Constitutions, on one hand, are basic legal documents that show the basic organs of the state that have the monopoly on the legitimate use of force, regulate the relations of these organs with each other, and limit the power by legal rules. On the other hand, they are the greatest guarantee individuals have for protecting fundamental rights and freedoms. The issue of who and how constitutions were prepared, which has an important place in the functioning of social life, is also critical regarding legitimacy. Although legitimacy is an issue inherent in the political field, the goal of political power is to govern, and the goal of the society it targets is to continue its life in a system that does not harm its rights and freedoms. Therefore, the ruler and the ruled can only achieve their goals if they come together around a common consensus. While this consensus reveals the legitimacy of constitutions, this legitimacy depends on social consensus, as well as guaranteeing fundamental rights and freedoms most broadly, and being able to accept rights and freedoms as fundamental and duties and responsibilities as exceptions. Before the 2011 general elections in Turkey, the need for a new constitution was expressed in the election manifestos of almost all political parties and it was declared that the process would begin immediately after the elections. Indeed, after the 24th Term TBMM General Elections, a constitutional reconciliation commission was formed with the participation of all political parties in the parliament and the work on the new constitution-making process began. In this study, the works of the GNAT Constitutional Reconciliation Commission (2011-2013) were evaluated based on the basic principles of deliberative democracy. It was concluded that deliberative democracy was followed in the sub-theme of equality and participation, but there were deficiencies in the sub-themes of transparency, negotiation and compromise, empathy and tolerance.
TBMM Constitution Democracy Deliberative Democracy Consensus
Anayasalar, bir taraftan meşru zor kullanma tekeline sahip devletin temel organlarını gösteren, bu organların birbirleri ile ilişkilerini düzenleyen ve iktidarın hukuk kuralları ile sınırlandırıldığı temel hukuki belgeler iken, diğer taraftan temel hak ve özgürlüklerin korunması için bireylerin sahip olduğu en büyük güvence özelliği taşımaktadırlar. Toplumsal hayatın işleyişinde önemli bir yere sahip olan anayasaların kimler tarafından ve ne şekilde hazırlandıkları konusu meşruiyet açısından da son derece önemlidir. Meşruiyet, politik alana içkin bir konu olmakla birlikte siyasal iktidarın hedefi yönetmek, hedefinde olan toplumun amacı ise hak ve özgürlüklerine zarar gelmeyen bir sistem içerisinde hayatını devam ettirmektir. O halde yöneten ve yönetilenlerin amacına ulaşabilmeleri ancak ortak bir uzlaşı etrafında buluşabilmelerine bağlıdır. Bu uzlaşı anayasaların meşruiyetini ortaya çıkarırken, bu meşruiyetin toplumsal mutabakata dayanması yanında temel hak ve özgürlükleri en geniş şekliyle teminat altına almasına, hak ve hürriyetleri esas, ödev ve sorumlulukları istisna kabul edebilmesine bağlıdır. Türkiye’de 2011 genel seçimlerinden önce seçimlere girecek hemen hemen tüm siyasi partilerin seçim beyannamelerinde yeni bir anayasaya olan ihtiyaç dile getirilmiş ve seçimlerden sonra derhal sürece başlanılacağı beyan edilmiştir. Gerçekten de 24. Dönem TBMM Genel Seçimleri sonrasında mecliste yer alan tüm siyasi partilerin katılımı ile bir anayasa uzlaşma komisyonu oluşturulmuş ve yeni anayasa yapım süreci çalışmalarına başlanmıştır. Bu çalışmada TBMM Anayasa Uzlaşma Komisyonu (2011-2013) çalışmaları müzakereci demokrasinin temel ilkeleri üzerinden değerlendirilmiş, eşitlik ve katılım alt temasında müzakereci demokrasiye uygun davranıldığı, şeffaflık, müzakere ve uzlaşı ile empati ve hoşgörü alt temalarında ise eksiklik yaşandığı sonucuna ulaşılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kamu Yönetimi, Politika ve Yönetim (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 28 Ekim 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ekim 2024 |
Gönderilme Tarihi | 16 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 16 Ağustos 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |
Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.