Öğrenilmiş çaresizlik, çalışma hayatında güncel olan önemli akademik konulardan biridir ve özet olarak sonuca etkisi olmadığına inanılan çabalardan vazgeçme eğilimi olarak tanımlanmaktadır. Konunun akademisyenlik mesleğine odaklanmasında, işletme ve yönetim alan yazınında yapılan yayınların az olmasının ve akademisyenliğin sürekli gelişimi gerektiren ama bu süreçte sıkça inanç ve çaba kaybına neden olan bir meslek olmasının etkisi mevcuttur. Çalışmanın amacı, akademisyenlerin doktora ve doçentlik sürecinde yaşadıkları öğrenilmiş çaresizliğe ilişkin algılarını ortaya koymaktır. Çalışmanın örneklemini, Çukurova Üniversitesi (beş) ve Mersin Üniversitesi’nde (yedi) görev yapan toplam on iki akademisyen oluşturmaktadır. Çalışmadaki veriler, yarı yapılandırılmış görüşme formu ve nitel araştırma yöntemlerinden betimsel analiz kullanılarak ortaya konulmuştur. Çalışmanın bulguları arasında, genel olarak akademisyenlerin (ikisi hariç olmak üzere), öğrenilmiş çaresizliği kabul etmedikleri, başarmak için yılmadan, sabırla ve azimle çok çalışarak tüm engelleri aşabileceklerine inandıkları sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmanın bulgularının, gelecekte yapılacak araştırmalara katkı sağlayacağı ümit edilmektedir.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Kasım 2016 |
Gönderilme Tarihi | 21 Eylül 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016Cilt: 17 Sayı: 2 |
Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.