Bu çalışmanın amacı, ekonomik büyüme ile çevresel bozulma
arasında ters U-şeklinde bir ilişkinin geçerli olduğu görüşüne dayalı olan
Çevresel Kuznets Eğrisi (EKC) hipotezinin Türkiye için incelenmesi
amaçlanmaktadır. Ayrıca, EKC hipotezinin geçerliliğini inceleyen çalışmalardan
farklı biçimde çevresel bozulma göstergesi olarak ekolojik ayak izi değişkeni
kullanılması ve ampirik model olarak STIRPAT çevre modelinin temel alınması
amaçlanmıştır. Bu amaçlar doğrultusunda, reel GSYH, kentleşme düzeyi, enerji yoğunluğu
ve ekolojik ayak izi arasındaki ilişki, 1990-2014 gözlem aralığı için ARDL
sınır testi VECM Granger nedensellik yöntemi aracılığıyla incelenmiştir.
Çalışma sonucunda, hem kısa hem de uzun dönem için EKC hipotezinin geçerli
olduğu görülmüştür. Ayrıca, kentleşme düzeyindeki ve enerji yoğunluğundaki
artışın Türkiye’de çevresel bozulmayı hızlandırdığı sonucuna ulaşılmıştır.
Nedensellik testi sonuçlarına göre ise uzun dönemde ekonomik büyümeden,
kentleşme düzeyinden ve enerji yoğunluğundan çevresel bozulmaya doğru
nedensellik ilişkilerinin geçerli olduğu görülmüştür.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Kasım 2018 |
Gönderilme Tarihi | 13 Ağustos 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018Cilt: 19 Sayı: 2 |
Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.