Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ORGANIZATIONAL COMMITMENT IN THE EFFECT OF INDIVIDUAL VARIABLES DURING THE COVID-19 PANDEMIC PROCESS (A STUDY ON HEALTH WORKERS)

Yıl 2023, , 241 - 256, 19.04.2023
https://doi.org/10.37880/cumuiibf.1243376

Öz

It is of great importance to take the necessary protective and supportive measures by protecting the physical and mental health of the health personnel working on the front lines in order to provide a functional service during the COVID-19 process. The human factor is one of the most important variables in achieving the desired results in the activities of the organization and the individual. The individual characteristics of the employee are at the forefront of the priority issues in business life. Organizational commitment is one of the reflections of individual characteristics on working life. The level of commitment of the individual to the organization has important consequences for both his psychosocial life and the follow-up of organizational activities. The individual's commitment to the organization is a factor that directly affects his performance and the effectiveness of the organization. As the individual's commitment to the organization increases, his performance, job satisfaction and productivity increase. It can be predicted that an employee with low organizational commitment will spend less effort in the workplace. If the organizational commitment of the employee is high, it can be predicted that the organization will achieve its goal of producing goods and services at a lower cost.
The aim of the study is to determine how the level of organizational commitment changes with the effect of individual variables during the COVID-19 pandemic, which includes risks and dangers for organizations as well as individuals. . For this purpose, the relationship between individual variables and organizational commitment was examined. The sample population of the survey study, which was carried out to provide data for the study, consists of 346 health personnel working in the central district of Sivas province.
As a result, a significant and positive relationship was found between individual variables and all dimensions of organizational commitment. The organizational commitment of men, between the ages of 18-25, single, highly educated and with a seniority of 21-25 years was found to be higher than the others. On the other hand, it has been determined that there is a negative relationship with the organizational commitment of employees who experience excessive workload.

Kaynakça

  • Allen, N. J., & Meyer, J. P. (1990). The measurement and antecedents of affactive, continuance and normative commintment to organization. Journal of Occupational Psychology, 1-18.
  • Allen, N. J., & Meyer, J. P. (1993). Organizational commitment: Evidence of career stage effects. Journal of Business Research, 49-61.
  • Angle, H., & Perry, J. (1981). An empirical assessment of organizational commitment and organizational effectiveness. Administrative Science Quarterly, 1-14.
  • Aryee, S., & Debrah, Y. (1992). Career planning an examination of individual non-work and work determinants. The International Journal of Human Resource Management , 85-104.
  • Aven, F. F., Parker, B., & McEvoy, G. M. (1993). Gender and attitudinal commitment to organizations: a meta-analysis. Journal of Business Research, 26, 63-73.
  • Aykan, E., Karakuş, G., & Karakoç, H. (2019). İş Yaşamında Yalnızlık Algısı Ve İş Stresinin Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi: Erciyes Üniversitesi İdari Personeli Örneği. Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 8(1).
  • Bakan, İ. (2011). Örgütsel Stratejilerin Temeli Örgütsel Bağlılık Kavram Kuram Sebep Ve Sonuçlar. Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Balay, R. (2000). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Baruch, Y. (2006). Career development in organizations and beyond: Balancing traditional and contemporary viewpoints. Human Resource Management Review, 125-138.
  • Barutçugil, İ. (2016). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
  • Bayram, L. (2005). Yönetimde Yeni Bir Paradigma. Sayıştay Dergisi, 128.
  • Becker, H. S. (1960). Notes on the concept of commintment. American Journal of Sociology, 32-40. Becker, T. E., Billings, R. S., Eveleth, ,. O., & Gibert, N. L. (1996). Foci and Bases of Employee Commitment: Implications for Job Performance. Academy of Management Journal, 39(2), 464-482.
  • Biber, A. E. (2010). İktisadi Büyümede Kurumsal Faktörler Ve Kurumsal Değişim. Akademik Bakış Dergisi, 7.
  • Boylu vd. (2007). Akademisyenlerin Örgütsel Bağlılık Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 51-74.
  • Bozdoğan, S. C., & Aslan, H. (2020). Aşırı İş Yükünün, Tükenmişlik, İş Stresi Ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisi. Ankara: İKSAD Publishing House.
  • Bozionelos, N. (2004). The Big Five of personality and work involvement. Journal of Managerial Psychology, 69-81.
  • Briscoe, J. P., & Finkelstein, L. (2009). The “new career” and organizational commitment: Do boundaryless and protean attitudes make a difference? Career Development International, 242-260.
  • Cihangiroğlu vd. (2010). Hekimlerin Örgütsel Adalet Algıları Üzerine Bir Araştırma. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 67-82.
  • Çekmecioğlu, H. (2006). İş Tatmini ve Örgütsel Bağlılık Tutumlarının İşten Ayrılma Niyeti ve Verimlilik Üzerindeki Etkilerinin Değerlendirilmesi: Bir Araştırma. İş, Güç-Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 8(2), 153-168.
  • Çöl, G. (2004). Örgütsel Bağlılık Kavramı ve Benzer Kavramlarla İlişkisi. İş,Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 6(2).
  • Demirel, Y. (2009). Örgütsel bağlılık ve üretkenlik karşıtı davranışlar arasındaki ilişkiye kavramsal yaklaşım. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisİ, 115-132.
  • Doğan, S., & Kılıç, S. (2007). Örgütsel Bağlılığın Sağlanmasında Personel Güçlendirmenin Yeri Ve Önemi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,(29), 37-61.
  • Duygulu, S., & Abaan, S. (2007). Örgütsel Bağlılık: Çalışanların Kurumda Kalma ya da Kurumdan Ayrılma Kararının Bir Belirleyicis. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 61-73.
  • Eisenberg, E. M., Monge, P., & Miller, K. (1987). Involvement in Communication Networks As A Predictor Of Organizational Commitment. Human Communication Research, 10(2), 179-201.
  • Erdheim, J., Wang, M., & Zickar, M. J. (2006). Linking the Big Five personality constructs to organizational commitment. Personality and Individual Differences, 959-970.
  • Esatoğlu vd. (2004). . Hastanelerde Rol Çatışması Ve Rol Belirsizliği: Sağlık. Amme İdaresi Dergisi, 133-146.
  • Gryna, F. M. (2004). Work Overload! Redesigning Jobs to Minimize Stress and Burnout. American Society for Quality, 1-216.
  • Güçlü, H. (2006). Turizm sektöründe durumsal olabilecek durumda etkis. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi. Eskişehir.
  • Hau‐siu Chow, I. (1994). Organizational Commitment and Career Development of Chinese Managers in Hong Kong and Taiwan. International Journal of Career Management, 6(4), 3-9.
  • İnce, M., & Gül, H. (2005). Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık. Konya: Çizgi Kitapevi.
  • Iverson, R. D., & Buttigieg, D. M. (1999). Affective, Normative and Continuance Commitment: Can the ‘Right Kind’ of Commitment be Managed? Journal of Management Studies, 307-333.
  • Kalbers, L. P., & Cenker, W. J. (2007). Organizational commitment and auditors in public accounting. Managerial Auditing Journal, 354-375.
  • Kamaylar, Ye, Y., & Dechachai, S. (2017, July-December). The Relationship Between Teachers’ Organizational Commitment And Job Satisfaction at No. 2 Basic Education High School, Loikaw, Kayah State, Myanmar. Scholar: Human Sciences 9, 2 (July-December 2017), 97-105, 9(2), 97-105.
  • Kaya, M., & Filiz, M. (2012). Sağlık Çalışanlarının Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin İncelenmesi: Artvin İli Örneği. İnönü Üniversitesi, Sağlık Hizmetleri MYO Dergisi, 4(1).
  • Keser, A. (2015). Çalışma Psikolojisi. Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Kwon, I.-W., & Banks, D. (2004). Factors Related To The Organizational And Professional Commitment Of İnternal Auditors. Managerial Auditing Journal, 606-622.
  • Lok, P., & Crawford, J. (2004). The Effect Of Organisational Culture And Leadership Style On Job Satisfaction And Organisational Commitment. Journal of Management Development, 321-338.
  • Loke, J. F. (2001). Leadership behaviours: effects on job satisfaction, productivity and organizational commitment. ournal of Nursing Management, 9(4), 191-204.
  • Martin, P., & Nicholls , J. (1987). "Creating a Commıtment Workforce",IPM,London.
  • Mathieu, J., & Zajac, D. (1990). A Review and Meta-Analysis of the Antecedents, Correlates, and Consequences of Organizational Commitment. Psychological Bulletin, 171-194.
  • Meyer, J., & Allen, N. (1997). Commitment In The Workplace, Theory, Research and Application. Sage Publications.
  • Meyer, J., & Allen, N. (1997). Commitment İn The Workplace: Theory, Research, And Application. USA: SAGE Publications, Inc.
  • Morris, J. H., & Sherman, D. J. (1981). Generalizability of an Organizational Commitment Model. Academy of Management Journal, 24(3), 512-526.
  • Morrow, P. C. (1983). Concept Redundancy in Organizational Research, the Case of Work Commitment. Journal of Occupational Behavior, 34, 40-56.
  • Mottaz, C. J. (1989). An Analysis of the Relationship Between Attitudinal Commitment and Behavioral Commitment. The Sociological Quartely, 30(1), 144-151.
  • Mowday vd. (1982). Employee Organization Linkages. San Diego: CA:Acedemic Press.
  • Nelson, R. L. (1988). Partners with Power: Social Transformation of the Large Law Firm. University of California Press,Berkeley.
  • Nijhof vd. (1998). Employee Commitment in Changing Organisations: An Exploration. Journal of European Industrial Training, 243-248.
  • Özata, M. (2015). Hastanelerde Görev Yapan Sağlık Çalışanlarının Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin Belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 18(1).
  • Rowden, R. W. (1999). Potential Roles Of The Human Resource Management Professional İn The Strategic Planning Process. SAM Advanced Management Journal, 22.
  • Rowden, R. W. (2000). The relationship between charismatic leadership behaviors and organizational commitment. Leadership & Organization Development Journal, 30-35.
  • Sürücü, L., & Maşlakçı, A. (2018). Örgütsel Bağlılık Üzerine Kavramsal İnceleme. International Journal of Management and Administration, 2(3).
  • Taşkaya, S. (2009). Sağlık çalışanlarının örgütsel adalete ilişkin algılamaları ile örgüte bağlılık düzeylerinin iş tatmini ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkileri. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi. Ankara.
  • Tetik, S. (2012). Sağlık Çalışanlarının Örgütsel Bağlılık Düzeylerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 4(1), 275-286.
  • Uygur, A. (2004). Örgütsel bağlılık ve işgören performansı, Türkiye Vakıflar Bankası Ankara, İstanbul ve İzmir İli şubelerine yönelik alan araştırması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. ANKARA.
  • Uygur, A. (2009). Örgütsel Bağlılık ve İşe Bağlılık. Ankara: Barış Platin Kitapevi.
  • Wallace, J. E. (1995). Organizational and Professional Commitment in Professional and Nonprofessional Organizations. Administrative Science Quarterly, 228-255.
  • Wasti, S. A. (2000). Meyer ve Allen’in Üç Boyutlu Örgütsel Baglılık Ölçeginin Geçerlilik ve Güvenirlik Analizi. 8. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 401-410.
  • Yalçın, A., & İplik, F. (2005). Beş Yıldızlı Otellerde Çalışanların Demografik Özellikleri İle Örgütsel Bağlılıkları Arasındaki İlişkiyi Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma: Adana İli Örneği. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 395-412.
  • Zaccora, ,. S., & Dobbins, ,. G. (1989). Contrasting Group and Organizational Commitment: Evidence for Differences Among Multilevel Attachment. Journal of Organizational Behavior, 10(3), 267-273.
Yıl 2023, , 241 - 256, 19.04.2023
https://doi.org/10.37880/cumuiibf.1243376

Öz

Kaynakça

  • Allen, N. J., & Meyer, J. P. (1990). The measurement and antecedents of affactive, continuance and normative commintment to organization. Journal of Occupational Psychology, 1-18.
  • Allen, N. J., & Meyer, J. P. (1993). Organizational commitment: Evidence of career stage effects. Journal of Business Research, 49-61.
  • Angle, H., & Perry, J. (1981). An empirical assessment of organizational commitment and organizational effectiveness. Administrative Science Quarterly, 1-14.
  • Aryee, S., & Debrah, Y. (1992). Career planning an examination of individual non-work and work determinants. The International Journal of Human Resource Management , 85-104.
  • Aven, F. F., Parker, B., & McEvoy, G. M. (1993). Gender and attitudinal commitment to organizations: a meta-analysis. Journal of Business Research, 26, 63-73.
  • Aykan, E., Karakuş, G., & Karakoç, H. (2019). İş Yaşamında Yalnızlık Algısı Ve İş Stresinin Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi: Erciyes Üniversitesi İdari Personeli Örneği. Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 8(1).
  • Bakan, İ. (2011). Örgütsel Stratejilerin Temeli Örgütsel Bağlılık Kavram Kuram Sebep Ve Sonuçlar. Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Balay, R. (2000). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Baruch, Y. (2006). Career development in organizations and beyond: Balancing traditional and contemporary viewpoints. Human Resource Management Review, 125-138.
  • Barutçugil, İ. (2016). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
  • Bayram, L. (2005). Yönetimde Yeni Bir Paradigma. Sayıştay Dergisi, 128.
  • Becker, H. S. (1960). Notes on the concept of commintment. American Journal of Sociology, 32-40. Becker, T. E., Billings, R. S., Eveleth, ,. O., & Gibert, N. L. (1996). Foci and Bases of Employee Commitment: Implications for Job Performance. Academy of Management Journal, 39(2), 464-482.
  • Biber, A. E. (2010). İktisadi Büyümede Kurumsal Faktörler Ve Kurumsal Değişim. Akademik Bakış Dergisi, 7.
  • Boylu vd. (2007). Akademisyenlerin Örgütsel Bağlılık Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 51-74.
  • Bozdoğan, S. C., & Aslan, H. (2020). Aşırı İş Yükünün, Tükenmişlik, İş Stresi Ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisi. Ankara: İKSAD Publishing House.
  • Bozionelos, N. (2004). The Big Five of personality and work involvement. Journal of Managerial Psychology, 69-81.
  • Briscoe, J. P., & Finkelstein, L. (2009). The “new career” and organizational commitment: Do boundaryless and protean attitudes make a difference? Career Development International, 242-260.
  • Cihangiroğlu vd. (2010). Hekimlerin Örgütsel Adalet Algıları Üzerine Bir Araştırma. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 67-82.
  • Çekmecioğlu, H. (2006). İş Tatmini ve Örgütsel Bağlılık Tutumlarının İşten Ayrılma Niyeti ve Verimlilik Üzerindeki Etkilerinin Değerlendirilmesi: Bir Araştırma. İş, Güç-Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 8(2), 153-168.
  • Çöl, G. (2004). Örgütsel Bağlılık Kavramı ve Benzer Kavramlarla İlişkisi. İş,Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 6(2).
  • Demirel, Y. (2009). Örgütsel bağlılık ve üretkenlik karşıtı davranışlar arasındaki ilişkiye kavramsal yaklaşım. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisİ, 115-132.
  • Doğan, S., & Kılıç, S. (2007). Örgütsel Bağlılığın Sağlanmasında Personel Güçlendirmenin Yeri Ve Önemi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,(29), 37-61.
  • Duygulu, S., & Abaan, S. (2007). Örgütsel Bağlılık: Çalışanların Kurumda Kalma ya da Kurumdan Ayrılma Kararının Bir Belirleyicis. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 61-73.
  • Eisenberg, E. M., Monge, P., & Miller, K. (1987). Involvement in Communication Networks As A Predictor Of Organizational Commitment. Human Communication Research, 10(2), 179-201.
  • Erdheim, J., Wang, M., & Zickar, M. J. (2006). Linking the Big Five personality constructs to organizational commitment. Personality and Individual Differences, 959-970.
  • Esatoğlu vd. (2004). . Hastanelerde Rol Çatışması Ve Rol Belirsizliği: Sağlık. Amme İdaresi Dergisi, 133-146.
  • Gryna, F. M. (2004). Work Overload! Redesigning Jobs to Minimize Stress and Burnout. American Society for Quality, 1-216.
  • Güçlü, H. (2006). Turizm sektöründe durumsal olabilecek durumda etkis. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi. Eskişehir.
  • Hau‐siu Chow, I. (1994). Organizational Commitment and Career Development of Chinese Managers in Hong Kong and Taiwan. International Journal of Career Management, 6(4), 3-9.
  • İnce, M., & Gül, H. (2005). Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık. Konya: Çizgi Kitapevi.
  • Iverson, R. D., & Buttigieg, D. M. (1999). Affective, Normative and Continuance Commitment: Can the ‘Right Kind’ of Commitment be Managed? Journal of Management Studies, 307-333.
  • Kalbers, L. P., & Cenker, W. J. (2007). Organizational commitment and auditors in public accounting. Managerial Auditing Journal, 354-375.
  • Kamaylar, Ye, Y., & Dechachai, S. (2017, July-December). The Relationship Between Teachers’ Organizational Commitment And Job Satisfaction at No. 2 Basic Education High School, Loikaw, Kayah State, Myanmar. Scholar: Human Sciences 9, 2 (July-December 2017), 97-105, 9(2), 97-105.
  • Kaya, M., & Filiz, M. (2012). Sağlık Çalışanlarının Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin İncelenmesi: Artvin İli Örneği. İnönü Üniversitesi, Sağlık Hizmetleri MYO Dergisi, 4(1).
  • Keser, A. (2015). Çalışma Psikolojisi. Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Kwon, I.-W., & Banks, D. (2004). Factors Related To The Organizational And Professional Commitment Of İnternal Auditors. Managerial Auditing Journal, 606-622.
  • Lok, P., & Crawford, J. (2004). The Effect Of Organisational Culture And Leadership Style On Job Satisfaction And Organisational Commitment. Journal of Management Development, 321-338.
  • Loke, J. F. (2001). Leadership behaviours: effects on job satisfaction, productivity and organizational commitment. ournal of Nursing Management, 9(4), 191-204.
  • Martin, P., & Nicholls , J. (1987). "Creating a Commıtment Workforce",IPM,London.
  • Mathieu, J., & Zajac, D. (1990). A Review and Meta-Analysis of the Antecedents, Correlates, and Consequences of Organizational Commitment. Psychological Bulletin, 171-194.
  • Meyer, J., & Allen, N. (1997). Commitment In The Workplace, Theory, Research and Application. Sage Publications.
  • Meyer, J., & Allen, N. (1997). Commitment İn The Workplace: Theory, Research, And Application. USA: SAGE Publications, Inc.
  • Morris, J. H., & Sherman, D. J. (1981). Generalizability of an Organizational Commitment Model. Academy of Management Journal, 24(3), 512-526.
  • Morrow, P. C. (1983). Concept Redundancy in Organizational Research, the Case of Work Commitment. Journal of Occupational Behavior, 34, 40-56.
  • Mottaz, C. J. (1989). An Analysis of the Relationship Between Attitudinal Commitment and Behavioral Commitment. The Sociological Quartely, 30(1), 144-151.
  • Mowday vd. (1982). Employee Organization Linkages. San Diego: CA:Acedemic Press.
  • Nelson, R. L. (1988). Partners with Power: Social Transformation of the Large Law Firm. University of California Press,Berkeley.
  • Nijhof vd. (1998). Employee Commitment in Changing Organisations: An Exploration. Journal of European Industrial Training, 243-248.
  • Özata, M. (2015). Hastanelerde Görev Yapan Sağlık Çalışanlarının Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin Belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 18(1).
  • Rowden, R. W. (1999). Potential Roles Of The Human Resource Management Professional İn The Strategic Planning Process. SAM Advanced Management Journal, 22.
  • Rowden, R. W. (2000). The relationship between charismatic leadership behaviors and organizational commitment. Leadership & Organization Development Journal, 30-35.
  • Sürücü, L., & Maşlakçı, A. (2018). Örgütsel Bağlılık Üzerine Kavramsal İnceleme. International Journal of Management and Administration, 2(3).
  • Taşkaya, S. (2009). Sağlık çalışanlarının örgütsel adalete ilişkin algılamaları ile örgüte bağlılık düzeylerinin iş tatmini ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkileri. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi. Ankara.
  • Tetik, S. (2012). Sağlık Çalışanlarının Örgütsel Bağlılık Düzeylerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 4(1), 275-286.
  • Uygur, A. (2004). Örgütsel bağlılık ve işgören performansı, Türkiye Vakıflar Bankası Ankara, İstanbul ve İzmir İli şubelerine yönelik alan araştırması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. ANKARA.
  • Uygur, A. (2009). Örgütsel Bağlılık ve İşe Bağlılık. Ankara: Barış Platin Kitapevi.
  • Wallace, J. E. (1995). Organizational and Professional Commitment in Professional and Nonprofessional Organizations. Administrative Science Quarterly, 228-255.
  • Wasti, S. A. (2000). Meyer ve Allen’in Üç Boyutlu Örgütsel Baglılık Ölçeginin Geçerlilik ve Güvenirlik Analizi. 8. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 401-410.
  • Yalçın, A., & İplik, F. (2005). Beş Yıldızlı Otellerde Çalışanların Demografik Özellikleri İle Örgütsel Bağlılıkları Arasındaki İlişkiyi Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma: Adana İli Örneği. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 395-412.
  • Zaccora, ,. S., & Dobbins, ,. G. (1989). Contrasting Group and Organizational Commitment: Evidence for Differences Among Multilevel Attachment. Journal of Organizational Behavior, 10(3), 267-273.

Örgütsel Bağlılığa Etki Eden Bireysel Faktörlerin Sağlık Çalışanları Üzerinden İncelenmesi

Yıl 2023, , 241 - 256, 19.04.2023
https://doi.org/10.37880/cumuiibf.1243376

Öz

COVID-19 sürecinde ön saflarda çalışan sağlık personelinin işlevsel bir hizmet verebilmeleri için fiziksel ve ruhsal sağlıklarının korunmasıyla gerekli koruyucu ve destekleyici önlemlerin alınması büyük önem arz etmektedir. Örgüt ve bireyin faaliyetlerinde hedefledikleri sonuca ulaşmalarında önemli değişkenlerden biri de insan faktörüdür. Çalışanın sahip olduğu bireysel özellikleri çalışma hayatında öncelenen konuların başında gelmektedir. Bireysel özelliklerin çalışma hayatında yansımalarından biri de örgütsel bağlılıktır. Bireyin örgüte bağlılık düzeyi hem onun psiko-sosyal yaşamı için hem de örgütsel faaliyetlerin sürdürülmesi noktasında önemli sonuçlar üretmektedir. Bireyin örgüte bağlılığı, onun performansını ve örgütün verimliliğini doğrudan etkileyen bir unsurdur. Bireyin örgüte bağlılığı yükseldikçe, performansı, iş tatmini ve verimliliği artmaktadır. Örgütsel bağlılığı düşük düzeyde olan bir çalışanın çalışma alanında daha az çaba sarf edeceği tahmin edilebilir. Çalışanın örgütsel bağlılığının yüksek olması durumunda örgütün mal ve hizmet üretmekteki amacına daha az maliyetle ulaşacağı tahmin edilebilir.
Çalışmanın amacı birey için olduğu kadar örgütler için de risk ve tehlikeler içeren COVID-19 pandemisi sürecinde örgütsel bağlılık düzeyinin bireysel değişkenlerin etkisiyle ne yönde değiştiğini belirlemektir. Bu amaçla bireysel değişkenler ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki araştırılmıştır. Çalışmaya veri sağlamak üzere yapılan anket çalışmasının evren örneklemini, Sivas Merkez İlçede görev yapan 346 sağlık personelinden oluşturmaktadır.
Sonuç olarak bireysel değişkenler ile örgütsel bağlılığın tüm boyutları arasında anlamlı ve olumlu yönde bir ilişki belirlenmiştir. Çalışlardan erkeklerin, 18-25 yaş aralığında olanların, Bekârların, Lisansüstü eğitime sahip olanların, 21-25 yıl kıdemi olanların örgütsel bağlılıkları diğerlerine göre yüksek bulunmuştur. Öte yandan çalışanların aşırı iş yük altında kalmaları ile örgütsel bağlılıkları arasında negatif bir ilişki olduğu bulunmuştur.

Kaynakça

  • Allen, N. J., & Meyer, J. P. (1990). The measurement and antecedents of affactive, continuance and normative commintment to organization. Journal of Occupational Psychology, 1-18.
  • Allen, N. J., & Meyer, J. P. (1993). Organizational commitment: Evidence of career stage effects. Journal of Business Research, 49-61.
  • Angle, H., & Perry, J. (1981). An empirical assessment of organizational commitment and organizational effectiveness. Administrative Science Quarterly, 1-14.
  • Aryee, S., & Debrah, Y. (1992). Career planning an examination of individual non-work and work determinants. The International Journal of Human Resource Management , 85-104.
  • Aven, F. F., Parker, B., & McEvoy, G. M. (1993). Gender and attitudinal commitment to organizations: a meta-analysis. Journal of Business Research, 26, 63-73.
  • Aykan, E., Karakuş, G., & Karakoç, H. (2019). İş Yaşamında Yalnızlık Algısı Ve İş Stresinin Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi: Erciyes Üniversitesi İdari Personeli Örneği. Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 8(1).
  • Bakan, İ. (2011). Örgütsel Stratejilerin Temeli Örgütsel Bağlılık Kavram Kuram Sebep Ve Sonuçlar. Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Balay, R. (2000). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Baruch, Y. (2006). Career development in organizations and beyond: Balancing traditional and contemporary viewpoints. Human Resource Management Review, 125-138.
  • Barutçugil, İ. (2016). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
  • Bayram, L. (2005). Yönetimde Yeni Bir Paradigma. Sayıştay Dergisi, 128.
  • Becker, H. S. (1960). Notes on the concept of commintment. American Journal of Sociology, 32-40. Becker, T. E., Billings, R. S., Eveleth, ,. O., & Gibert, N. L. (1996). Foci and Bases of Employee Commitment: Implications for Job Performance. Academy of Management Journal, 39(2), 464-482.
  • Biber, A. E. (2010). İktisadi Büyümede Kurumsal Faktörler Ve Kurumsal Değişim. Akademik Bakış Dergisi, 7.
  • Boylu vd. (2007). Akademisyenlerin Örgütsel Bağlılık Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 51-74.
  • Bozdoğan, S. C., & Aslan, H. (2020). Aşırı İş Yükünün, Tükenmişlik, İş Stresi Ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisi. Ankara: İKSAD Publishing House.
  • Bozionelos, N. (2004). The Big Five of personality and work involvement. Journal of Managerial Psychology, 69-81.
  • Briscoe, J. P., & Finkelstein, L. (2009). The “new career” and organizational commitment: Do boundaryless and protean attitudes make a difference? Career Development International, 242-260.
  • Cihangiroğlu vd. (2010). Hekimlerin Örgütsel Adalet Algıları Üzerine Bir Araştırma. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 67-82.
  • Çekmecioğlu, H. (2006). İş Tatmini ve Örgütsel Bağlılık Tutumlarının İşten Ayrılma Niyeti ve Verimlilik Üzerindeki Etkilerinin Değerlendirilmesi: Bir Araştırma. İş, Güç-Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 8(2), 153-168.
  • Çöl, G. (2004). Örgütsel Bağlılık Kavramı ve Benzer Kavramlarla İlişkisi. İş,Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 6(2).
  • Demirel, Y. (2009). Örgütsel bağlılık ve üretkenlik karşıtı davranışlar arasındaki ilişkiye kavramsal yaklaşım. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisİ, 115-132.
  • Doğan, S., & Kılıç, S. (2007). Örgütsel Bağlılığın Sağlanmasında Personel Güçlendirmenin Yeri Ve Önemi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,(29), 37-61.
  • Duygulu, S., & Abaan, S. (2007). Örgütsel Bağlılık: Çalışanların Kurumda Kalma ya da Kurumdan Ayrılma Kararının Bir Belirleyicis. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 61-73.
  • Eisenberg, E. M., Monge, P., & Miller, K. (1987). Involvement in Communication Networks As A Predictor Of Organizational Commitment. Human Communication Research, 10(2), 179-201.
  • Erdheim, J., Wang, M., & Zickar, M. J. (2006). Linking the Big Five personality constructs to organizational commitment. Personality and Individual Differences, 959-970.
  • Esatoğlu vd. (2004). . Hastanelerde Rol Çatışması Ve Rol Belirsizliği: Sağlık. Amme İdaresi Dergisi, 133-146.
  • Gryna, F. M. (2004). Work Overload! Redesigning Jobs to Minimize Stress and Burnout. American Society for Quality, 1-216.
  • Güçlü, H. (2006). Turizm sektöründe durumsal olabilecek durumda etkis. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi. Eskişehir.
  • Hau‐siu Chow, I. (1994). Organizational Commitment and Career Development of Chinese Managers in Hong Kong and Taiwan. International Journal of Career Management, 6(4), 3-9.
  • İnce, M., & Gül, H. (2005). Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık. Konya: Çizgi Kitapevi.
  • Iverson, R. D., & Buttigieg, D. M. (1999). Affective, Normative and Continuance Commitment: Can the ‘Right Kind’ of Commitment be Managed? Journal of Management Studies, 307-333.
  • Kalbers, L. P., & Cenker, W. J. (2007). Organizational commitment and auditors in public accounting. Managerial Auditing Journal, 354-375.
  • Kamaylar, Ye, Y., & Dechachai, S. (2017, July-December). The Relationship Between Teachers’ Organizational Commitment And Job Satisfaction at No. 2 Basic Education High School, Loikaw, Kayah State, Myanmar. Scholar: Human Sciences 9, 2 (July-December 2017), 97-105, 9(2), 97-105.
  • Kaya, M., & Filiz, M. (2012). Sağlık Çalışanlarının Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin İncelenmesi: Artvin İli Örneği. İnönü Üniversitesi, Sağlık Hizmetleri MYO Dergisi, 4(1).
  • Keser, A. (2015). Çalışma Psikolojisi. Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Kwon, I.-W., & Banks, D. (2004). Factors Related To The Organizational And Professional Commitment Of İnternal Auditors. Managerial Auditing Journal, 606-622.
  • Lok, P., & Crawford, J. (2004). The Effect Of Organisational Culture And Leadership Style On Job Satisfaction And Organisational Commitment. Journal of Management Development, 321-338.
  • Loke, J. F. (2001). Leadership behaviours: effects on job satisfaction, productivity and organizational commitment. ournal of Nursing Management, 9(4), 191-204.
  • Martin, P., & Nicholls , J. (1987). "Creating a Commıtment Workforce",IPM,London.
  • Mathieu, J., & Zajac, D. (1990). A Review and Meta-Analysis of the Antecedents, Correlates, and Consequences of Organizational Commitment. Psychological Bulletin, 171-194.
  • Meyer, J., & Allen, N. (1997). Commitment In The Workplace, Theory, Research and Application. Sage Publications.
  • Meyer, J., & Allen, N. (1997). Commitment İn The Workplace: Theory, Research, And Application. USA: SAGE Publications, Inc.
  • Morris, J. H., & Sherman, D. J. (1981). Generalizability of an Organizational Commitment Model. Academy of Management Journal, 24(3), 512-526.
  • Morrow, P. C. (1983). Concept Redundancy in Organizational Research, the Case of Work Commitment. Journal of Occupational Behavior, 34, 40-56.
  • Mottaz, C. J. (1989). An Analysis of the Relationship Between Attitudinal Commitment and Behavioral Commitment. The Sociological Quartely, 30(1), 144-151.
  • Mowday vd. (1982). Employee Organization Linkages. San Diego: CA:Acedemic Press.
  • Nelson, R. L. (1988). Partners with Power: Social Transformation of the Large Law Firm. University of California Press,Berkeley.
  • Nijhof vd. (1998). Employee Commitment in Changing Organisations: An Exploration. Journal of European Industrial Training, 243-248.
  • Özata, M. (2015). Hastanelerde Görev Yapan Sağlık Çalışanlarının Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin Belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 18(1).
  • Rowden, R. W. (1999). Potential Roles Of The Human Resource Management Professional İn The Strategic Planning Process. SAM Advanced Management Journal, 22.
  • Rowden, R. W. (2000). The relationship between charismatic leadership behaviors and organizational commitment. Leadership & Organization Development Journal, 30-35.
  • Sürücü, L., & Maşlakçı, A. (2018). Örgütsel Bağlılık Üzerine Kavramsal İnceleme. International Journal of Management and Administration, 2(3).
  • Taşkaya, S. (2009). Sağlık çalışanlarının örgütsel adalete ilişkin algılamaları ile örgüte bağlılık düzeylerinin iş tatmini ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkileri. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi. Ankara.
  • Tetik, S. (2012). Sağlık Çalışanlarının Örgütsel Bağlılık Düzeylerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 4(1), 275-286.
  • Uygur, A. (2004). Örgütsel bağlılık ve işgören performansı, Türkiye Vakıflar Bankası Ankara, İstanbul ve İzmir İli şubelerine yönelik alan araştırması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. ANKARA.
  • Uygur, A. (2009). Örgütsel Bağlılık ve İşe Bağlılık. Ankara: Barış Platin Kitapevi.
  • Wallace, J. E. (1995). Organizational and Professional Commitment in Professional and Nonprofessional Organizations. Administrative Science Quarterly, 228-255.
  • Wasti, S. A. (2000). Meyer ve Allen’in Üç Boyutlu Örgütsel Baglılık Ölçeginin Geçerlilik ve Güvenirlik Analizi. 8. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 401-410.
  • Yalçın, A., & İplik, F. (2005). Beş Yıldızlı Otellerde Çalışanların Demografik Özellikleri İle Örgütsel Bağlılıkları Arasındaki İlişkiyi Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma: Adana İli Örneği. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 395-412.
  • Zaccora, ,. S., & Dobbins, ,. G. (1989). Contrasting Group and Organizational Commitment: Evidence for Differences Among Multilevel Attachment. Journal of Organizational Behavior, 10(3), 267-273.
Toplam 60 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Sema Aydın 0000-0003-1516-9557

Osman Alacahan 0000-0002-8715-5325

Yayımlanma Tarihi 19 Nisan 2023
Gönderilme Tarihi 27 Ocak 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023

Kaynak Göster

APA Aydın, S., & Alacahan, O. (2023). Örgütsel Bağlılığa Etki Eden Bireysel Faktörlerin Sağlık Çalışanları Üzerinden İncelenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 24(2), 241-256. https://doi.org/10.37880/cumuiibf.1243376

Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.