Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

Öz

Araştırma COVID-19 karantinasının çocukların günlük yaşamı ve
alışkanlıkları üzerindeki etkisinin incelenmesi amacıyla
yapılmıştır. Yaşanan pandemi sürecinin çocuklar üzerine etkisini
doğrudan onların bakış açısıyla yansıtan bir araştırma olmadığı
için önemli bir çalışma olduğu düşünülmektedir. Araştırma nicel
bir araştırmadır. Araştırmanın örneklem grubunda yaşları 7-14
arasında olan 160 çocuk bulunmaktadır. Veriler anket formu
kullanılarak elde edilmiştir. Araştırma sonucu çocukların süreçten
etkilendiklerini göstermiştir. Örgün eğitimle karşılaştırıldığında
uzaktan eğitim sırasında çocukların dikkatlerini sürdürmekte
zorlandıkları, çevrimiçi dersler sırasında daha yorgun hissettikleri
ve daha az istekli oldukları belirlenmiştir. Ayrıca çocukların
uzaktan eğitim dersleri yerine okula gitmeyi, günlerini
arkadaşlarıyla geçirmeyi, alışkanlık haline getirdikleri aktiviteleri
yapmayı, spor yapmayı ve ders dışı etkinliklere katılmayı çok
özledikleri belirlenmiştir. Pandemi sürecinin çocukların yeme
alışkanlıklarını değiştirdiği de belirlenmiştir. Çocukların
neredeyse yarısının eskiden yediğinden daha fazla yediği ve
daha çok abur cubur, atıştırmalık ve şekerli yiyecekler tükettiği
belirlenmiştir. Çocukların büyük çoğunluğunun temel korkusu
ailesinin COVID-19 ile hastalanması olarak belirlenmiştir.
Çocukların eskisinden daha kolay sinirlendikleri, bir şey
yaparken odaklanmakta ve dikkatlerini sürdürmekte zorluk
yaşadıkları ve her zamankinden daha yorgun hissettikleri
belirlenmiştir. Çocukların her şey normale döndüğünde yapmak
istedikleri ilk şey arkadaşlarıyla görüşmek/buluşmak/birlikte
olmak olarak belirlenmiştir.