarında sundukları bilgilerin GRI G4 unsurlarının gereklilikleri ile uyumluluk gösterdiği tespit edilmiştir.

Kaynakça

  • 1. ACHARYA, P. ve ABHISHEK, N. (2020), “Structural Framework of Environmental Accounting: A Conceptual Analysis of Global Reporting Initiatives (GRIs)”, The Management Accountant, 55(06): 33-36.
  • 2. ARAS, G. ve SARIOĞLU, G. U. (2015), “Kurumsal Raporlamada Yeni Dönem: Entegre Raporlama”, Tusiad.
  • 3. AYDIN, Sevgi. (2015). Entegre Raporlama, Türkmen Kitabevi, İstanbul.
  • 4. BROCKETT, A. ve REZAEE, Z. (2012), “Corporate Sustainability Integrating Performance and Reporting”, Canada: John Wiley and Sons.
  • 5. CHERSAN, I. C. (2015). “Study On Practices And Tendencies in Integrated Reporting”, Audit Financiar, 13(129): 91-101.
  • 6. COLLIN P.H. (2004), “Dictionary of environment & ecology”, EISBN-13: 978-1-4081-0222-0, Bloomsbury publishing plc, London.
  • 7. DEREKÖY, F. (2018), “Entegre Raporlama Uygulamalarının Uluslararası Entegre Raporlama Çerçevesi Bağlamında Değerlendirilmesi”, Journal of Administrative Sciences/ Yönetim Bilimleri Dergisi, 16(32): 589-608.
  • 8. EKERGİL, V. ve GÖDE, M.Ö. (2017). “Küresel Raporlama Girişimi (GRI) Standartlarına Göre Seçilen Otellerin Sürdürülebilirlik Raporlarının Analizi ve Değerlendirilmesi”, Business and Economics Research Journal, 8(4): 859-871.
  • 9. ERCAN, C. ve KESTANE, A. (2017), “Entegre Raporlama ve Türkiye’deki Uygulama Örnekleri Üzerine Bir Araştırma”, Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(4): 73-86.
  • 10. GENÇOĞLU, Ü. G. ve AYTAÇ, A. (2016), “Kurumsal Sürdürülebilirlik Açısından Entegre Raporlamanın Önemi ve BIST Uygulamaları”, Muhasebe ve Finansman Dergisi, (72): 51-66.
  • 11. GRI G4 (2013), “Sürdürülebilirlik Raporlaması Kılavuzları”. https://surdurulebilirlik.garantibbva.com.tr/media/1059/turkish-g4-part-one.pdf Erişim: 18.03.2021
  • 12. GÜNEY, A. (2018), “Entegre Raporlama”, Detay Yayıncılık, Ankara.
  • 13. IIRC, (2021), “Uluslararası Entegre Raporlama Çerçevesi”. https://integratedreporting.org/wp-content/uploads/2021/01/InternationalIntegratedReportingFramework.pdf Erişim: 09.03.2021
  • 14. KARADENİZ, E. ve UZPAK, B.D. (2019), “Dünyada En Yüksek Marka Değerine Sahip Otel Zincirlerinin Sürdürülebilirlik Faaliyetlerinin Küresel Raporlama Girişimi İlkeleri Bağlamında İncelenmesi”, Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 16(1): 6-20.
  • 15. KAYAN, A. (2018), “Çevre Sorunlarına Eğitimle Farkındalık Oluşturma”, Journal of Awareness, Özel Sayı: 481-496.
  • 16. KAYMAK, G. ve SERÇEMELİ, M. (2019), “Faaliyet Raporların Entegre Raporlamaya Uygunluğu Üzerine Bir Araştırma”, Giresun Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5(1): 62-76
  • 17. KOÇAK, F. ve BALCI, V. (2010), “Doğada Yapılan Sportif Etkinliklerde Çevresel Sürdürülebilirlik”, Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi, 2(2): 213-222.
  • 18. KRAJNC, D. and GLAVIČ, P. (2005), “How to compare companies on relevant dimensions of sustainability”, Ecological economics, 55(4): 551-563.
  • 19. KUTER, N. ve ÜNAL, H.E. (2009), “Sürdürülebilirlik Kapsamında Ekoturizmin Çevresel, Ekonomik ve Sosyo-Kültürel Etkileri”, Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 9(2): 146-156.
  • 20. MARRONE, A. and OLIVA, L. (2019), “Measuring the Level of Integrated Reporting Alignment with the <IR> Framework”, International Journal of Business and Management, 14(12): 110-120.
  • 21. MITCHELL, S. (2016), “Entegre Raporlamaya Bir Bakış”, Hissedar Dergisi, 1(19): 38-39.
  • 22. ÖNCE, S., ONAY, A. ve YEŞİLÇELEBİ, G. (2015), “Kurumsal Sürdürülebilirlik Raporlaması ve Türkiye’deki Durum”, Journal of Economics, Finance and Accounting, 2(2): 230-252.
  • 23. SOLOMON, J. and MAROUN, W. (2012), “Integrated Reporting: The Influence of King III on Social, Ethical and Environmental Reporting”, The Association of Chartered Certified Accountants (ACCA), 1-56.
  • 24. SURTY, M., YASSEEN, Y. and PADIA, N. (2018), “Trends in integrated reporting: a stateowned company analysis”, Southern African Business Review, 22(1): 1-22.
  • 25. TIRAŞ, H. H. (2012) “Sürdürülebilir Kalkınma ve Çevre: Teorik Bir İnceleme”, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(2): 57-73.
  • 26. ÜRETEN, A. Ve ERCAN, M. K. (2000), Firma Değerinin Tespiti ve Yönetimi, Gazi Kitabevi, Ankara.
  • 27. VINTRO, C., SANMIQUEL, L. and FREIJO, M. (2014), “Environmental Sustainability in the Mining Sector: Evidence from Catalan Companies”, Journal of Cleaner Production, 84: 155-163.
  • 28. YAZAR, K.H. (2006), “ Sürdürülebilir Kentsel Gelişme Çerçevesinde Orta Ölçekli Kentlere Dönük Kent Planlama Yöntem Önerisi”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.
  • 29. YILDIRIM, G. ve KOCAMIŞ, T.U. (2018), “Entegre Raporlama Sürdürülebilir ve Daha İyi Bir Yönetim İçin Entegre Raporlama”, Türkmen Kitabevi, İstanbul.
  • 30. YÜKSEL, F. ve ARACI, H. (2017), "Hizmet İşletmelerine Ait Raporların Entegre Raporlama İlkeleri Açısından İncelenmesi." Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 729-748.
  • 31. www.globalreporting.org/standarts, 15. 05. 2020
  • 32. http://entegreraporlamatr.org/, 10.06.2020.
  • 33. http://csrforall.eu/tr/icerik/reports/CSR-Ulke-Analiz-RaporuTR-190116.pdf 01.07.2020.
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Vesile Ömürbek 0000-0001-8647-1708

Özge Acun 0000-0001-7477-5974

Yayımlanma Tarihi 31 Temmuz 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 26 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Ömürbek, V., & Acun, Ö. (2021). ÇİMENTO SEKTÖRÜNDE ENTEGRE RAPORLAMADA ÇEVRESEL SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK ANALİZİ. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(3), 295-311.