International Reflections of National Policies in Combating Climate Change: A Comparative Analysis of Chinese and US Strategies
Öz
The climate change strategies of the world’s two largest economies and highest greenhouse gas emitters, the United States and China, influence the fate of international negotiations. Political priorities, industrial structures, and national interests are central to these conflicts, hindering the formation of a comprehensive international climate agreement. While the U.S. and China are expected to assume responsibilities commensurate with their levels of development, their national climate policies demonstrate a reluctance to do so. The climate diplomacy processes for both countries began poorly, with setbacks reflected in international negotiations. The U.S. withdrew from the Kyoto Protocol due to partisan divisions within its domestic politics, and subsequent climate strategies have been influenced by the party ideology of the administration in power. China initially neglected its climate strategies, delegating the issue to its meteorological agency, and only pursued institutional reforms as the severity of the problem became apparent. The lack of leadership from China and the U.S. in establishing legal obligations for carbon emissions has impacted the broader international community. The strategic approaches of these two major powers could serve as a model for other states and act as a catalyst on a global scale. However, strategic distrust and bilateral differences complicate reaching a consensus. Diverging national interests, industrial compositions, and political priorities manifest in new conflict areas during negotiation processes, negatively affecting the trajectory of climate diplomacy. Consequently, the national climate policies of the U.S. and China significantly hinder international negotiations from yielding politically binding outcomes.
Anahtar Kelimeler
China Climate Change Climate Diplomacy International Negotiations U.S.
Kaynakça
- 7. United Nations Framework Convention on Climate Change. (1994, Mart 21). United Nations Treaty Collection.
- https://treaties.un.org/doc/Publication/MTDSG/Volume%20II/Chapter%20XXVII/XXVII-7.en.pdf
- BBC Türkçe. (2011, Kasım 11). COP26 İklim Zirvesi: Çevre kuruluşları, ABD ve Çin’in ‘İş birliği yapacağız’ açıklamasına temkinli yaklaştı, https://www.bbc.com/turkce/haberler-dunya-59243316.
- Bodanski, D. (2010). The Art and Craft of International Environmental Law. London: Harvard University Press.
- Bodansky, D. (2016). The Paris Climate Change Agreement: A New Hope? The American Journal of International Law, 288-319.
- Cao, W., & Bluth, C. (2013). Challenges and Countermeasures of China’s Energy Security. Energy Policy, 381–388.
- Copenhagen Accord. (2009, Aralık 18). UNFCC. https://unfccc.int/resource/docs/2009/cop15/eng/l07.pdf
- Climate Action Tracker. (2024, Haziran 5). Climate Action Tracker Update Ecofys, Climate Analytics and PIK, https://climateactiontracker.org/
- Çifçi, O. (2019). Çin’in Enerji Jeopolitiğinde Artan Rolü ve ABD’nin Enerji Politikasının Yeniden Şekillenmesi. Güvenlik Çalışmaları Dergisi, 79-98.
- Dimitrov, R. S. (2015). Climate diplomacy. London: Edward Elgar Publishing. DOI: 10.4337/9781783470600.00018 Eren, O. E. (2023). Çin-ABD Rekabetinde Gri Bölge: İklim Değişikliği Müzakereleri. Sürdürülebilir Çevre Dergisi, 85-98.
- Gülten, Z. T. (2023, Ekim 28). İklim Krizi Çerçevesinde ABD-Çin İlişkileri, ANKASAM. https://www.ankasam.org/iklim-krizi-cercevesinde-abd-cin-iliskileri.
- Hu, Y., & Monroy, C. R. (2012). Chinese Energy and Climate Policies After Durban: Save the Kyoto Protocol. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 3243–3250.
- Hultman, N., Cui, R., Zhu, M., & Lou, J. (2023, Kasım 15). Center for Global Sustainability, The new U.S.-China climate statement: Implications for domestic action and international response at COP28. https://cgs.umd.edu/ news/new-us-china-climate-statement-implications-domestic-action-and-international-response-cop28
- İklim Değişikliği Bakanlığı. (1992). Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi, T.C. Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı. https://iklim.gov.tr/bm-iklim-degisikligi-cerceve-sozlesmesi-i-33
- İklimhaber (2022, Ağustos 9). ABD-Çin Gerilimi İklim Krizi için Ne Anlama Geliyor? https://www.iklimhaber.org/abd-cin-gerilimi-iklim-krizi-icin-ne-anlama-geliyor/
- Lianhe, W. (2015). Sino-US Cooperation on Climate Change. China International Studies, 96-110.
- Liu, M., & Huang, J. (2024). Framing responsibilities for climate change in Chinese and American newspapers: A corpus-assisted discourse study. Journalism, 1792–1811.
- Lu, Z., & Zhu, Z. (2022, Ocak). The Complexity of US-China Relationship: Examination Through Their Cooperation on Climate Change. Advances in Social Science, Education and Humanities Research, 1058-1062. DOI: 10.2991/ assehr.k.220110.199
- Mabey, N., Gallagher, L., & Born, C. (2013, Ekim). Understanding Climate Diplomacy. E3G (Third Generation Environmentalism), 1-72.
- McCrigh, A. M., & Dunlap, R. E. (2011). The Politicization of Climate Change and Polarization in the American Public’s Views of Global Warming, 2001–2010. The Sociological Quarterly, 155-194.
- MFA. (2024, Nisan 2). President Xi Jinping Speaks with U.S. President Joe Biden on the Phone. https://www.mfa.gov.cn/eng/zxxx_662805/202404/t20240403_11275451.html
- MFA. (2024, Nisan 26). President Xi Jinping Meets with U.S. Secretary of State Antony Blinken. Nisan 29, 2024 tarihinde Ministry of Foreign Affairs of the People's Republic of China. https://www.mfa.gov.cn/eng/zxxx_662805/202404/t20240426_11289925.html
- Milkoreit, M. (2019, Aralık). The Paris Agreement on Climate Change - Made in USA? American Political Science Association, 1019-1037. DOI:10.1017/S1537592719000951
- Mitchell, T. (2010, Kasım). Defining Climate Compatible Development. Climate and Development Knowledge Network-CDKN, 1-6. fpo
- Paltsev, S., Morris, J., Cai, Y., Karplus, V., & Jacoby, H. (2012). The Role of China in Mitigating Climate Change. Energy Economics, 444-450.
- Porter, J. R., Xie, L., Challinor, A. J., Cochrane, K., & Howden, S. M. (2014). Food Security and Food Production Systems. Cambridge University Press.
- Samsun, T. (2021). Avrupa Birliği’nin İklim Diplomasisi. EURO Politika Dergisi, 12-18.
- Spracklen, D. V. (2016). China’s contribution to climate change. Nature 531, 310–311. https://doi.org/10.1038/531310a
- Studyiq. (2024, Mayıs 26). Kyoto protocol, objectives, history, principle and features. Study IQ: https://www.studyiq.com/articles/kyoto-protocol/
- Stern, N., & Xie, C. (2023). China’s New Growth Story: Linking the 14th Five-Year Plan with the 2060 Carbon Neutrality Pledge. Journal of Chinese Economic and Business Studies, 5-25.
- Sun, Y., Zhang, X., Ding, Y., Chen, D., Qin, D., & Zhai, P. (2022). Understanding human influence on climate change in China. National Science Review, 1-16. https://doi.org/10.1093/ nsr/nwab113 Sunnylands Statement on Enhancing Cooperation to Address the Climate Crisis. (2023, Kasım 14). U.S. Department of State. https://www.state.gov/sunnylands-statement-on-enhancing-cooperation-to-address-the-climate-crisis/
- Şanlı, B., Bayrakdar, S., & İncekara, B. (2017). Küresel İklim Değişikliğinin Etkileri ve Bu Etkileri Önlemeye Yönelik Uluslararası Girişimler. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 201-212.
- Tam, K.-P., Chan, H.-W., & Clayton, S. (2023). Climate change anxiety in China, India, Japan, and the United States. Journal of Environmental Psychology, 1-14.
- Tatar, V. (2018). Sera Gazı Emisyonlarının İklim Değişikliği Üzerindeki Etkiler: Türkiye'deki Mevcut Durum Analizi. Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 3993-3999. The Paris Agreement. (2016). United Nations Climate Change. https://treaties.un.org/doc/Publication/CN/2016/CN.735.2016-Eng.pdf
- Türkeş, M., Sümer, U. M., & Çetiner, G. (2000). Kyoto Protokolü Esneklik Mekanizmaları . Tesisat Dergisi , 84-100.
- Wang, B., Wang, Q., Wei, Y.-M., & Li, Z.-P. (2018). Role of Renewable Energy in China’s Energy Security and Climate Change Mitigation: An Index decomposition analysis. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 187-194.
- Xinhua. (2021, Mart 9). China's new five-year blueprint paves way for 2060 carbon-neutrality. The State Council The People's Republic of China. https://english.www. gov.cn/news/topnews/202103/09/content_WS6046cf92c6d0719374afa6a5.html
- Zhou, N., Fridley, D., McNeil, M., Zheng, N., Ke, J., & Levine, M. (2011, Şubat). China’s Energy and Carbon Emissions Outlook to 2050. Lawrence Berkeley National Laboratory, 1-68.
İklim Değişikliğiyle Mücadelede Ulusal Politikaların Uluslararası Yansımaları: Çin ve ABD Stratejilerinin Karşılaştırmalı Analizi
Öz
Dünyanın en büyük iki ekonomisi ve en yüksek sera gazı emisyonu üreten ülkeleri olan ABD ve Çin’in iklim değişikliği stratejileri, uluslararası müzakerelerin kaderini belirlemektedir. Politik öncelikler, endüstriyel yapılar ve ulusal çıkarlar bu çatışmaların merkezinde yer alarak kapsamlı bir uluslararası iklim anlaşmasına ulaşmayı engellemektedir. ABD ve Çin’in gelişmişlik seviyelerine uygun sorumlulukları üstlenmeleri beklenirken, ulusal iklim politikaları bu iki ülkenin gerekli sorumluluğu almakta isteksiz olduğunu göstermektedir. İklim diplomasisi süreçleri her iki ülke için de iyi başlamamış ve yaşanan duraksamalar uluslararası müzakerelere yansımıştır. ABD, Kyoto Protokolü’nden iç siyasetteki partizan ayrılıklar nedeniyle çekilmiş ve sonraki iklim stratejileri iktidara gelen yönetimin parti ideolojisine göre şekillenmeye devam etmiştir. Çin ise iklim stratejilerini başlangıçta göz ardı etmiş, konuyu meteoroloji kurumuna devretmiş ve ancak sorunun ciddiyeti arttıkça kurumsal reformlara gitmiştir. Çin ve ABD’nin karbon emisyonları konusunda yasal yükümlülükler oluşturmadaki liderlik eksikliği, daha geniş perspektifte uluslararası toplumu etkilemiştir.
Bu iki büyük gücün stratejik yaklaşımları, diğer devletler için model oluşturabilir ve küresel ölçekte bir katalizör etkisi yaratabilir. Ancak stratejik güvensizlik ve ikili farklılıklar uzlaşmayı zorlaştırmaktadır. Ulusal çıkarlar, endüstriyel yapılar ve siyasi öncelikleri arasındaki farklılıklar, ABD ve Çin arasındaki güvensizlik, müzakere süreçlerinde yeni çatışma konuları doğurmaktadır. Bu dinamikler, iklim diplomasisinin seyrini olumsuz yönde etkilemeye devam etmektedir. Bu nedenle, ABD ve Çin’in ulusal iklim politikaları, uluslararası müzakerelerin siyasi açıdan bağlayıcı sonuçlar vermesini engellemektedir.
Anahtar Kelimeler
Çin ABD İklim Değişikliği İklim Diplomasisi Uluslararası Müzakereler
Kaynakça
- 7. United Nations Framework Convention on Climate Change. (1994, Mart 21). United Nations Treaty Collection.
- https://treaties.un.org/doc/Publication/MTDSG/Volume%20II/Chapter%20XXVII/XXVII-7.en.pdf
- BBC Türkçe. (2011, Kasım 11). COP26 İklim Zirvesi: Çevre kuruluşları, ABD ve Çin’in ‘İş birliği yapacağız’ açıklamasına temkinli yaklaştı, https://www.bbc.com/turkce/haberler-dunya-59243316.
- Bodanski, D. (2010). The Art and Craft of International Environmental Law. London: Harvard University Press.
- Bodansky, D. (2016). The Paris Climate Change Agreement: A New Hope? The American Journal of International Law, 288-319.
- Cao, W., & Bluth, C. (2013). Challenges and Countermeasures of China’s Energy Security. Energy Policy, 381–388.
- Copenhagen Accord. (2009, Aralık 18). UNFCC. https://unfccc.int/resource/docs/2009/cop15/eng/l07.pdf
- Climate Action Tracker. (2024, Haziran 5). Climate Action Tracker Update Ecofys, Climate Analytics and PIK, https://climateactiontracker.org/
- Çifçi, O. (2019). Çin’in Enerji Jeopolitiğinde Artan Rolü ve ABD’nin Enerji Politikasının Yeniden Şekillenmesi. Güvenlik Çalışmaları Dergisi, 79-98.
- Dimitrov, R. S. (2015). Climate diplomacy. London: Edward Elgar Publishing. DOI: 10.4337/9781783470600.00018 Eren, O. E. (2023). Çin-ABD Rekabetinde Gri Bölge: İklim Değişikliği Müzakereleri. Sürdürülebilir Çevre Dergisi, 85-98.
- Gülten, Z. T. (2023, Ekim 28). İklim Krizi Çerçevesinde ABD-Çin İlişkileri, ANKASAM. https://www.ankasam.org/iklim-krizi-cercevesinde-abd-cin-iliskileri.
- Hu, Y., & Monroy, C. R. (2012). Chinese Energy and Climate Policies After Durban: Save the Kyoto Protocol. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 3243–3250.
- Hultman, N., Cui, R., Zhu, M., & Lou, J. (2023, Kasım 15). Center for Global Sustainability, The new U.S.-China climate statement: Implications for domestic action and international response at COP28. https://cgs.umd.edu/ news/new-us-china-climate-statement-implications-domestic-action-and-international-response-cop28
- İklim Değişikliği Bakanlığı. (1992). Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi, T.C. Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı. https://iklim.gov.tr/bm-iklim-degisikligi-cerceve-sozlesmesi-i-33
- İklimhaber (2022, Ağustos 9). ABD-Çin Gerilimi İklim Krizi için Ne Anlama Geliyor? https://www.iklimhaber.org/abd-cin-gerilimi-iklim-krizi-icin-ne-anlama-geliyor/
- Lianhe, W. (2015). Sino-US Cooperation on Climate Change. China International Studies, 96-110.
- Liu, M., & Huang, J. (2024). Framing responsibilities for climate change in Chinese and American newspapers: A corpus-assisted discourse study. Journalism, 1792–1811.
- Lu, Z., & Zhu, Z. (2022, Ocak). The Complexity of US-China Relationship: Examination Through Their Cooperation on Climate Change. Advances in Social Science, Education and Humanities Research, 1058-1062. DOI: 10.2991/ assehr.k.220110.199
- Mabey, N., Gallagher, L., & Born, C. (2013, Ekim). Understanding Climate Diplomacy. E3G (Third Generation Environmentalism), 1-72.
- McCrigh, A. M., & Dunlap, R. E. (2011). The Politicization of Climate Change and Polarization in the American Public’s Views of Global Warming, 2001–2010. The Sociological Quarterly, 155-194.
- MFA. (2024, Nisan 2). President Xi Jinping Speaks with U.S. President Joe Biden on the Phone. https://www.mfa.gov.cn/eng/zxxx_662805/202404/t20240403_11275451.html
- MFA. (2024, Nisan 26). President Xi Jinping Meets with U.S. Secretary of State Antony Blinken. Nisan 29, 2024 tarihinde Ministry of Foreign Affairs of the People's Republic of China. https://www.mfa.gov.cn/eng/zxxx_662805/202404/t20240426_11289925.html
- Milkoreit, M. (2019, Aralık). The Paris Agreement on Climate Change - Made in USA? American Political Science Association, 1019-1037. DOI:10.1017/S1537592719000951
- Mitchell, T. (2010, Kasım). Defining Climate Compatible Development. Climate and Development Knowledge Network-CDKN, 1-6. fpo
- Paltsev, S., Morris, J., Cai, Y., Karplus, V., & Jacoby, H. (2012). The Role of China in Mitigating Climate Change. Energy Economics, 444-450.
- Porter, J. R., Xie, L., Challinor, A. J., Cochrane, K., & Howden, S. M. (2014). Food Security and Food Production Systems. Cambridge University Press.
- Samsun, T. (2021). Avrupa Birliği’nin İklim Diplomasisi. EURO Politika Dergisi, 12-18.
- Spracklen, D. V. (2016). China’s contribution to climate change. Nature 531, 310–311. https://doi.org/10.1038/531310a
- Studyiq. (2024, Mayıs 26). Kyoto protocol, objectives, history, principle and features. Study IQ: https://www.studyiq.com/articles/kyoto-protocol/
- Stern, N., & Xie, C. (2023). China’s New Growth Story: Linking the 14th Five-Year Plan with the 2060 Carbon Neutrality Pledge. Journal of Chinese Economic and Business Studies, 5-25.
- Sun, Y., Zhang, X., Ding, Y., Chen, D., Qin, D., & Zhai, P. (2022). Understanding human influence on climate change in China. National Science Review, 1-16. https://doi.org/10.1093/ nsr/nwab113 Sunnylands Statement on Enhancing Cooperation to Address the Climate Crisis. (2023, Kasım 14). U.S. Department of State. https://www.state.gov/sunnylands-statement-on-enhancing-cooperation-to-address-the-climate-crisis/
- Şanlı, B., Bayrakdar, S., & İncekara, B. (2017). Küresel İklim Değişikliğinin Etkileri ve Bu Etkileri Önlemeye Yönelik Uluslararası Girişimler. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 201-212.
- Tam, K.-P., Chan, H.-W., & Clayton, S. (2023). Climate change anxiety in China, India, Japan, and the United States. Journal of Environmental Psychology, 1-14.
- Tatar, V. (2018). Sera Gazı Emisyonlarının İklim Değişikliği Üzerindeki Etkiler: Türkiye'deki Mevcut Durum Analizi. Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 3993-3999. The Paris Agreement. (2016). United Nations Climate Change. https://treaties.un.org/doc/Publication/CN/2016/CN.735.2016-Eng.pdf
- Türkeş, M., Sümer, U. M., & Çetiner, G. (2000). Kyoto Protokolü Esneklik Mekanizmaları . Tesisat Dergisi , 84-100.
- Wang, B., Wang, Q., Wei, Y.-M., & Li, Z.-P. (2018). Role of Renewable Energy in China’s Energy Security and Climate Change Mitigation: An Index decomposition analysis. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 187-194.
- Xinhua. (2021, Mart 9). China's new five-year blueprint paves way for 2060 carbon-neutrality. The State Council The People's Republic of China. https://english.www. gov.cn/news/topnews/202103/09/content_WS6046cf92c6d0719374afa6a5.html
- Zhou, N., Fridley, D., McNeil, M., Zheng, N., Ke, J., & Levine, M. (2011, Şubat). China’s Energy and Carbon Emissions Outlook to 2050. Lawrence Berkeley National Laboratory, 1-68.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Politika ve Yönetim (Diğer) |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 28 Ekim 2024 |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Ekim 2024 |
| Gönderilme Tarihi | 5 Temmuz 2024 |
| Kabul Tarihi | 18 Eylül 2024 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |
Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.