Boşanmanın Sosyo-Ekonomik Belirleyicileri: Türkiye İçin Bölgesel Panel Veri Analizi

Arif İğdeli; Merve Ay

doi:10.37880/cumuiibf.670198

Research Article

Boşanmanın Sosyo-Ekonomik Belirleyicileri: Türkiye İçin Bölgesel Panel Veri Analizi

Year 2021, Volume: 22 Issue: 1, 1 - 22, 07.05.2021

Arif İğdeli , Merve Ay

https://doi.org/10.37880/cumuiibf.670198

Cited By: 5

Abstract

Bu araştırmanın amacı 2008- 2017 döneminde Türkiye genelinde dört alt bölgesinde boşanma hızının sosyo-ekonomik belirleyicilerini panel veri yöntemi yardımıyla tespit etmektir. Bu araştırmada ayrıca kadın istihdamının boşanma hızı üzerindeki etkisinin sektöre göre farklılaşıp farklılaşmadığı da incelenmiştir. Analiz sonuçlarına göre Türkiye genelinde gelir düzeyi, tarım sektöründeki kadın istihdamı, kadının eğitim düzeyi ve erkeğin işsizlik düzeyi boşanma hızı üzerinde artırıcı etkisi vardır. Türkiye genelinde tespit edilen bu etkiler sosyo-ekonomik gelişmişlik derecesine göre sınıflandırılan bölgeler arasında farklılaşmaktadır. Sosyo-ekonomik gelişmişlik derecesi yüksek olan bölgelerde boşanma hızının temel belirleyicileri gelir düzeyi ve kadının eğitim düzeyi olur iken, sosyo-ekonomik gelişmişlik düzeyi düşük olan bölgelerde ise boşanma hızının temel belirleyicileri kadının eğitim düzeyi ve erkeğin işsizlik düzeyi olmaktadır. Ayrıca kadın istihdamının boşanma hızı üzerindeki etkisi tarım ve tarım dışı sektörler arasında da farklılık göstermektedir.

Keywords

Bölgesel analiz, Kadın İstihdamı, Boşanma Hızı, Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik, Tarım Sektörü

References

Abadan, U. N. (1982). Türk Toplumunda Kadın. İstanbul: Araştırma, Eğitim, Ekin Yayınları ve Türk Sosyal Bilimler Derneği.
Aksu, L. (2018). İşsizlik, suç, boşanma, intihar oranları ile iktisadi büyüme ilişkisinin nedensellik testleri ile analizi: Türkiye Örneği. İktisat Politikası Araştırmaları Dergisi, 5(2), 58-100.
Alpekin, D. ve Luo, Y. (2015). The relationshıp between female labor force participation and divorce: Panel data analysis on OECD Countrıes. IIB International Refereed Academic Social Sciences Journal, 6(18), 1-29.
Amato, P. R. ve Beattie, B. (2011). Does the unemployment rate affect the divorce rate? An analysis of state data 1960–2005. Social Science Research, 40(3), 705-715.
Aydın, O. ve Baran, G. (2010). Toplumsal değişme sürecinde evlenme ve boşanma. Toplum ve Sosyal Hizmet, 21(2), 117-126.
Baltagi, B. H. (2005). Econometric analysis of panel data (3.b.). Chicester: John Wiley and Sons
Bayrak, S. (2019). Türkiye’de işsizlik ve boşanma ilişkisi: 1980-2017 dönemi için nedensellik analizi. Çalışma İlişkileri Dergisi,10(1). 39-54.
Bremmer, D. ve Kesselring, R. (2004). Divorce and female labor force participation: Evidence from time-series data and cointegration. Atlantic Economic Journal, 32(3), 175-190.
Caarls, K. ve de Valk, H. A. (2018). Regional diffusion of divorce in Turkey. European Journal of Population, 34(4), 609-636.
Cafri, R. ve Çukadar, Ö. P. (2018). Boşanmanın sosyo-ekonomik nedenleri üzerine mekansal ekonometrik bir inceleme. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, Prof. Dr. Harun Terzi Özel Sayısı, 407-424.
Demircioğlu, N. S. (2000). Boşanmanın Çalışan Kadının Statüsü ve Cinsiyet Rolü Üzerine Etkisi (Doktora tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Eckstein, Z. ve Lifshitz, O. (2011). Dynamic female labor supply. Econometrica, 79(6), 1675-1726.
Erkan, E. (2017). Türkiye’de boşanma olgusunun belirleyicileri: Panel veri analizi (Yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
Eurostat (2018). Marriage and divorce statistics, https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php/Marriage_and_divorce_statistics (Erişim tarihi: 01.08.2019)
Giddens, A. (2012). Sosyoloji.Çev., Cemal Güzel. Ankara: Kırmızı Yayınları.
Gonzales-Val, R. ve Marcen, M. (2018). Unemployment, marriage and divorce. Applies Economics, 50(13), 1495-1508.
Hsiao, C. (2003). Analysis of panel data (2.b.). New York: Cambridge University Press.
Kalkınma Bakanlığı (2011). İllerin ve Bölgelerin Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırması, http://www3.kalkinma.gov.tr/PortalDesign/PortalControls/WebIcerikGosterim.aspx?Enc=83D5A6FF03C7B4FC43121E8457331356 (Erişim tarihi: 25.07.2019).
Kutlar, A. ve Babacan, A. (2012). Stata uygulaması ile ekonometriye giriş. Ankara: Orion kitabevi.
Kutlar, A., Erdem, E. ve Aydın, F. F. (2012). Kadınların işgücüne katılması ile doğurganlık, boşanma ve ücret haddi arasındaki ilişki: Türkiye üzerine bir araştırma. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 7(1), 149-168.
Kutlar, A., Torun, P. ve Işık, T. T. (2016). Türkiye’de bölgesel boşanma farklılıkları:2004-2013. International Congress of Management Economy and Policy Proceeding Books,26-27 Kasım, İstanbul: Türkiye.
Özer, U. ve Topal, M.H. (2017). Genç işsizliği, suç, intihar ve boşanma düzeyleri ile ilişkili midir? Türkiye’den ampirik bir kanıt. Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(5), 50-63.
Rothrauff, T. C. (2005). Beliefs about intergenerational assistance following divorce and remarriage: does race and ethnicity matter? (Doctoral dissertation). University of Missouri, Columbia.
Sandalcılar, A. R. (2012). İşsizlik boşanmayı etkiliyor mu? Bölgesel panel nedensellik. Ege Akademik Bakış, 12 (2), 225-238.
Sprecher, S., Cate, R. & Levin, l. (1998). Parental divorce and young adults beliefs about love. Journal of Divorce and Marriage, 28(4), 21-35.
Sucu, İ. (2007). Boşanmış kadınların boşanma nedenleri ve boşanma sonrası toplumsal kabulleri Sakarya ili örneği (Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Topbaş, F. ve Kurt, S. (2007). İşsizlik ve boşanma ilişkisi: 1970–2005 Var analizi. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 5(7), 30-43.
Tatoğlu, F. Y. (2012). Panel veri ekonometrisi. İstanbul: Beta Yayınevi.
TUİK (2018). Türkiye İstatistik Veri Tabanı, www.tuik.gov.tr (Erişim tarihi: 01.08.2019)
Üçler, G. ve Kızılkaya, O. (2014). Kadın istihdamının boşanma ve doğurganlık üzerine etkileri: Türkiye üzerine bölgesel panel veri analizi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(2/2), 28-43.
Vignoli, D., Matysiak, A., Styrc, M. ve Tocchioni, V. (2018). The positive impact of women’s employment on divorce: Context selection or anticipation? Demographic research, 38, 1059-1110.

Year 2021, Volume: 22 Issue: 1, 1 - 22, 07.05.2021

Arif İğdeli , Merve Ay

https://doi.org/10.37880/cumuiibf.670198

Cited By: 5

Abstract

References

Abadan, U. N. (1982). Türk Toplumunda Kadın. İstanbul: Araştırma, Eğitim, Ekin Yayınları ve Türk Sosyal Bilimler Derneği.
Aksu, L. (2018). İşsizlik, suç, boşanma, intihar oranları ile iktisadi büyüme ilişkisinin nedensellik testleri ile analizi: Türkiye Örneği. İktisat Politikası Araştırmaları Dergisi, 5(2), 58-100.
Alpekin, D. ve Luo, Y. (2015). The relationshıp between female labor force participation and divorce: Panel data analysis on OECD Countrıes. IIB International Refereed Academic Social Sciences Journal, 6(18), 1-29.
Amato, P. R. ve Beattie, B. (2011). Does the unemployment rate affect the divorce rate? An analysis of state data 1960–2005. Social Science Research, 40(3), 705-715.
Aydın, O. ve Baran, G. (2010). Toplumsal değişme sürecinde evlenme ve boşanma. Toplum ve Sosyal Hizmet, 21(2), 117-126.
Baltagi, B. H. (2005). Econometric analysis of panel data (3.b.). Chicester: John Wiley and Sons
Bayrak, S. (2019). Türkiye’de işsizlik ve boşanma ilişkisi: 1980-2017 dönemi için nedensellik analizi. Çalışma İlişkileri Dergisi,10(1). 39-54.
Bremmer, D. ve Kesselring, R. (2004). Divorce and female labor force participation: Evidence from time-series data and cointegration. Atlantic Economic Journal, 32(3), 175-190.
Caarls, K. ve de Valk, H. A. (2018). Regional diffusion of divorce in Turkey. European Journal of Population, 34(4), 609-636.
Cafri, R. ve Çukadar, Ö. P. (2018). Boşanmanın sosyo-ekonomik nedenleri üzerine mekansal ekonometrik bir inceleme. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, Prof. Dr. Harun Terzi Özel Sayısı, 407-424.
Demircioğlu, N. S. (2000). Boşanmanın Çalışan Kadının Statüsü ve Cinsiyet Rolü Üzerine Etkisi (Doktora tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Eckstein, Z. ve Lifshitz, O. (2011). Dynamic female labor supply. Econometrica, 79(6), 1675-1726.
Erkan, E. (2017). Türkiye’de boşanma olgusunun belirleyicileri: Panel veri analizi (Yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
Eurostat (2018). Marriage and divorce statistics, https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php/Marriage_and_divorce_statistics (Erişim tarihi: 01.08.2019)
Giddens, A. (2012). Sosyoloji.Çev., Cemal Güzel. Ankara: Kırmızı Yayınları.
Gonzales-Val, R. ve Marcen, M. (2018). Unemployment, marriage and divorce. Applies Economics, 50(13), 1495-1508.
Hsiao, C. (2003). Analysis of panel data (2.b.). New York: Cambridge University Press.
Kalkınma Bakanlığı (2011). İllerin ve Bölgelerin Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırması, http://www3.kalkinma.gov.tr/PortalDesign/PortalControls/WebIcerikGosterim.aspx?Enc=83D5A6FF03C7B4FC43121E8457331356 (Erişim tarihi: 25.07.2019).
Kutlar, A. ve Babacan, A. (2012). Stata uygulaması ile ekonometriye giriş. Ankara: Orion kitabevi.
Kutlar, A., Erdem, E. ve Aydın, F. F. (2012). Kadınların işgücüne katılması ile doğurganlık, boşanma ve ücret haddi arasındaki ilişki: Türkiye üzerine bir araştırma. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 7(1), 149-168.
Kutlar, A., Torun, P. ve Işık, T. T. (2016). Türkiye’de bölgesel boşanma farklılıkları:2004-2013. International Congress of Management Economy and Policy Proceeding Books,26-27 Kasım, İstanbul: Türkiye.
Özer, U. ve Topal, M.H. (2017). Genç işsizliği, suç, intihar ve boşanma düzeyleri ile ilişkili midir? Türkiye’den ampirik bir kanıt. Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(5), 50-63.
Rothrauff, T. C. (2005). Beliefs about intergenerational assistance following divorce and remarriage: does race and ethnicity matter? (Doctoral dissertation). University of Missouri, Columbia.
Sandalcılar, A. R. (2012). İşsizlik boşanmayı etkiliyor mu? Bölgesel panel nedensellik. Ege Akademik Bakış, 12 (2), 225-238.
Sprecher, S., Cate, R. & Levin, l. (1998). Parental divorce and young adults beliefs about love. Journal of Divorce and Marriage, 28(4), 21-35.
Sucu, İ. (2007). Boşanmış kadınların boşanma nedenleri ve boşanma sonrası toplumsal kabulleri Sakarya ili örneği (Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Topbaş, F. ve Kurt, S. (2007). İşsizlik ve boşanma ilişkisi: 1970–2005 Var analizi. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 5(7), 30-43.
Tatoğlu, F. Y. (2012). Panel veri ekonometrisi. İstanbul: Beta Yayınevi.
TUİK (2018). Türkiye İstatistik Veri Tabanı, www.tuik.gov.tr (Erişim tarihi: 01.08.2019)
Üçler, G. ve Kızılkaya, O. (2014). Kadın istihdamının boşanma ve doğurganlık üzerine etkileri: Türkiye üzerine bölgesel panel veri analizi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(2/2), 28-43.
Vignoli, D., Matysiak, A., Styrc, M. ve Tocchioni, V. (2018). The positive impact of women’s employment on divorce: Context selection or anticipation? Demographic research, 38, 1059-1110.

There are 31 citations in total.

Details

Primary Language	Turkish
Subjects	Economics
Journal Section	Makaleler
Authors	Arif İğdeli 0000-0002-5926-425X Merve Ay 0000-0002-8889-9537
Publication Date	May 7, 2021
Submission Date	January 6, 2020
Published in Issue	Year 2021Volume: 22 Issue: 1

Cite

APA	İğdeli, A., & Ay, M. (2021). Boşanmanın Sosyo-Ekonomik Belirleyicileri: Türkiye İçin Bölgesel Panel Veri Analizi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 22(1), 1-22. https://doi.org/10.37880/cumuiibf.670198