Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Evaluatıon of Dıgıtal Technology Applıcatıons in the Context of Industry 4.0 in Textıle Sector

Yıl 2024, Cilt: 25 Sayı: 3, 417 - 429, 29.07.2024
https://doi.org/10.37880/cumuiibf.1460208

Öz

In today's world, where the conditions of production and consumption are fundamentally changing, Industry 4.0 aims to gain momentum by adopting a machine-centric rather than a human-centric approach, minimising human error and reducing costs to maximise efficiency. Industry 4.0 represents an opportunity for sustainable competitive advantage across all sectors. As the manufacturing industry undergoes a significant digitalisation process, innovative thinking is a prerequisite for its sustainability. To retain or strengthen the textile sector's current competitive position, it is essential not to overlook the substantial potential offered by Industry 4.0 and to make the appropriate investments. Companies are adopting new technological solutions to meet the growing demand for sustainable textile products. This study assesses Industry 4.0 technologies and applications for the textile sector and presents a proposed decision model. The Best Worst Method (BWM) is used to evaluate Industry 4.0 technologies, while the Additive Ratio Assessment (ARAS) and Operational Competitiveness Rating (OCRA) methods are applied to rank Industry 4.0 applications, and the results are then compared. According to the results, the integration of key technology systems is ranked first criteria, while real-time efficiency calculations of Industry 4.0 applications are ranked first. Industry 4.0, as a new production model, is predicted to trigger a digital transformation in manufacturing techniques, thereby changing work cultures and business practices in many sectors soon. Therefore, the proposed model is expected to provide guidance for companies operating in the textile sector in Türkiye.

Kaynakça

  • Bulut, E., & Akçacı, T. (2017). Endüstri 4.0 ve inovasyon göstergeleri kapsamında Türkiye analizi. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, 4(7), 55-77.
  • Chen, Z., & Xing, M. (2015). Upgrading of textile manufacturing based on industry 4.0. In 5th International Conference on Advanced Design and Manufacturing Engineering, (2143-2146). Atlantis Press. https://doi.org/10.2991/icadme-15.2015.400
  • Calik, A. (2020). Hedef pazar seçimi için hibrit BWM-ARAS karar verme modeli. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(3), 196-210.
  • Çilek, A., & Karavardar, A. (2022). Bütünleşik Entropi ve Ocra teknikleri ile özel sermayeli ticaret bankalarının verimlilik analizi. Financial Analysis/Mali Cozum Dergisi, 32(170).
  • Demir, G., & Bircan, H. (2020). Kriter ağırlıklandırma yöntemlerinden BWM ve FUCOM yöntemlerinin karşılaştırılması ve bir uygulama. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(2), 170-185. https://doi.org/10.37880/cumuiibf.616766.
  • Dengiz, O. (2017). Endüstri 4.0: Üretimde kavram ve algı devrimi. Makina Tasarım ve İmalat Dergisi, 15(1), 38-45.
  • Fatiya, A. (2017). Role of IoT and digital technology in textile ındustry. CİO Review, 10-12. Erişim adresi: https://www.cioreviewindia.com/magazines/textile-and-apparel-technology-special-july-2017/
  • Fromhold-Eisebith, M., Marschall, P., Peters, R., & Thomes, P. (2021). Torn between digitized future and context dependent past–how implementing industry 4.0 production technologies could transform the German textile industry. Technological Forecasting and Social Change, 166, 120620. https://doi.org/10.1016/j.techfore.2021.120620.
  • Ghoreishi, M., Happonen, A., & Pynnönen, M. (2020). Exploring industry 4.0 technologies to enhance circularity in textile industry: Role of internet of things. In Twenty-first International Working Seminar on Production Economics. 0-16.Austria: Innsbruck. https://doi.org/10.5281/zenodo.3471421.
  • Gökalp, E., Gökalp, M.O. & Eren, P.E., (2018), Industry 4.0 revolution in clothing and apparel factories: Apparel 4.0, Peter Lang Publishing, Inc., Berlin, Germany.
  • Görçün, Ö.F., (2018), the rise of smart factories in the fourth ındustrial revolution and ıts ımpacts on the textile ındustry, International Journal of Materials, Mechanics and Manufacturing, 6(2), 136-141.
  • İlhan, İ. (2019). Tekstil üretim süreçleri açısından Endüstri 4.0 kavramı. Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 25(7), 810-823.
  • Kamble, S. S., Gunasekaran, A., & Sharma, R. (2018). Analysis of the driving and dependence power of barriers to adopt industry 4.0 in Indian manufacturing industry. Computers in Industry, 101, 107-119. https://doi.org/10.1016/j.compind.2018.06.004
  • Majumdar, A., Garg, H., & Jain, R. (2021). Managing the barriers of Industry 4.0 adoption and implementation in textile and clothing industry: Interpretive structural model and triple helix framework. Computers in Industry, 125, 103372. https://doi.org/10.1016/j.compind.2020.103372.
  • Mentoro Platformu. (2019). Türkiye tekstil sektörünün Endüstri 4.0 durumu değerlendirmesi ve yol haritası. İstanbul: Türkiye tekstil sanayii işverenleri sendikası. Erişim adresi: https://www.mentoroplatform.com/turkiye-tekstil-sektorunun-endustri-4-0-durum-degerlendirmesi-ve-yol-haritasi. (Erişim Tarihi: 20.01.2024)
  • Mou, Q., Xu, Z. & Liao, H. (2016). An Intuitionistic fuzzy multiplicative best-worst method for multi-criteria group decision making. Information Sciences, 374, 224–239.
  • Melanson, T. (2018). What industry 4.0 means for manufacturers. Erişim adresi: https://www.roboticstomorrow.com/article/2018/11/what-industry-40-means-for-manufacturers/12819.(ErişimTarihi:10.02.2024).
  • Nayak, R., Padhye, R., Wang, L., Chatterjee, K., & Gupta, S. (2015). The role of mass customisation in the apparel industry. International Journal of Fashion Design, Technology and Education, 8(2), 162-172. https://doi.org/10.1080/17543266.2015.1045041
  • Olgun, B. A., & Turan, F. K. (2022). Tekstil sektöründe dijital dönüşüm ve tekstil firmalarının Endüstri 4.0 kavramsal farkındalık düzeyini belirlemeye yönelik bir çalışma. Tekstil ve Mühendis, 29(125), 28-40.
  • Özbek, A., Yıldız, A., & Alan, M. A. (2021). Türk tekstil işletmelerinin Endüstri 4.0’a adaptasyonunun incelenmesi. Acta Infologica, 5(2), 255-265.
  • Rauch, E., Linder, C. & Dallasega, P., (2020). Anthropocentric perspective of production before and within industry 4.0, Computers & Industrial Engineering, 139, 1-15. https://doi.org/10.1016/j.cie.2019.01.018
  • Rathore, B. (2023). Textile Industry 4.0: A review of sustainability in manufacturing. International Journal of New Media Studies: International Peer Reviewed Scholarly Indexed Journal, 10(1), 38-43.
  • Rezaei, J. (2016). Best-worst multi-criteria decision-making method: Some properties and a linear model. Omega, 64, 126–130. https://doi.org/10.1016/J.OMEGA.2015.12.001.
  • Rezaei, J., Nispeling, T., Sarkis, J., & Tavasszy, L. (2016). A supplier selection life cycle approach integrating traditional and environmental criteria using the best worst method. Journal of Cleaner Production, 135, 577-588.
  • Rüßmann, M., Lorenz, M., Gerbert, P., Waldner, M., Engel, P., Harnisch, M. & Justus, J., (2015), Industry 4.0: The future of the productivity and growth in manufacturing ındustries, Boston Consulting Group, Inc.
  • Sağbaş, A., & Özdil, H. (2022). Konfeksiyon işletmelerinde Endüstri 4.0 perspektifinde akıllı üretim sistemleri entegrasyonu için bir model önerisi. Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 10(1), 434-447. https://doi.org/10.29130/dubited.909139
  • Schwab, K. (2017). The fourth industrial revolution. Moscow, 2016. http://www.litres.ru/pages/biblio_book/?art=21240265&lfrom=159481197.
  • Shariati, S., Chamzini, A. Y., Salsani, A. & Tamosaitiene, J. (2014). Proposing a new model for waste dump site selection: case study of ayerma phosphate mine. Inzinerine Ekonomika-Engineering Economics, 25(4), 410–419.
  • Tekstil Mühendisleri Odası, (2018), Bursa’da tekstil günleri 2018 etkinlikleri, tekstil endüstrisinde 4.0 çalıştayı raporu, websitesi: https://tmo.org.tr/images/editorimages/uploads/tekstil-endustrisinde-4.0-calistayi-raporu.pdf. Erişim Tarihi: 30.12.2023.
  • Türkiye Tekstil Sanayii İşverenleri Sendikası, (2017), Türkiye tekstil sektörünün endüstri 4.0 durum değerlendirmesi ve yol haritası, Mentoro Platformu.
  • Toker, K. (2018). Endüstri 4.0 ve sürdürülebilirliğe etkileri. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi, 29(84), 51-64.
  • Tosunoğlu, B., (2019), Endüstri 4.0 ile akıllı imalat çağı, M. Serçemeli (Ed.), Endüstri 4.0’ın muhasebe, denetim ve finans dünyasına yansımaları, (s.25-40) içinde. Gazi Kitabevi.
  • United Nations Industrial Development Organization (UNIDO), (2017). Accelerating clean energy through Industry 4.0: manufacturing the next revolution.
  • Valtas, A., & Sun, D. (2016). 3D printing for garments Production: An exploratory study. Journal of Fashion Technology ve Textile Engineering, 4(3), 1-4. https://doi.org/10.4172/2329-9568.1000139
  • Xu, L. D., Xu, E. L., & Li, L. (2018). Industry 4.0: state of the art and future trends. International Journal of Production Research, 56(8), 2941-2962. https://doi.org/10.1080/00207543.2018.1444806
  • Yıldız, A. (2018). Endüstri 4.0 ve akıllı fabrikalar. Sakarya University Journal of Science, 22(2), 546-556. https://doi.org/10.16984/saufenbilder.321957
  • United Nations Industrial Development Organization (UNIDO), (2017), Accelerating clean energy through ındustry 4.0: Manufacturing the Next Revolution.
  • Zavadskas, E. K. & Turskıs, Z., (2010). A new additive ratio assessment (ARAS) method in multicriteria decision-making, Technological and Economic Development of Economy, 16 (2), 159–172. https://doi.org/10.3846/tede.2010.10

Tekstil Sektöründe Endüstri 4.0 Perspektifinde Dijital Teknoloji Uygulamalarının Değerlendirilmesi

Yıl 2024, Cilt: 25 Sayı: 3, 417 - 429, 29.07.2024
https://doi.org/10.37880/cumuiibf.1460208

Öz

Üretim ve tüketim şartlarının kökten değiştiği, küresel rekabetin hızlandığı günümüzde Endüstri 4.0, üretimde insan odaklı bir anlayış yerine makine odaklı bir anlayışı benimseyerek hız kazanmayı, insan kaynaklı hata payını minimize etmeyi ve maliyetleri en aza indirgeyerek verimliliği en yüksek seviyeye çıkarmayı hedeflemektedir. Endüstri 4.0, tüm sektörlerde sürdürülebilir rekabet avantajı elde etme fırsatı sunmaktadır. İmalat sanayii günümüzde ciddi bir dijitalleşme sürecinden geçerken sürdürülebilirliğinin bir ön şartı olarak yenilikçi düşünmek zorundadır. Tekstil sektörünün halihazırdaki rekabetçi durumunu devam ettirebilmesi veya artırması için Endüstri 4.0’ın getirdiği önemli fırsatları kaçırmaması ve gerekli insan ve teknoloji yatırımları yapması gerekmektedir. Özellikle, sürdürülebilir tekstil ürünlerine yönelik artan talepleri karşılamak için firmalar yeni teknolojik çözümleri benimsemektedir. Bu çalışmada, Endüstri 4.0 teknolojilerinin ve uygulamalarının tekstil sektörü için değerlendirilmesi yapılarak, bir karar modeli önerisi sunulmuştur. Endüstri 4.0 teknolojilerinin değerlendirilmesinde Best Worst Method (BWM) kullanılırken, Endüstri 4.0 uygulamalarının sıralanmasında Additive Ratio Assessment (ARAS) ve Operational Competitiveness Rating (OCRA) yöntemleri tercih edilerek sonuçlar karşılaştırılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, en önemli kriter sistemlerin bütünleşmesi iken, Endüstri 4.0 uygulamalarının sıralamasında gerçek zamanlı verimlilik hesapları yapmak ilk sırada yer almaktadır. Endüstri 4.0'ın imalat tekniklerinde dijital dönüşümü tetikleyerek, yakın gelecekte birçok sektörde çalışma kültürünü ve iş yapış şekillerini değiştireceği öngörülmektedir. Dolayısıyla, önerilen modelin, Türkiye’de Tekstil sektöründe faaliyet gösteren firmalar için yol göstereceği umulmaktadır.

Kaynakça

  • Bulut, E., & Akçacı, T. (2017). Endüstri 4.0 ve inovasyon göstergeleri kapsamında Türkiye analizi. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, 4(7), 55-77.
  • Chen, Z., & Xing, M. (2015). Upgrading of textile manufacturing based on industry 4.0. In 5th International Conference on Advanced Design and Manufacturing Engineering, (2143-2146). Atlantis Press. https://doi.org/10.2991/icadme-15.2015.400
  • Calik, A. (2020). Hedef pazar seçimi için hibrit BWM-ARAS karar verme modeli. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(3), 196-210.
  • Çilek, A., & Karavardar, A. (2022). Bütünleşik Entropi ve Ocra teknikleri ile özel sermayeli ticaret bankalarının verimlilik analizi. Financial Analysis/Mali Cozum Dergisi, 32(170).
  • Demir, G., & Bircan, H. (2020). Kriter ağırlıklandırma yöntemlerinden BWM ve FUCOM yöntemlerinin karşılaştırılması ve bir uygulama. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(2), 170-185. https://doi.org/10.37880/cumuiibf.616766.
  • Dengiz, O. (2017). Endüstri 4.0: Üretimde kavram ve algı devrimi. Makina Tasarım ve İmalat Dergisi, 15(1), 38-45.
  • Fatiya, A. (2017). Role of IoT and digital technology in textile ındustry. CİO Review, 10-12. Erişim adresi: https://www.cioreviewindia.com/magazines/textile-and-apparel-technology-special-july-2017/
  • Fromhold-Eisebith, M., Marschall, P., Peters, R., & Thomes, P. (2021). Torn between digitized future and context dependent past–how implementing industry 4.0 production technologies could transform the German textile industry. Technological Forecasting and Social Change, 166, 120620. https://doi.org/10.1016/j.techfore.2021.120620.
  • Ghoreishi, M., Happonen, A., & Pynnönen, M. (2020). Exploring industry 4.0 technologies to enhance circularity in textile industry: Role of internet of things. In Twenty-first International Working Seminar on Production Economics. 0-16.Austria: Innsbruck. https://doi.org/10.5281/zenodo.3471421.
  • Gökalp, E., Gökalp, M.O. & Eren, P.E., (2018), Industry 4.0 revolution in clothing and apparel factories: Apparel 4.0, Peter Lang Publishing, Inc., Berlin, Germany.
  • Görçün, Ö.F., (2018), the rise of smart factories in the fourth ındustrial revolution and ıts ımpacts on the textile ındustry, International Journal of Materials, Mechanics and Manufacturing, 6(2), 136-141.
  • İlhan, İ. (2019). Tekstil üretim süreçleri açısından Endüstri 4.0 kavramı. Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 25(7), 810-823.
  • Kamble, S. S., Gunasekaran, A., & Sharma, R. (2018). Analysis of the driving and dependence power of barriers to adopt industry 4.0 in Indian manufacturing industry. Computers in Industry, 101, 107-119. https://doi.org/10.1016/j.compind.2018.06.004
  • Majumdar, A., Garg, H., & Jain, R. (2021). Managing the barriers of Industry 4.0 adoption and implementation in textile and clothing industry: Interpretive structural model and triple helix framework. Computers in Industry, 125, 103372. https://doi.org/10.1016/j.compind.2020.103372.
  • Mentoro Platformu. (2019). Türkiye tekstil sektörünün Endüstri 4.0 durumu değerlendirmesi ve yol haritası. İstanbul: Türkiye tekstil sanayii işverenleri sendikası. Erişim adresi: https://www.mentoroplatform.com/turkiye-tekstil-sektorunun-endustri-4-0-durum-degerlendirmesi-ve-yol-haritasi. (Erişim Tarihi: 20.01.2024)
  • Mou, Q., Xu, Z. & Liao, H. (2016). An Intuitionistic fuzzy multiplicative best-worst method for multi-criteria group decision making. Information Sciences, 374, 224–239.
  • Melanson, T. (2018). What industry 4.0 means for manufacturers. Erişim adresi: https://www.roboticstomorrow.com/article/2018/11/what-industry-40-means-for-manufacturers/12819.(ErişimTarihi:10.02.2024).
  • Nayak, R., Padhye, R., Wang, L., Chatterjee, K., & Gupta, S. (2015). The role of mass customisation in the apparel industry. International Journal of Fashion Design, Technology and Education, 8(2), 162-172. https://doi.org/10.1080/17543266.2015.1045041
  • Olgun, B. A., & Turan, F. K. (2022). Tekstil sektöründe dijital dönüşüm ve tekstil firmalarının Endüstri 4.0 kavramsal farkındalık düzeyini belirlemeye yönelik bir çalışma. Tekstil ve Mühendis, 29(125), 28-40.
  • Özbek, A., Yıldız, A., & Alan, M. A. (2021). Türk tekstil işletmelerinin Endüstri 4.0’a adaptasyonunun incelenmesi. Acta Infologica, 5(2), 255-265.
  • Rauch, E., Linder, C. & Dallasega, P., (2020). Anthropocentric perspective of production before and within industry 4.0, Computers & Industrial Engineering, 139, 1-15. https://doi.org/10.1016/j.cie.2019.01.018
  • Rathore, B. (2023). Textile Industry 4.0: A review of sustainability in manufacturing. International Journal of New Media Studies: International Peer Reviewed Scholarly Indexed Journal, 10(1), 38-43.
  • Rezaei, J. (2016). Best-worst multi-criteria decision-making method: Some properties and a linear model. Omega, 64, 126–130. https://doi.org/10.1016/J.OMEGA.2015.12.001.
  • Rezaei, J., Nispeling, T., Sarkis, J., & Tavasszy, L. (2016). A supplier selection life cycle approach integrating traditional and environmental criteria using the best worst method. Journal of Cleaner Production, 135, 577-588.
  • Rüßmann, M., Lorenz, M., Gerbert, P., Waldner, M., Engel, P., Harnisch, M. & Justus, J., (2015), Industry 4.0: The future of the productivity and growth in manufacturing ındustries, Boston Consulting Group, Inc.
  • Sağbaş, A., & Özdil, H. (2022). Konfeksiyon işletmelerinde Endüstri 4.0 perspektifinde akıllı üretim sistemleri entegrasyonu için bir model önerisi. Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 10(1), 434-447. https://doi.org/10.29130/dubited.909139
  • Schwab, K. (2017). The fourth industrial revolution. Moscow, 2016. http://www.litres.ru/pages/biblio_book/?art=21240265&lfrom=159481197.
  • Shariati, S., Chamzini, A. Y., Salsani, A. & Tamosaitiene, J. (2014). Proposing a new model for waste dump site selection: case study of ayerma phosphate mine. Inzinerine Ekonomika-Engineering Economics, 25(4), 410–419.
  • Tekstil Mühendisleri Odası, (2018), Bursa’da tekstil günleri 2018 etkinlikleri, tekstil endüstrisinde 4.0 çalıştayı raporu, websitesi: https://tmo.org.tr/images/editorimages/uploads/tekstil-endustrisinde-4.0-calistayi-raporu.pdf. Erişim Tarihi: 30.12.2023.
  • Türkiye Tekstil Sanayii İşverenleri Sendikası, (2017), Türkiye tekstil sektörünün endüstri 4.0 durum değerlendirmesi ve yol haritası, Mentoro Platformu.
  • Toker, K. (2018). Endüstri 4.0 ve sürdürülebilirliğe etkileri. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi, 29(84), 51-64.
  • Tosunoğlu, B., (2019), Endüstri 4.0 ile akıllı imalat çağı, M. Serçemeli (Ed.), Endüstri 4.0’ın muhasebe, denetim ve finans dünyasına yansımaları, (s.25-40) içinde. Gazi Kitabevi.
  • United Nations Industrial Development Organization (UNIDO), (2017). Accelerating clean energy through Industry 4.0: manufacturing the next revolution.
  • Valtas, A., & Sun, D. (2016). 3D printing for garments Production: An exploratory study. Journal of Fashion Technology ve Textile Engineering, 4(3), 1-4. https://doi.org/10.4172/2329-9568.1000139
  • Xu, L. D., Xu, E. L., & Li, L. (2018). Industry 4.0: state of the art and future trends. International Journal of Production Research, 56(8), 2941-2962. https://doi.org/10.1080/00207543.2018.1444806
  • Yıldız, A. (2018). Endüstri 4.0 ve akıllı fabrikalar. Sakarya University Journal of Science, 22(2), 546-556. https://doi.org/10.16984/saufenbilder.321957
  • United Nations Industrial Development Organization (UNIDO), (2017), Accelerating clean energy through ındustry 4.0: Manufacturing the Next Revolution.
  • Zavadskas, E. K. & Turskıs, Z., (2010). A new additive ratio assessment (ARAS) method in multicriteria decision-making, Technological and Economic Development of Economy, 16 (2), 159–172. https://doi.org/10.3846/tede.2010.10
Toplam 38 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Politika ve Yönetim (Diğer), İşletme
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Emine Elif Nebati 0000-0002-3950-4279

Erken Görünüm Tarihi 25 Temmuz 2024
Yayımlanma Tarihi 29 Temmuz 2024
Gönderilme Tarihi 12 Nisan 2024
Kabul Tarihi 27 Haziran 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024Cilt: 25 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Nebati, E. E. (2024). Tekstil Sektöründe Endüstri 4.0 Perspektifinde Dijital Teknoloji Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 25(3), 417-429. https://doi.org/10.37880/cumuiibf.1460208

Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.