Redirecting to http://dergipark.org.tr/_fragment?_hash=ZvgP5UFr8i7_Iid1vxa-FInfj9lOkLy3y0YOpgVCCkE&_path=id%3D616956%26_format%3Dhtml%26_locale%3Dtr%26_controller%3DApp%255CController%255CSite%255CArticleController%253A%253AesiArticleStats.
Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

STRATEJİK İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNİN ÇALIŞANLARIN PERFORMANS ALGISI ÜZERİNE ETKİSİ: PLASTİK ÜRETİM İŞLETMESİNDE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2020, Cilt: 21 Sayı: 2, 186 - 207, 23.11.2020

Berrin Filizöz , Emine Atalay

https://doi.org/10.37880/cumuiibf.616956

Öz

Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi (SİKY), yatay ve dikey boyutları olan
bir alandır. SİKY’nin yatay boyutu, İKY uygulamalarının birbirine uyum
sağlayacak ve birbirini destekleyecek şekilde oluşturulmasıdır. Dikey boyut
ise, İKY uygulamalarının örgütsel stratejilerle bütünleşmesi ve örgütün
stratejik amaçlarını desteklemesini ifade etmektedir. Çalışmanın temel amacı,
SİKY’yi kavramsal olarak açıklamak, SİKY’nin uygulama düzeylerinin tespit
edilerek; çalışanların performans algısı üzerine etkilerini belirleyip, SİKY ve
çalışanların performans algılarının demografik değişkenlere göre farklılaşıp
farklılaşmadığının bulunmasıdır. Bu bağlamda, plastik üretimi yapan bir
işletmede gönüllülük esasına dayalı anket tekniği uygulanmış ve sonuçlar SPSS
analizine göre yorumlanmıştır. Buna göre demografik değişkenlerin SİKY’de yaş
ve eğitim değişkenlerinde farklılaştığı saptanırken, çalışanların performans
algısının hiçbir demografik değişkende farklılaşmadığı görülmüştür. SİKY ile
çalışanların performans algısı arasındaki ilişkinin varlığı tespit edilirken
ilişkinin yönü ve etkisi model çerçevesinde açıklanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi Yatay Uyum PERFORMANS

Kaynakça

  • Aguinis, H. (2011). Performance Management, Edinburgh Business School Heriot – Watt University, Edinburgh.Armstrong, M. (2006). A Handbook of Human Resource Management Practice, Kogan Page, London and Philadelphia.Baird, L. & Meshoulam, I. (1988). “Managing Two Fits of Strategic Human Resource Management”, Academy of Management Review, Volume: 13, Number: 1, pp. 116 – 128.Bandaranayake, D. (2001). “Assessing Performance Management of Human Resources for Health in South – East Asian Countries: Aspects of Quality and Outcome”, Workshop on Global Health Workforce Strategy Annecy: France / 9 – 12 December 2000, World Health Organization Department of Organization of Health Services Delivery, Geneva – Switzerland.Bartel, A. (2004). “Human Resources Management and Organizational Performance: Evidence form Retail Banking”, Industrial and Labour Relations Review, January, Volume: 57, Number: 2, pp. 181 – 203.Bird, A. & Beechler, S. (1995). “Links between Business Strategy and Human Resource Management Strategy in U.S. – Based Japanese Subsidiaries: An Empirical Investigation”, Journal of International Business Studies, Volume: 26, Number: 1, pp. 23 – 46.Canman, D. (1995). Çağdaş Personel Yönetimi,Türkiye Orta Doğu Amme İdaresi Yayınları, Ankara.Cingöz, A. ve Akdoğan, A. (2013). “İnsan Kaynakları Yönetiminin Stratejik Bir Boyut Kazanması İçin Gerçekleştirilen Faaliyetlerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 42, Temmuz – Aralık Dönemi, s. 91 – 122.Çayan, D. (2011). Yetenek Yönetiminin Çalışanların Performansı Üzerine Etkileri ve Niğde Sağlık Sektöründe Bir Uygulama, Yüksek Lisans Tezi, Niğde: Niğde Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.Delery, E. J. (1998). “Issues of Fit in Strategic Human Resource Management: Implications for Research”, Human Resource Management Review, Volume: 8, Number: 3, pp. 289 – 309.Dinçer, Ö. (2013). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası, Alfa Yayınevi, İstanbul.Eren, E. (2013). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası, Beta Yayınevi, İstanbul.Gratton, Lyndo: Veronica Hope HAILEY; Philip STILES and Catherine TRUSS. (2003), Stratejik Human Resource Management, New York: Oxford University Press.Güriş, S. ve Astar, M. (2014). Bilimsel Araştırmalarda SPSS ile İstatistik, Der Yayınları, İstanbul.Jackson, S. E.; Schuler, R. S. & J. Rivero, C. (1989). “Organizational Characteristics as Predictors of Personel Practices”, Personnel Psychology, Volume: 42, pp. 727 -786.Kalaycı, Ş. (2016). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Asil Yayın, AnkaraRowden, R. W. (1999). “Potential Roles of the Human Resource Management Professional in the Strategic Planning Process”, S.A.M. Advanced Management Journal, Volume: 64, Number: 3, pp. 22 – 34.Sipahi, B., Yurtkoru, E.S., Çinko, M. (2010). Sosyal Bilimlerde Spss’le Veri Analizi, Beta Basım, İstanbulWright, P. M. & Snell, S. A. (1998). “Toward A Unifying Framework for Exploring Fit and Flexibility in Strategic Human Resource Management, Academy of Management Review, Volume: 23, Number: 4, pp. 756 – 772.Wright, P. M. & Nishii, L. H. (2007). “Strategic HRM and Organizational Behavior: Integrating Multiple Levels of Analysis”, Center for Advanced Human Resource Studies (CAHRS) Working Paper Series, Volume: 2, Number: 8, pp. 1 – 24.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İşletme
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Berrin Filizöz 0000-0001-6442-9867

Emine Atalay 0000-0001-6442-9867

Yayımlanma Tarihi 23 Kasım 2020
Gönderilme Tarihi 8 Eylül 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 21 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Filizöz, B., & Atalay, E. (2020). STRATEJİK İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNİN ÇALIŞANLARIN PERFORMANS ALGISI ÜZERİNE ETKİSİ: PLASTİK ÜRETİM İŞLETMESİNDE BİR ARAŞTIRMA. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(2), 186-207. https://doi.org/10.37880/cumuiibf.616956
 Kapak Resmi İndir

Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.